Normale urine is rond pH 6.
Een pH-waarde tussen de 6.5 en 7.0 is goed. Hoger dan 7.0 is niet verstandig, want dan kan er een andere steensoort in de urine ontstaan. Wat u eet heeft invloed op de zuurgraad van de urine. Daardoor is het is erg lastig om een goede zuurgraad van de urine (pH-waarde) te bereiken.
Symptomen die wijzen op een te hoge PH waarde zijn o.a. vermoeidheid, hoofdpijn, lusteloosheid, hyperventilatie, obstipatie, beslagen tong, maag/darmklachten, oprispingen, snel geïrriteerd of gestresst zijn en/of slaapproblemen.
De pH-waarde, of zuurtegraad, van je urine zegt veel over je gezondheid. Een te lage of veel te hoge pH kan leiden tot een veelheid aan klachten, zoals bijvoorbeeld jicht, psoriasis, chronische pijnklachten, spier- en gewrichtspijnen, huid- haar- en nagelklachten, vermoeidheid.
Beperk alcohol omdat het de urinezuurspiegels in het bloed kan verhogen en vermijd om dezelfde reden kortetermijndiëten. Vermindering van dierlijke eiwitten en het eten van meer fruit en groenten zal helpen de zuurtegraad van de urine te verlagen en dit kan helpen de kans op urinezuursteenvorming te verkleinen.
Het huidige referentiegebied (mannen 0,22 – 0,55 mmol/L; vrouwen 0,18 – 0,46 mmol/L) is door de fabrikant vastgesteld bij gezonde personen conform internationale protocollen. Uit een eigen verificatie van dit referentiegebied zijn geen aanwijzingen gekomen dat het referentiegebied te hoog ligt.
De pH-waarde schommelt tussen de 0 en de 14. Het zuurst is de grond met de pH-waarde 0. De pH-waarde 7 is gemiddeld, oftewel neutraal. Daarna wordt de grond steeds kalkrijker of basischer, tot een maximale pH-waarde van 14.
Bij een basische ochtendurine, een pH hoger dan 7, kan er sprake zijn van een urineweginfectie. De aanwezigheid van bacteriën in de urine maakt deze basisch.
De maag produceert een grote hoeveelheid zoutzuur om voedsel af te breken en spijsverteringsenzymen te bevorderen. De pH (maat voor de zuurgraad) van dit zuur bevindt zich tussen 1 en 3, terwijl een pH 7 neutraal is. Dat wil zeggen dat het hier om zeer bijzondere microbiota gaat!
Maar ook vermoeidheid (vooral ochtendmoeheid), een vieze adem, een onaangename zweetlucht en onverklaarbaar vocht vasthouden of gewichtstoename kunnen veroorzaakt worden door verzuring. Chronische vormen van verzuring kunnen leiden tot bijvoorbeeld botontkalking, reuma, jicht, nier- ,gal- of blaasstenen.
Waarden beneden 0 en boven 14 zijn mogelijk en zulke oplossingen zijn over het algemeen zeer gevaarlijk: geconcentreerde zuren en geconcentreerde basen. Bij een pH die lager is dan −1 moet de [H3O+] groter zijn dan 10,1 mol/l.
Hoe de test wordt uitgevoerd. Nadat u een urinemonster hebt ingeleverd, wordt het meteen getest . De zorgverlener gebruikt een peilstok met een kleurgevoelige pad. De kleur op de peilstok vertelt de zorgverlener het zuurniveau in uw urine.
Purine is een eindproduct bij de afbraak van (lichaams)eiwitten. Daarnaast komt purine in het lichaam via voedsel. Een dieet dat rijk is aan zogenaamde purines, bevat voedingsbestanddelen die veelvuldig voorkomen in dierlijke eiwitten zoals vlees, vis en schelpdieren. Dit kan het urinezuurgehalte in de urine verhogen.
De ware verklaring over de pH van urine is dat het alkalisch kan worden als een patiënt bacteriurie heeft . De pH van urine wordt beïnvloed door dieet en varieert doorgaans van 4,5 tot 8,0, en een pH van 7 valt binnen dit normale bereik.
Het dagelijks drinken van alkalisch water en het eten van voedsel met een lage zuurgraad kunnen helpen bij het ontzuringsproces. Ook het vermijden van stress, voldoende slaap en regelmatige lichaamsbeweging zijn belangrijke factoren voor het behoud van een goede gezondheid en het verminderen van verzuring.
Een ruime vochtinname bevordert de uitscheiding van urinezuur. Verdeel het drinkvocht goed over dag en avond. Drink bij warm weer, koorts, diarree, braken of lichamelijke inspanning meer, omdat u dan ook meer vocht verliest. Hoe lichter de kleur van de urine, des te beter het is.
De pH van urinemonsters van patiënten met symptomen die duiden op een urineweginfectie (bijv. dysurie, frequentie, urgentie) werd gemeten terwijl de patiënten symptomatisch waren en opnieuw toen ze asymptomatisch waren geworden. Er was geen correlatie tussen de urine-pH en de incidentie of het aantal symptomen .
pH. Normale pH van ochtendurine is 5-7, licht zuur tot neutraal. De urine is na een maaltijd vaak basisch, rond een pH van 8, dit komt door een grotere productie van maagsap na de maaltijd. Een zuurdere urine (pH <5) wijst op diarree of diabetes mellitus.
Een normale (ochtend)urine is licht zuur tot neutraal, met een pH tussen 5 en 6 (1). Direct na de maaltijd is de urine vaak iets basisch (pH 8) doordat er dan een verhoogde productie van maagsap (maagzuur) plaatsvindt met een verminderde renale excretie van H+ tot gevolg.
Een ideale pH-waarde ligt tussen 7,0 en 7,6.
Seks. Wanneer u onveilig vrijt, kan dit een verstoorde vaginale pH-balans veroorzaken. De reden hiervoor is dat sperma alkalisch is. U hebt een hoger risico op een verstoorde balans met een nieuwe partner dan in een lange relatie, en vrouwen met meerdere partners hebben meer kans op een verstoorde pH-balans.
Uitscheiding via de nieren met de urine: de nieren filteren de urinezuren uit het bloed en voeren deze af via de urine. Uitscheiding via de ontlasting: een klein gedeelte van de urinezuren verlaat het lichaam via de ontlasting.
Fructose is een suiker en verhoogt het urinezuur in het bloed. Fructose komt voor in fruit, honing, vruchtensappen. Fructose zit ook in kristalsuiker en wordt toegevoegd aan frisdranken en voedingsmiddelen zoals koek, snoep en gebak. Gebruik dus liever geen suiker en suikerhoudende frisdrank.
Wanneer de concentratie urinezuur in het bloed hoog oploopt kunnen zich urinezuurkristallen vormen. Deze urinezuurkristallen slaan neer in gewrichten en andere weefsels. Dit veroorzaakt een jichtaanval: heftige ontstekingsreacties waardoor de betreffende gewrichten pijnlijk, opgezwollen stijf en rood worden.