De duur van een verdoving bij de tandarts hangt af per persoon, maar gemiddeld is een verdoving na ongeveer 1,5 tot 2 uur uitgewerkt. Het kan dus ook voorkomen dat een verdoving na een half uur of pas na 4 á 5 uur is uitgewerkt. Dit komt doordat ieder lichaam anders reageert op een tandarts verdoving.
De verdoving blijft ongeveer een half uur tot een uur werken.
Vaak is een plaatselijke verdoving na 4 uur helemaal uitgewerkt.Er zijn uitschieters tot 12 uren mogelijk.
Wanneer de verdoving in werking treedt, kunt u een vreemd gevoel ervaren aan uw tong/wangen/lippen.Ook kan praten, slikken en lachen moeite kosten. Dit vreemde gevoel verdwijnt wanneer de verdoving is uitgewerkt. Het lichaam breekt de gebruikte verdovingsmiddelen namelijk zelf weer af.
Bij sommige mensen is de verdoving pas na 5 uur uitgewerkt. Verschillende factoren zijn van invloed op de werking van een verdovingsprik. Ieder lichaam reageert weer anders op de verdovingsvloeistof. De tandarts kan van tevoren niet aangeven hoe jouw lichaam hierop reageren.
De effecten van een algehele narcose kunnen ongeveer 24 uur aanhouden. Hoe lang het duurt om volledig te herstellen, hangt af van het type procedure dat u hebt ondergaan. U kunt mogelijk binnen een paar uur naar huis. Iemand moet u ophalen bij het ziekenhuis en u met de auto of taxi naar huis brengen.
De duur van een verdoving bij de tandarts hangt af per persoon, maar gemiddeld is een verdoving na ongeveer 1,5 tot 2 uur uitgewerkt. Het kan dus ook voorkomen dat een verdoving na een half uur of pas na 4 á 5 uur is uitgewerkt. Dit komt doordat ieder lichaam anders reageert op een tandarts verdoving.
Moeheid is ook mogelijk en dit kan zelfs enkele dagen duren doch dit is eerder zeldzaam.
De verdoving zal na je behandeling nog een aantal uren doorwerken. Bij de meeste mensen duurt het zo'n twee tot drie uur. Bij de een is het korter, bij de ander duurt het wat langer. Er zijn geen trucjes om ervoor te zorgen dat de verdoving sneller uitgewerkt is.
Enkele veel voorkomende bijwerkingen na een algemene verdoving en sommige vormen van regionale anesthesie zijn: misselijkheid of braken. duizeligheid en gevoel van flauwte.
Bij een plaatselijke verdoving wordt een gedeelte van het lichaam, bijvoorbeeld een arm of het gehele onderlichaam, tijdelijk gevoelloos en bewegingloos gemaakt. Door een verdovingsmiddel rond een zenuw te spuiten kunnen zenuwen of zenuwbanen tijdelijk worden uitgeschakeld.
De verdoving werkt niet uit
In veel gevallen is de zenuw tijdelijk beschadigd, maar er kan ook sprake zijn van een permanente beschadiging. Wanneer je merkt dat de verdoving na enkele uren nog niet is uitgewerkt, neem dan contact op met de tandarts.
Veel gebruikte lokale anesthetica zijn articaïne, bupivacaïne, lidocaïne, novocaïne, mepivacaïne en ropivacaïne. Er zijn 2 hoofdgroepen lokale anesthetica: de esters en de amiden. De esters zoals procaïne en cocaïne worden nauwelijks meer gebruikt in verband met de hogere kans op allergische reacties.
Lokale verdoving werkt door de manier te blokkeren waarop zenuwen pijnsignalen naar de hersenen transporteren. Naarmate de lokale verdoving uitwerkt, kunt u een tintelend of branderig gevoel ervaren . Hoe lang het duurt voordat de lokale verdoving is uitgewerkt, hangt af van het type verdoving dat is gebruikt.
De verdoving werkt gemiddeld genomen nog ongeveer één uur door. Wanneer u thuis pijn ervaart, mag u zo nodig paracetamol gebruiken.
Het is een totaal gebrek aan gevoel zonder het bewustzijn te verliezen, in een poging om angst en sterkere bijwerkingen en risico's van algehele anesthesie te beteugelen. Echter, zoals bij elke sedatie, loopt u ook het risico op aanhoudende effecten van sedatie, waaronder slaperigheid, misselijkheid en hoofdpijn .
Het duurt een dag voordat de narcose is uitgewerkt. Uw lichaam zal echter nog enkele dagen tot weken nodig hebben om helemaal te herstellen, afhankelijk van de grootte van de operatie. Na het wakker worden uit de narcose kunt u misselijk zijn en moet u misschien overgeven.
We moedigen u ook aan om kauwgom te kauwen en vloeistoffen te drinken, inclusief voedingssupplementen , zodra u dat kunt. Kort na de operatie krijgt u vloeistoffen aangeboden om te drinken. Het drinken van deze vloeistoffen houdt u gehydrateerd, maar het helpt ook om uw lichaam te ontdoen van verdovingsmiddelen, de medicijnen die u in slaap brengen.
Cafeïne is gebruikt om het herstel van algehele anesthesie te bevorderen. Toediening van cafeïne wordt geassocieerd met minder sedatie na ontslag uit de PACU .
Bij plaatselijke verdoving kunt u last houden van tintelingen in uw arm en hand. Deze tintelingen verdwijnen in de loop van weken tot maanden vanzelf. Wanneer u een blokverdoving heeft gehad, kan het even duren voordat de verdoving is uitgewerkt.
Zowel lidocaïne als bupivacaïne veroorzaakten postoperatieve aantasting van het verbale geheugen, de aandacht en de uitvoerende functie vanwege hun neurotoxische bijwerkingen . Lidocaïne bleek erger te zijn dan bupivacaïne, maar het verschil was statistisch niet significant.
U kunt last hebben van jeuk over het hele lichaam. U kunt last hebben van rugpijn op de plaats waar de ruggenprik is gegeven. Het kan voorkomen dat u niet kunt plassen na een operatie met een ruggenprik. Door de verdoving werkt uw blaas tijdelijk minder goed.
In uitzonderlijke gevallen werkt de verdoving niet uit. Dan kan het zijn dat er een zenuw (tijdelijk of blijvend) beschadigd is. Vermoed je dat dit bij jou aan de hand is? Neem dan contact op met je tandarts.
Bij lokale anesthesie wordt een klein stukje huid plaatselijk verdoofd. De plek waar u geopereerd wordt, wordt verdoofd door middel van meerdere prikken (vergelijkbaar met tandarts verdoving). Tijdens de ingreep bent u bij bewustzijn. Soms wordt deze vorm van anesthesie gecombineerd met sedatie.
De plaatselijke verdoving is even wat pijnlijk, maar van de operatie zelf voelt u niets. De operatiewond wordt meestal gehecht.