De frequentie waarop wij ademhalen is een van onze vitale functies. Wanneer we inademen krijgen we zuurstof binnen en wanneer we uitademen stoten we koolstofdioxide uit. Iemands ademhalingsfrequentie onderzoeken is een belangrijke manier om na te gaan of iemands ademhalingsstelsel gezond is en goed functioneert.
Wat gebeurt er tijdens het ademen? Iedereen neemt tijdens het ademen zuurstof op uit de lucht. Dit gaat via onze luchtpijp de longen in en komt het vervolgens in ons bloed. De bloedcirculatie in ons lichaam zorgt ervoor dat het onze spieren en organen bereikt.
Goed controleren van het bewustzijn en de ademhaling zorgt ervoor dat je sneller weet wat je slachtoffer mankeert en dat de nodige (professionele) hulp voor het slachtoffer beter op gang komt.
De ademhaling kan variëren onder invloed van inspanning, ziekte, pijn of stress. Tel de ademhaling gedurende 30 seconden en vermenigvuldig de uitslag met 2. Tel een abnormale ademhaling gedurende 1 minuut. Houd de polsteller of horloge op ooghoogte.
Controleer ademhaling
Leg een hand op het voorhoofd en kantel het hoofd voorzichtig naar achteren om de luchtweg te openen. Til de kin op met 2 vingertoppen van de andere hand (kinlift). Kijk, luister en voel maximaal 10 seconden of er ademhaling is.
Een ademfrequentie van 6 tot 8 per minuut is genoeg. Veel mensen ademen echter sneller; 10, 12, 14, 16 tot wel meer dan 20 x per minuut. En dat is zonde. Door rustiger te ademen spaar je energie en is je hoofd minder vol.
Ademhaling, circulatie, pijn, temperatuur en bewustzijn. Elke zorgprofessional moet de vijf vitale functies kunnen meten bij een cliënt. Dat is van belang om de gezondheidstoestand in stabiele situaties te volgen.
Disfunctioneel ademen is een breder beeld van verkeerd ademen. Opvallend zijn een onregelmatige ademhaling, overmatig zuchten, en een overwegend borstkasademhaling (hoog ademen). Disfunctioneel ademen kan leiden tot aanzienlijke en langdurige klachten.
Kijk, luister en voel
Wanneer een slachtoffer in stabiele zijligging ligt, dient men tenminste elke minuut de ademhaling te controleren middels kijken, luisteren en voelen. Daarvoor zijn verschillende technieken. Belangrijk is dat de hulpverlener overtuigd is dat het slachtoffer een normale ademhaling heeft.
Bij gezonde longen is dit geautomatiseerd door de hersenen en hoeven we ons daar niet zo mee bezig te houden. Toch zijn er verschillende manieren van ademhaling: de buikademhaling, borstademhaling, korte ademhaling, diepe ademhaling en ga zo maar door.
En ademt die persoon niet meer of niet normaal? Dan heeft hij of zij mogelijk een circulatiestilstand. Het bloed wordt dan niet meer normaal rondgepompt in het lichaam. Jij kunt op zo'n moment het verschil maken.
Reanimeren is van levensbelang om de tijd te overbruggen tot de AED de schok geeft. Het zorgt ervoor dat er zuurstof naar de hersenen blijft gaan. Al na 4 tot 6 minuten zonder zuurstof raken hersencellen onherstelbaar beschadigd. Toch kan niet in alle gevallen de AED iemand redden.
Een te hoge ademhaling duidt op stress. Zelf je adem kunnen reguleren is dus erg belangrijk voor het herstel! Door het oefenen van een gezonde buikademhaling kun je stress en stressklachten verminder. Een goede en volledige ademhaling zorgt ervoor dat je lichaam en hersenen meer zuurstof ontvangen.
De ademhaling of respiratie is het proces van gaswisseling (vaak in de vorm van zuurstof en kooldioxide) tussen een organisme en zijn directe omgeving. Afhankelijk van het organisme verloopt de manier van ademhaling anders. Bij mensen en andere zoogdieren verloopt de ademhaling primair via de neus en Mond.
Als je een hoge ademhaling hebt, denkt je zenuwstelsel dat je in een stressvolle situatie bent. Je bloeddruk gaat omhoog om meer zuurstof naar je spieren te sturen. In principe is dit goed… voor een korte periode, maar een constante hoge bloeddruk kan allerlei hart- en vaatklachten veroorzaken.
Het is belangrijk dat uw ademhaling past bij wat u doet. Tijdens een stevige wandeling ademt u bijvoorbeeld 16 x per minuut in en uit, maar als u rustig op de bank zit, is het voldoende om 6 tot 12 x per minuut in en uit te ademen. Als uw ademhaling past bij de activiteit van dat moment, is uw lichaam in balans.
Veel mensen gebruiken een verkeerde manier van ademhalen. En hierdoor kunnen klachten ontstaan, zoals bijvoorbeeld hoofdpijn, vermoeidheid, duizeligheid en kortademigheid. Mogelijk hebben deze klachten te maken met je ademhaling. Geen klachten hebben, betekent trouwens niet dat je ademhaling in orde is.
Ademhalingsproblemen zijn over het algemeen te herkennen aan: Moeite met ademhalen. Een beklemmend gevoel. Snel vermoeid.
Het kan echt gevaarlijk zijn als je er niet snel bij bent op het moment dat iemand in 'shock' is, dit omdat de vitale organen (hart, longen en hersenen) op een gegeven moment ook niet meer van bloed worden voorzien waardoor het slachtoffer kan komen te overlijden.
Kijk, voel en luister of er een (normale) ademhaling aanwezig is: Kijk of er regelmatige bewegingen zijn van de borstkas en bovenbuik die kunnen passen bij ademhaling. Voel of er een luchtstroom is bij de mond en neus van het slachtoffer. Luister of er geluiden zijn die passen bij een normale ademhaling.
Onder vitale functies verstaan we de belangrijkste lichaamsfuncties, functies die nodig zijn om een lichaam in leven te houden. Denk daarbij aan ademhaling, circulatie (hartslag), bewustzijn en lichaamstemperatuur.
Per dag ademen we zo'n 8.000 tot wel 29.000 keer, afhankelijk van je gemiddelde ademhaling per minuut. Je kan uitrekenen hoe vaak je op een dag ongeveer ademhaalt, door je gemiddelde ademhalingen per minuut te vermenigvuldigen met 60 en daarna nog eens met 24.
"Tijdens de inademing gaat er koolzuur uit het bloed naar je longen. Als je uitademing langer is dan je inademing, wordt de koolzuurwaarde in je longen gelijk aan de koolzuurwaarde in je bloed. Op die manier normaliseer je de zuurgraad." "Bij een goede ademhaling is de uitademing dus iets langer dan de inademing.
Observatie kan informatie opleveren over het ontstaan en/of in stand houden van probleemgedrag. Daarnaast kan informatie verkregen worden over een mogelijke aanpak. Toch dient gewaarschuwd voor een overschatting van de representativiteit van het geobserveerde gedrag.