Op de Nederlandse stranden vind je honderden kleuren en soorten zand. De kleur en samenstelling wordt bepaald door de samenstelling van het gesteente van de bergen. Zwart zand komt bijvoorbeeld van vulkanisch gesteente en wit zand bevat veel bergkristal.
Zwart zand, ook wel tuinaarde of zwarte grond genoemd, is ongemengde grond dat vrij van puin is. Het wordt gebruikt voor ophoging en voor structuurverbetering.
Het ontstaan van een zand is een proces van miljoenen jaren. Zand ontstaat doordat rotsen slijten door wind, stromend water en ijs. Stukken gesteente vallen naar beneden en breken in stukjes. Na de winter komt het smeltwater van gletsjers en sneeuw van de berg naar beneden.
Zand dat vrijwel geheel uit kwarts bestaat noemen we kwartszand. Dit zand is wit tot geel van kleur. De gele kleur wordt vaak veroorzaakt door een klein laagje roest (ijzeroxide) dat om korrels heen zit. Wanneer zand voor meer dan 99,6% uit kwarts bestaat, spreken we van zilverzand.
Zand bestaat niet altijd uit hetzelfde materiaal. Het kan uit allerlei verschillende soorten steen bestaan. Vandaar dat zand ook allemaal verschillende kleuren kan hebben! Het is lang niet altijd bruin, maar kan ook bijvoorbeeld wit, gelig of zwart zijn.
Zand bestaat korter dan andere delfstoffen zoals aardolie of aardgas, namelijk nog 'maar' 2 miljoen jaar. Elke zandkorrel is eigenlijk een steen die afgeschuurd en vermalen is. Zand, grind, maar ook klei zijn eigenlijk niks anders dan hele kleine stukjes steen. Op grote hoogte zijn de bergen bedekt met sneeuw.
Leg een bultje zand in het midden van het papiertje. Leg het stoepkrijt op het zand. Maak kleine wrijfbewegingen over het zand met het stoepkrijt. Hoe meer je wrijft, des te meer kleur het zand krijgt.
Jazeker, poep van de papegaaivis om precies te zijn. Deze vissen hebben sterke gebitten, waarmee ze koraalriffen afknabbelen op zoek naar eetbare restjes. Daarbij krijgen ze grote hoeveelheden koraal in hun ingewanden. Dat wordt daar vermalen en gebleekt.
Het rode mineraal granaat wordt aangevoerd door de Rijn. De Kyzylkumwoestijn van Oezbekistan bestaat uit zand en grind. Het zand kleurt rood bij zonsondergang. Het is daaraan dat de woestijn zijn naam dankt, aangezien Kyzylkum zoveel betekent als "rood zand".
Een overheersing van roze of oranje forams op sommige atollen heeft een lichtroze tot oranje tint van het zand tot gevolg.
Net als de sterren aan de hemel zijn de zandkorrels op aarde onmogelijk stuk voor stuk te tellen. Maar als je een ruwe schatting doet van het aantal zandkorrels op alle stranden en in alle woestijnen op aarde, kom je uit op ongeveer honderd triljoen - een één met twintig nullen.
In het bodemwater van het zand wonen heel kleine dieren, sommige zelfs tien keer kleiner dan een millimeter. Dat moet ook wel, want om tussen de zandkorrels te leven moet je wel heel klein zijn. Deze groep dieren heten 'interstitiële fauna”. Interstitiële betekent in het Latijn “tussen structuren”.
Terra Preta (zwarte bodems in het Portugees) is de verzamelterm voor de donker gekleurde gronden in het stroomgebied van de Amazone die door menselijke bewoning zijn ontstaan. De bodems danken hun naam aan de zwarte kleur, die het gevolg is van de aanwezigheid van stukjes houtskool en ander organisch materiaal.
Wanneer stromende lava tijdens een uitbarsting in contact komt met zeewater treedt een spectaculaire reactie op; de lava koelt snel af en valt uiteen in kleine deeltjes die weer terug over het strand worden verspreid. Doordat afgekoelde lava een zwarte kleur krijgt, worden de stranden dus zwart van kleur.
Geel zand is eigenlijk een verzamelnaam voor twee verschillende soorten zand: straatzand en ophoogzand. Er zit echter wel een verschil tussen deze twee soorten. Geel zand voor bestrating, straatzand dus, mag geen leem of klei bevatten omdat het goed af te rijen moet zijn.
Leemzand weegt doorgaans ruim meer dan 1500kg per m3, echter het precieze gewicht hangt af van de exacte samenstelling en regio van afkomst. Denk aan 1700-1800kg per m3.
Zand is niet magnetisch!
Of vissen drinken hangt sterk af van de omgeving waarin ze leven. Zoetwatervissen drinken niet, maar hebben een ingenieuze methode om toch voldoende vocht binnen te krijgen: “osmose”. Zoutwatervissen daarentegen drinken wel.
Onderzoekers van de University of Hawaii (waar aan wit zand geen gebrek is) zochten het uit. Het is poep. Poep van de papegaaivis om precies te zijn. Deze vissen hebben sterke gebitten waarmee ze koraalriffen afknabbelen op zoek naar eetbare restjes.
Vossenpoep is niet zo makkelijk te herkennen. De kleur van de keutels hangt namelijk erg af van het menu van de vos. Zwart als hij vlees heeft gegeten, blauwpaars als hij bosbessen heeft gegeten of rood als hij kersen heeft gegeten.
Zo kun je bijvoorbeeld de kleur bruin krijgen door rood en groen met elkaar te mengen. Echter kun je ook bruin krijgen met de secundaire kleuren oranje en paars of de primaire kleuren rood, geel en blauw.
-Meng geel bij rood om een feller/oranje-achtig rood te krijgen. -Meng geel bij oranje om een lichter/feller oranje te krijgen. -Meng geel bij groen om een lichter/feller groen te krijgen. -Om groen donkerder te maken, meng blauw erbij.
Zwart wordt verkregen door de primaire kleuren geel, blauw en rood te mengen. Wij raden u echter aan om wit en zwart te kopen, omdat u deze twee kleuren steeds weer nodig heeft.