Er kan door de behandeling met vloeibare stikstof na enkele uren zwelling ontstaan, ook kan een vries- of bloedblaar ontstaan, dit is normaal. Na 1 tot 2 weken ontstaat een korst. Dit geneest vanzelf, u hoeft hier niets aan te doen. Mocht er wat vocht uitkomen dan kunt u er een pleister op doen.
Stikstof bevriest de wrat, waardoor de wrat kan afsterven. Het aanstippen met vloeibare stikstof geeft een brandend gevoel en pijn. De ergste pijn verdwijnt binnen enkele seconden na het loslaten van het wattenstaafje.
De bevriezing zorgt ervoor dat de huidcellen afsterven en de huidafwijking verdwijnt. Op het behandelde huidgebied kan binnen enkele uren zwelling en roodheid ontstaan. Dit zal na enkele dagen weer verdwijnen. Soms ontstaat er een blaar op de behandelde gebied.
De wrat is een glad, vlak en slechts enkele millimeters groot, huidkleurig of lichtbruin bobbeltje. Gewoonlijk zijn ze in groten getale aanwezig en komen ze voornamelijk op het gezicht, armen en benen voor. De verruca filiformis is een vingervormige uitstulping van de huid op een smalle steel.
Een grote wattip gaat in het vaatje en wordt vervolgens op de wrat gedrukt. Stikstof bevriest de wrat en de huid eromheen, waardoor de wrat afsterft. Er ontstaat meestal een blaar die binnen een week verdwijnt. Bevriezing geeft dezelfde pijn als een brandwondje.
Het virus verspreidt zich door huid-huid contact, vooral wanneer een wrat opengekrabt is: het virus kan dan makkelijker naar buiten. Op deze manier worden anderen met het virus besmet, of worden bij de 'patiënt' zelf andere huiddelen geïnfecteerd.
Bevriezing met vloeibare stikstof
De huid geneest binnen vier tot zeven dagen. De behandeling moet vaak herhaald worden met tussenpozen van enkele weken. In de tussentijd worden vaak aanstipvloeistoffen of zalven gebruikt om nog meer huidlagen te kunnen afpellen.
Langer dan drie maanden behandelen heeft echter geen zin. Deze techniek veroorzaakt over het algemeen geen littekens. Wel kan de huid tijdelijk verkleuren, maar dit euvel verdwijnt spontaan. De plaats waar de wrat bevroren werd, voelt nadien aan zoals een brandwonde.
Wratten hebben geen 'wortel' waardoor ze weer zouden kunnen aangroeien. Het is verstandig in de volgende gevallen een arts te raadplegen: Bij wratten die spontaan gaan bloeden of plotseling van kleur of grootte veranderen.
Voetwratten zijn vaak hardnekkig en groeien diep in de huid door de druk op de voetzool. De vlakke wrat (verruca plana) is een glad, plat en slechts enkele millimeters groot, met huidkleurig / roze of lichtbruin bobbeltje. Vaak zijn er veel tegelijk. Ze komen vooral voor op het gezicht, onderarmen, handruggen en benen.
Je kunt een wrat laten weghalen door hem te bevriezen, verbranden of uit te lepelen. Wegsnijden is ook mogelijk, maar dat wordt bijna niet meer gedaan.
Wratten zijn goedaardige huidgezwelletjes. Ze worden veroorzaakt door het humaan papillomavirus (HPV). Er bestaan meer dan 100 verschillende soorten HPV. Sommige veroorzaken wratten op de huid of slijmvliezen, andere liggen mee aan de basis van baarmoederhalskanker.
De meeste blaren verdwijnen na enkele dagen of soms weken wanneer het grote blaren betreffen. Een blaar (bullae) is een holte tussen twee huidlagen die zich vult met vocht. Hoe lang blaren duren is ook afhankelijk van uw mogelijkheid ze te ontzien.
Behandelen is niet altijd nodig. De wratten verdwijnen spontaan binnen twee jaar bij tweederde van de patiënten. Behandelen is alleen nodig wanneer de wratten hinderlijk of pijnlijk zijn of cosmetisch storen. Doel van elke behandeling is het vernietigen van de opperhuid.
Wratten zijn niet kwaadaardig en behandelen is niet nodig. Als gewone wratten en ouderdomswratten wratten klachten geven, is behandeling mogelijk door afschrapen, bevriezen met vloeibare stikstof, wegsnijden of elektrisch wegbranden. Vaak krijgt u hierbij een verdoving. Waterwratjes verdwijnen meestal vanzelf.
Dit komt doordat je afweersysteem, dat ook in je huid zit, druk aan het 'puzzelen' is hoe dat virus in elkaar zit. Wanneer je afweersysteem dit doorheeft, kunnen de wratten heel snel verdwenen zijn. Meestal zie je dan dat ze ingekapseld worden en spontaan van de huid vallen.
Vaak wordt ervoor gekozen wratten te bevriezen. De huisarts zal de wratten hierbij aanstippen met vloeibare stikstof. De wrat bevriest hierdoor en het weefsel sterft af. Het is een pijnlijke ingreep die vaak een litteken achterlaat.
Ten gevolge van de bevriezing met vloeibare stikstof vindt weefselbeschadiging plaats. Het behandelde huiddeel sterft af en wordt vervangen door nieuw, gezond weefsel. Door een snelle bevriezing van de huid door de stikstof ontstaat binnen enkele uren een zwelling en roodheid op de plek zelf en de huid eromheen.
Wratten verwijderen doet pijn. Dit komt doordat bevriezing dezelfde pijnsensatie geeft als een brandwondje. Kinderen moeten hierop worden voorbereid door de ouders. Het aanstippen van de wrat met vloeibare stikstof wordt cryotherapie (bevriezing) genoemd.
Bij bevriezing wordt het bovenste laagje van de huid bevroren met behulp van stikstof, waardoor er een oppervlakkig wondje ontstaat. Dit geneest als een schaafwondje. Vloeibare stikstof is extreem koud en heeft een temperatuur van ongeveer – 195 graden C.
Soms zijn in het midden van de wrat zwarte stipjes zichtbaar. Dit zijn haarvaten die de wrat van bloed voorzien. Ze wijzen er vaak op dat de wrat op het punt staat te verdwijnen.
Zink helpt bij de aanmaak van nieuw collageen en helpt zo tegen ontstekingen (acne), rimpels, striae, schade door de zon, wratten en haaruitval. Goede plantaardige bronnen van zink zijn o.a.: pompoenzaden, zonnebloempitten, sesamzaden, cashewnoten, kikkererwten, bonen en spinazie.
Wanneer er een laagje eelt over de verruca is ontstaan haalt de podotherapeut het eelt voorzichtig met een mesje (scalpel) of frees weg. Dit wordt voorzichtig gedaan omdat een verruca in de meeste gevallen direct gaat bloeden. Dit komt doordat wratten erg goed doorbloed zijn.