Een harness suspension trauma (ook wel hangtrauma genoemd) is de benaming voor de gevolgen die kunnen optreden bij het te lang hangen in een harnas na een val. Afhankelijk van de condities van het slachtoffer en onder welke omstandigheden hij/zij is gevallen, kan een hangtrauma zich al na 10 tot 15 minuten voordoen.
Harnas hangen
Een anderszins gezond persoon kan binnen 10 minuten het bewustzijn verliezen en loopt dan direct het risico te sterven. Leeftijd, geslacht, gewicht en conditie maken weinig verschil in het risico. Het ontwerp van het harnas heeft weinig invloed op het voorkomen van hangtrauma.
Afhankelijk van hoelang het slachtoffer in het harnas heeft gehangen is het belangrijk dat hij/zij rechtop blijft staan (of zitten) zodat de bloedcirculatie weer op gang kan komen en het hart en andere organen weer voorzien worden van zuurstof. Dit voorkomt het risico op hartfalen.
Hoe snel je buitenbewustzijn kan raken is van veel omstandigheden afhankelijk. Maar over het algemeen wordt gesteld dat iemand binnen 15 minuten uit zijn hangende positie moet zijn bevrijd om vervolg letsel te voorkomen.
Het kan binnen 10 minuten fataal zijn. Meestal leidt een ophangtrauma binnen 15 tot 40 minuten tot de dood. Werkuitrusting op locatie: Het reddingsteam op locatie kan mogelijk een ladder, een hoogwerker of andere uitrusting meenemen waarop de hangende werknemer kan staan.
Hoe lang traumaverwerking duurt verschilt per persoon. Bij een eenvoudig trauma kan het ongeveer drie maanden duren voordat het verwerkt is. Ben je een aantal keren in aanraking gekomen met jouw trigger en er gebeurt niks, dan krijgt jouw lichaam door dat er geen gevaar is bij deze trigger.
Pijn door een verkeerd passend harnas kan ook de sympathische stress op de bloedsomloop vergroten. Andere factoren die het risico op een suspensietrauma kunnen vergroten, zijn onder andere uitdroging, traumatische verwondingen die pijn of hypovolemie veroorzaken, of een aandoening waardoor de patiënt bewusteloos raakt.
Persoonlijke beschermingsmiddelen zijn altijd noodzakelijk als collectieve voorzieningen voor valbeveiliging onvoldoende mogelijk zijn. Valbeveiliging wordt gebruikt om verwondingen door vallen te voorkomen. Een val kan overal gebeuren, ook als er gewoon op de grond gewerkt wordt.
Zolang het harnas de keuring doorstaat, kan het blijven gebruikt worden. Indien niet, moet het vernietigd worden. Valharnassen hebben een maximale levensduur van 10 jaar na productiedatum. Een harnas dat ouder is, wordt automatisch afgekeurd.
Zelfs als uw harnas op de juiste manier is opgeborgen en/of gebruikt en er geen zichtbare schade is, moet u het toch weggooien als het ouder is dan zeven jaar .
De beste kwaliteit valbeveiliging
Merken die in ons assortiment te vinden zijn, zijn Kratos Safety en Petzl. Deze merken zijn de meest toonaangevende merken op het gebied van valbescherming. Zo bent u verzekerd van alleen het beste.
Werkgevers en opdrachtgevers zijn samen verantwoordelijk voor de veiligheid van medewerkers die op hoogte werken. Een gebouweigenaar is bij onverhoopte incidenten aansprakelijk als hij niet zorgt voor een veilige (werk)omgeving.
De gebruikelijke levensduur van een veiligheidsharnas wordt geschat op vijf jaar , maar het kan ook verschillen afhankelijk van het merk, model en hoe het wordt gebruikt. Dat gezegd hebbende, cruciale valbeveiligingsuitrusting zoals een veiligheidsharnas moet correct worden gebruikt en in goede staat worden gehouden.
Vanaf 2,50 meter spreekt men van werken op hoogte.
Geef een signaal voor hulp . Klim zo snel mogelijk terug op het platform. Onderneem maatregelen om ophangtrauma te voorkomen als u moet wachten op redding. Als u geen ophangingsontlastingsband hebt, blijf dan uw benen bewegen.
Een valharnas gaat ongeveer 10 jaar mee. Maar ruim voor die tijd kan een harnas minder veilig worden, door bijvoorbeeld loslatende naden of roest. Weet je niet of je valharnas nog veilig is? Met onze checklist controleer je snel of je valbeveiliging in orde is - of aan vervanging toe is!
Voor de meeste bouwhelmen geldt een maximale geldigheid tussen de drie en vijf jaar. Voor helmen van polyethyleen geldt een geadviseerde levensduur van drie jaar. Helmen van polycarbonaat (PC), ABS-polymeriaat (ABS) en polyamide (PA) dienen na uiterlijk vijf jaar vervangen te worden.
De Nederlandse overheid heeft voorschriften ingevoerd die werkgevers verplichten valbeveiliging te bieden aan werknemers die op een hoogte van 2,5 meter of hoger werken.
Valbeveiligingssystemen zijn ontworpen om te voorkomen dat werknemers de rand bereiken. Lanyards en ankerpunten zijn zo geconfigureerd dat gebruikers niet voorbij het punt kunnen gaan en een gebied kunnen betreden waar valgevaren bestaan . Denk aan een hond aan een lijn, de bewegingsradius van de hond is alleen zo ver als de lijn toelaat. Hetzelfde concept hier.
In de groene (veilige) zone mag zonder valbeveiliging gewerkt worden, deze zone ligt op minimaal 4 meter van de dakrand en andere vloeropeningen met valgevaar. De geel/oranje (kritische) zone van 4 tot 2 meter mag worden betreden als er duidelijke markeringen zijn geplaatst.
Elisha Otis. Elisha Graves Otis (Halifax (Vermont), 3 augustus 1811 – 8 april 1861) was de uitvinder van de eerste lift met een valbeveiliging, die voorkwam dat de lift te pletter sloeg als de kabel mocht breken. Otis demonstreerde zijn uitvinding in 1854 op het Crystal Palace in New York.
De tijd in de suspensie moet beperkt worden tot minder dan vijf minuten . Langere suspensies moeten voorzien zijn van voetsteunriemen of middelen om gewicht op de benen te zetten. Harnassen moeten worden geselecteerd voor specifieke toepassingen en moeten rekening houden met: naleving (gemak), mogelijke arrestatieblessure en suspensietrauma.
Hoe lang duurt het voordat deze gevoelens verdwijnen? Het kan een paar dagen, weken of zelfs maanden duren om te herstellen van een traumatische gebeurtenis. Als iemand na een maand nog steeds wat stress ervaart, maar deze gevoelens langzaam verbeteren, zal hij of zij waarschijnlijk beter worden en geen behandeling nodig hebben.
Fases in verwerking
Je hebt eigenlijk weinig behoefte om met anderen over de gebeurtenis te praten. Je ontkent dat er iets is veranderd en wil de situatie niet onder ogen zien. Je probeert gedachten aan de gebeurtenis te negeren. Ook heb je minder interesse in de dingen die je normaal wel interesseren.