De ijsbeer is een bedreigde diersoort. Op dit moment zijn er nog ongeveer 26.000 ijsberen in het wild. Dit aantal kan in de komende jaren snel achteruitgaan als we niets doen. Dit is vooral het gevolg van klimaatverandering.
Naar schatting leven er nog 20 à 30.000 ijsberen in het wild. Je vindt ze allemaal in het noordpoolgebied. De meeste wonen in Canada, maar ook in Rusland, Groenland, de Verenigde Staten en de Noorse eilandengroep Spitsbergen lopen ijsbeerpopulaties rond.
Een halve eeuw geleden waren er nog 8000-10000 ijsberen, vandaag de dag zijn het er 21.000-27.000 en het aantal lijkt alleen maar toe te nemen.
De grotendeels ongerepte natuur van het Noordpoolgebied wordt van verschillende kanten bedreigd.De toekomst van ijsberen is daardoor onzeker. Sommige wetenschappers houden er rekening mee dat voor het einde van deze eeuw nog maar een derde van het huidige aantal ijsberen over zal zijn.
Het ijsoppervlakte bestaat dus, voor het grootste deel, uit landijs. Juist vanwege dit verschil in opbouw vinden we geen ijsberen op de Zuidpool: naar de Zuidpool bestaat geen natuurlijke brug. En ook voor ijsberen is het dan een eind zwemmen.
Op dit moment zijn er nog ongeveer 26.000 ijsberen in het wild. Dit aantal kan in de komende jaren snel achteruitgaan als we niets doen.
De ijsbeer is zeer groot en krachtig. Mannetjes worden 2,3 tot 2,6 meter lang en wegen 300 tot 800 kilogram. Vrouwtjes zijn kleiner dan de mannetjes en worden 1,8 tot 2 meter lang en 150 tot 300 kilogram zwaar. De ijsbeer heeft een lange nek en een grote neus.
Je bouwt een natuurlijke weerstand op tegen koude en winterkwaaltjes.Het versterkt de ademhaling (hartspier), verbetert de bloedsomloop en zuurstofopname. Bewegen in het water heeft een ontspannend effect. Het warme gevoel binnen in je lichaam voelt aangenaam aan.
Als een ijsbeer op zoek is naar voedsel, doet hij dit meestal alleen. Ze jagen in het water of op het ijs. Wanneer zij op het ijs jagen hebben zij een goede camouflage (schutkleur) in de sneeuw. De vacht ziet er sneeuwwit uit, maar eigenlijk is hij doorzichtig.
Ze hebben behaarde zolen, zodat ze niet uitglijden op het ijs. De meeste ijsberen wegen 400 tot 680 kilo, maar er zijn uitzonderingen van bijna 1000 kilo! De ijsbeer wordt tussen de 20 en 25 jaar oud en kan zo'n 2,5 meter worden. Doordat de aarde steeds warmer wordt, smelt het zee-ijs van de Noordpool.
Churchill, Manitoba wordt ook wel de ijsberenhoofdstad van de wereld genoemd. Daarnaast is het stadje met slechts 963 inwoners (2001) ook wel bekend als: een geweldige uitvalsbasis om Beloega walvissen te gaan spotten, een paradijs voor vogelaars en een van de beste plaatsen wereldwijd om het noorderlicht te ervaren.
De welpen (gemiddeld 2) worden tussen november en februari geboren. IJsbeer welpen wegen tussen de 450 en 600 gram bij hun geboorte. Ze zullen vanaf de geboorte tot ongeveer midden april in het sneeuwhol blijven en van de moedermelk leven.
IJsberen versus pinguïns
Toch zullen ze elkaar nooit tegenkomen. De ijsbeer komt alleen in het noordpoolgebied voor, terwijl pinguïns voornamelijk op het zuidelijk halfrond leven. Hoewel pinguïns vooral bekend zijn van Antarctica, zijn zij in tegenstelling tot ijsberen niet persé aan ijs of koude gebieden gebonden.
Met een gemiddelde temperatuur van -49 °C is de zuidpool bijna drie keer kouder dan een vriezer! Door het extreme klimaat is het een moeilijk gebied om te overleven. Behalve wetenschappers die tijdelijk op de zuidpool verblijven om onderzoek te doen, kom je er geen mensen tegen.
Lang werd gedacht dat een ijsbeer zonder zee-ijs het niet overleeft. Maar een groep ijsberen in Groenland laat zien dat het kan. Een groep van enkele honderden ijsberen in het zuidoosten van Groenland lijkt zich te hebben aangepast aan een gebrek aan ijsschotsen op zee, schrijven onderzoekers in het vakblad Science.
De dieren van de Noordpool zijn helemaal aangepast aan het leven in extreme kou. Dit is het leefgebied van de ijsbeer, de walrus, de narwal, de beluga en de Groenlandse walvis. Het is ook het thuis van 3,8 miljoen mensen, waaronder inheemse volken met eigen culturen, zoals de Inuit (Eskimo's) en de Samen (Lappen).
Ze brullen, bijten en slaan erop los. IJsberen communiceren met geluiden en met hun lichaam. Zijn ze bang, dan sissen en grommen ze.
IJsberen hebben geen natuurlijke vijanden. Ze zijn zelf sterke, intelligente en geduldige jagers en staan bovenaan de voedselketen in het noordpoolgebied. IJsberen kunnen urenlang blijven wachten boven het ademgat van een zeehond in het ijs, tot er een zeehond opduikt.
Sommigen van hen zijn “heer van de Noordpool” of “oude man in de pelsmantel”. Vrouwelijke ijsberen baren typisch twee welpen, die meer dan twee jaar bij ze blijven tot ze zelfstandig kunnen jagen en overleven. Vrouwtjes krijgen geen hulp van hun eenzame mannelijke vrienden.
Maar hoe zit het dan wel? IJsberen eten geen pinguïns. Dat kan ook helemaal niet want ze komen elkaar nooit tegen. Dat komt omdat pinguïns op de Zuidpool wonen en ijsberen op de Noordpool.
“Dat ijsberen heen en weer gaan lopen voor de voedertijd is bijvoorbeeld een vervanging van het jagen. Doordat bij die lichaamsbeweging endorfines vrijkomen, kunnen ritmische bewegingen bij de dieren een prettig gevoel veroorzaken, vergelijkbaar met een runner's high bij mensen.
Omdat de ijsbeer niet het hele jaar door voedsel kan vinden, slaat hij vet op om het enkele maanden te kunnen uithouden zonder eten. Soms kan hij wel 4 maanden lang helemaal niets eten!
Een bruine beer zal alleen toeslaan of agressief zijn wanneer hij zich bedreigd voelt, hij jongen bij zich heeft of zelf gewond is geraakt. In Europa leven alleen bruine beren in het wild. Zwarte beren en grizzlyberen zijn een stuk gevaarlijker.
Snake Venom is sinds oktober 2013 met 67,5% het sterkste bier ter wereld. Deze krachtpatser is een versterkt Schots bier. Het heeft een zoet, nootachtig aroma, een fruitige smaak en een vurige, intense afdronk.
Een ijsbeer kan tot 72 seconden (dat is iets meer dan één minuut) onder water blijven. Echt snélle zwemmers zijn ijsberen alleen niet: per uur kunnen ze ongeveer twee tot drie kilometer afleggen. Op het land zetten ze er wat meer vaart achter en kunnen ze ongeveer twintig kilometer per dag halen.