De aarsmade (bleekgeel/wit van kleur) is een kleine worm (0,5-1 cm) die vaak bij kinderen voorkomt. De wormen houden zich op in het onderste deel van de dunne darm en bij de blinde darm. Ze hebben een levensduur van circa acht weken en zijn kommavormig.
Wormpjes komen veel voor, vooral bij kinderen. Soms ziet u de wormpjes in de poep bewegen. Wormpjes zijn heel besmettelijk, maar kunnen geen kwaad. Bij goede hygiëne verdwijnen de wormpjes vanzelf, meestal binnen 6 weken.
Hoe lang duurt het voordat dit medicijn werkt? Eén kuur is meestal voldoende om alle wormen te doden. In de weken na de kuur ziet u nog regelmatig dode wormen in de ontlasting van uw kind. Als er 2 weken na de herhaalde kuur nog wormen in de ontlasting zitten, overleg dan met de arts.
Een besmetting of infectie met aarsmaden is vervelend, ze kunnen jeuk veroorzaken rond de anus en door het krabben kan de huid rond de anus ontsteken. Je hoeft een besmetting of infectie met aarsmaden niet te behandelen maar je loopt dan wel het risico dat je jezelf en anderen elke keer weer opnieuw besmet.
U heeft klachten
Jeuk rond de anus of vagina, vooral 's nachts, komt meestal door de kleine (tot ongeveer 1 cm) wormpjes. De meeste andere wormen die u in Nederland kunt krijgen geven meestal geen klachten. Heel soms kunt u bijvoorbeeld buikpijn krijgen door lintwormen, spoelwormen of zweepwormen.
mebendazol. Mebendazol doodt wormen, wormeieren en larven, doordat het de opname van voedingsstoffen verhindert. Het is te gebruiken bij verschillende worminfecties, zoals aarsmaden, spoelworm, zweepworm, mijnworm en (varkens)lintworm.
De wormpjes worden behandeld met een wormdodend middel, meestal mebendazol (Vermox®). Dit geneesmiddel is enkel efficiënt tegen de volwassen wormen, en niet tegen de eitjes. Om ook de wormen te doden die na de eerste behandeling nog uit de eitjes zijn gekomen, wordt de behandeling na 2 weken herhaald.
Aarsmaden kunnen voor vervelende jeuk zorgen, vooral 's nachts. Dit komt omdat ze vaak 's nachts naar buiten komen om eitjes te leggen. Aarsmaden komen vaak voor bij kinderen, maar ook volwassenen kunnen ze krijgen. Naast aarsmaden komen ook andere soorten wormen bij mensen voor.
Een besmetting met aarsmaden kan samengaan met jeuk aan de huid. Ook kan onrustig slapen een klacht zijn die door de aarsmade wordt veroorzaakt. De belangrijkste klacht is echter jeuk rond de anus, omdat de wormpjes, die daarom ook aarsmaden worden genoemd, 's nachts naar de anus kruipen om daar hun eitjes te leggen.
Oorzaak van aarsmaden
De besmette personen (meestal kinderen) gaan vervolgens krabben en de eitjes blijven kleven aan de vingers en onder de nagels. De eitjes kunnen vervolgens overal aan blijven kleven: eten, speelgoed, deurknoppen en aan andere mensen. Deze eitjes kunnen buiten het lichaam lang in leven blijven.
Oorzaak van wormen bij mensen
Besmetting met wormen kan plaatsvinden van dier op dier, van mens op dier of omgekeerd en van mens op mens. Je kunt bijvoorbeeld een worminfectie oplopen als er eitjes op je handen aanwezig zijn en je je handen vervolgens in je mond stopt.
Spoelwormen, zweepwormen en mijnwormen. De kuur duurt meestal drie dagen met twee doses per dag, 's ochtends en 's avonds. Deze kuur kunt u na drie weken herhalen, als u na die tijd nog wormen in de ontlasting vindt.
Soms ziet u ze in de poep of in de onderbroek. Ze komen vooral bij kinderen voor. Ze geven soms jeuk rond de anus en bij de vagina, vooral 's nachts. Hygiëne is belangrijk om besmetting met de eitjes te voorkomen.
Drogisterijketen Etos laat aan RTL Nieuws weten dat het tekort wordt veroorzaakt doordat de grondstof voor het medicijn niet leverbaar is. "Daarom zijn de tabletten helaas tijdelijk niet voorradig." Een woordvoerder van de Kruidvat zegt: "Ze zijn zeer beperkt of helemaal niet meer verkrijgbaar in onze filialen.
Bijna iedereen krijgt er vroeg of laat mee te maken: aarsmaden. Naar schatting is zo'n 60% van de kinderen besmet of wel eens besmet geweest. De officiële naam van deze onschuldige, menselijke darmparasiet is Enterobius vermicularis of oxyuris. In de volksmond heeft iedereen het echter over 'wormpjes'.
Aarsmaden zijn kleine wormpjes die in het darmkanaal leven. Ze zijn ongeveer 1 cm lang en wit van kleur. Ze zijn met het blote oog zichtbaar. Ze komen met de ontlasting naar buiten. 's Avonds en 's nachts legt het wijfje eitjes rond de anus.
Voorkomen en verspreiding
De aarsmade is, net als de hoofdluis en de schurftmijt, een typisch menselijke parasiet. Besmetting vindt plaats doordat de eitjes en de larven gemakkelijk, via direct onderling contact en via voorwerpen in de omgeving, van mens tot mens worden doorgegeven. Bij huisdieren komen ze niet voor.
Wormen in de darmen doen eigenlijk hetzelfde. Zo kunnen ze voedsel aan het lichaam onttrekken en kan dit voor vermagering zorgen. Mensen raken besmet met de eitjes van de worm. Deze ontwikkelen zich vervolgens in de darm tot larven en worden uiteindelijk volwassen wormen in de darmen.
kinderen overdag en 's nachts een strakke onderbroek aandoen en de bilnaad tegen de jeuk insmeren met vaseline of een andere watervrije zalf, zoals cetomacrogolzalf. ondergoed elke dag verschonen. nagels en billen frequent schoonmaken. lakens, nachtkleding en ondergoed wassen bij ten minste 60 °C.
Dit betekent dat uw hond of kat na ongeveer 24 uur geen wormen meer in de darm heeft en, na ongeveer 3 dagen, geen infectieuze wormeieren meer uitscheidt. Dieren kunnen zich na de werkingsduur van het toegediende product direct opnieuw besmetten door opname van nieuwe wormeieren of larven.
Een wormenkuur werkt zolang het in de darmen zit. Daar doodt het de volwassen wormen en vaak ook enkele voorstadia (larven). Omdat hele jonge larfjes vaak niet worden gedood kan het nodig zijn om de behandeling na 2-3 weken te herhalen. Dan is het dus wel handig als je vooraf weet of je hond ook echt wormen heeft.
Wormen zijn parasieten, die voorkomen in de darmen of de weefsels. De levenscyclus van de worm bestaat uit drie fasen: het ei, de larve en de worm. Besmetting kan plaatsvinden van dier op dier, van mens op mens en van mens op dier of omgekeerd.
Maar helaas, zichzelf bevruchten kunnen ze niet. Daarvoor is een partner nodig. Als twee wormen willen gaan paren gaan ze naast elkaar liggen, standje 69. Hun lijven scheiden dan slijm af dat uitgroeit tot een slijmkoker die hun lichamen omhult.