De fruitvlieg heeft acht chromosomen per cel (n=4), en deze chromosomen zijn erg groot. De cellen van een fruitvlieg delen niet, waardoor ze niet worden gekopieerd. Ze groeien tijdens het leven van de vlieg.
In het vakblad Science van 24 maart melden onderzoekers dat ze het genhoudende DNA van het populaire proefdiertje Drosophila melanogaster voor 98 procent hebben opgehelderd. Dit deel bestaat uit ongeveer 12 miljoen letters en bevat waarschijnlijk 99 procent van de geschatte 13600 genen.
Een mannetje heeft namelijk een zwarte stip op zijn achterlichaam en een afgeronde achterlijfspunt. Een vrouwtje heeft een duidelijk stekelachtige achterlijfspunt en een zwarte vlek aan het achterlijf ontbreekt. De fruitvlieg heeft vier paar chromosomen.
Het achterlijf van de vlieg bevat alle inwendige organen, zoals het spijsverteringsstelsel en de bloedsomloop. Vliegen moeten voedingsstoffen naar de spieren voeren waarvoor het bloed als medium wordt gebruikt.
Fruitvliegjes kunnen zorgen voor de verspreiding van bacteriën, gistcellen of schimmels van de ene plek naar de andere. En dus kunnen ze ook ander voedsel besmetten als ze er bij kunnen. Deze bacteriën en schimmels versnellen het rottingsproces van voedsel, wat weer opnieuw fruitvliegen aantrekt.
De vliegen leggen hun eitjes in de kleren en als je die ongestreken gaat dragen, loop je het risico dat de eitjes op je huid terechtkomen, waarop de maden onder de huid kruipen." "Gevaarlijk is dit niet", zegt Steven Callens. "De wondjes zijn niet echt pijnlijk, maar die maden eten wel stukjes vlees uit je lijf.
Maden zijn niet gevaarlijk voor de mens, op sommige plaatsen wordt ze zelfs gegeten. Ze kunnen wel een gevaar zijn voor enkele dieren (konijnen, kippen, ...), daar veroorzaken ze de madenziekte.
Vliegen vs mensen
En, als je een fruitvliegje de ene dag wakker houdt, slaapt hij de volgende dag des te meer. Deze overeenkomsten suggereren dat de slaapgewoonten van vliegen licht kunnen werpen op de slaapgewoonten van mensen.
Insecten hebben geen centraal zenuwstelsel, een voorwaarde om pijn te kunnen voelen. Daarom nemen wetenschappers aan dat insecten in ieder geval niet hetzelfde gevoel hebben als zoogdieren. Onderzoek toont aan dat insecten zich wel bewust zijn van beschadiging van hun lichaam.
Algemeen kan men stellen dat de vliegen zich alleen maar voeden met vloeistoffen; vast voedsel wordt eerst omgezet in vloeibare bestanddelen door op het voedsel speeksel “te braken of te spuwen” met enzymen in. Nadat het voedsel vloeibaar wordt door vertering kunnen ze dit opzuigen.
Normaal gesproken bevat iedere lichaamscel 46 chromosomen, verdeeld over 23 paren. Van elk paar chromosomen is 1 chromosoom afkomstig van de vader en 1 van de moeder. De paren 1 tot en met 22 zijn voor mannen en vrouwen gelijk. Het 23e paar chromosomen bevat de geslachtschromosomen.
In een ander experiment liet Versteven de fruitvliegjes opnames van vleugelbewegingen horen, zowel van de paar- als de vechtgeluiden. “Als de vliegjes het geluid horen dat ze maken net voor het paren, dan zijn ze duidelijk minder agressief dan normaal.
Ook wordt bij mannetjes de oogkleur uitsluitend bepaald door het door de moeder overgebrachte X-chromosoom. De manier waarop het gen voor de oogkleur wordt overgebracht, is geslachtsgebonden.
De Ormia-vlieg heeft zo'n vernuftig gehoorsysteem dat het een krekel op 120 meter afstand kan lokaliseren. Dat komt overeen met een mens die een mobieltje op een kilometer afstand hoort afgaan.
De eitjes van vliegen worden verteerd door het maagzuur. Het verhaal wordt anders als het om eitjes gaat van o.a. lintwormen. Deze komen wel uit in ons lichaam. Het gevaar met vliegen e.d. zit hem juist in de bacteriën die ze achterlaten, niet de eitjes.
Zweet trekt vliegen aan
Vooral in warme, droge streken zijn de insecten heel agressief. Dat komt doordat het menselijk lichaam een luilekkerland is voor de vlieg. Vliegen smullen van de voedingsstoffen, mineralen en het vocht op onze huid, en hoe meer we zweten, hoe aantrekkelijker we zijn.
De vlieg maakt spectaculaire vliegmanoeuvres, past zijn snelheid in een fractie van een seconde aan, weet obstakels te ontwijken, en gaat gevaar moeiteloos uit de weg. Niet zo boeiend, zou je denken… totdat je beseft dat de vlieg dat alles doet met een minuscuul brein van slechts honderdduizend neuronen.
Zodra de vliegen de val binnenkomen kunnen ze niet meer ontsnappen en verdrinken in het water. Een voorbeeld van een vliegenvangzak is de Redtop vliegenvangzak 3 liter.
Hoewel de aanwezigheid van die primitives er op wijst dat de vliegen mogelijk reageren op de stimulus op basis van een soort van emotie, wijzen de onderzoekers er nadrukkelijk op dat deze nieuwe informatie niet bewijst dat vliegen angst kunnen voelen, of blijdschap, of boosheid of om het even welk ander gevoel.
Het is eigenlijk een zeshoekig vlak met duizenden samengestelde ogen. Al die oogjes hebben lensjes. Vliegen kunnen met die ogen goed zien, maar ze kunnen niet focussen, dus ze zien niet heel scherp. Ze zien wel beweging, dus je hand of een krant zien ze aankomen en kunnen ze gemakkelijk ontwijken.
Dikke, zware insecten zoals vlieg, bijen, kevers en hommels, gaan met hun opvallende gebrom niet ongezien aan ons voorbij. Ze bewegen hun vleugels heel snel wanneer ze vliegen. Deze bewegingen veroorzaken trillingen in de lucht die wij horen als een gezoem.
En vliegen hebben hetzelfde voordeel als alle andere huisdieren: je kunt alles tegen ze zeggen en ze luisteren aandachtig, geen moment kijken ze op hun mobiele telefoon. Je kunt ze zelfs temmen.
Bij myiasis treden larven van verschillende soorten vliegen het lichaam en veroorzaakt zo een ontstekingsreactie. De larven kunnen het lichaam binnendringen via verschillende manieren, zoals de huid, de neus-keel holtes, de mond, de oren, darmen en plasbuis. De huid is waarschijnlijk de meest voorkomende entreeplaats.
Ze zijn dol op de geur van alcohol en azijn, en ze komen af op rottende en gistende producten zoals overrijp fruit. Hier legt het wijfje dan zo'n 300 tot 900 eitjes in om ervoor te zorgen dat de larven genoeg voedsel hebben. Deze eitjes komen na een dag uit.
Myiasis is komt voornamelijk voor in de zomer en zien we meestal bij het konijn. Het kan echter ook bij hond, kat en elk andere diersoort voorkomen.