In de jaren zeventig kwamen 300 duizend Surinamers naar Nederland. Journaalbeelden toonden toen lange rijen zomers geklede mensen, bepakt met grote koffers en zangvogels in kooitjes: een diverse groep Surinamers pakten om even diverse redenen gehaast hun biezen om naar Nederland te verhuizen.
Vooral door plantage-eigenaren, ambtenaren en hun familieleden. In de 20ste eeuw kwamen veel Surinamers naar Nederland om te studeren, maar vanaf de jaren twintig ook om te werken, bijvoorbeeld als muzikant of later verpleegster. De grootste groep echter vestigde zich rond de onafhankelijkheid in 1975.
Na de onafhankelijkheid
Tussen 1970 en 1980 verhuisde een grote groep Surinamers, inmiddels ook Hindoestanen, naar Nederland. Het grootste aantal kwam naar Nederland rond de onafhankelijkheid van Suriname in 1975, de vluchten van Suriname naar Nederland zaten volgeboekt en er moesten extra vluchten worden ingezet.
De Surinaamse bevolking bestaat uit mensen met verschillende achtergronden. De oorspronkelijke bewoners van het Amerikaanse continent, de Indianen, wonen nog steeds op het Surinaamse grondgebied. Er leven verschillende Indianenstammen in Suriname. Elk van deze stammen heeft een eigen geschiedenis.
Indianen zijn de oorspronkelijke bewoners van het land. De geschiedenis van Suriname is heftig geweest, vooral door de slavernij waar het land mee te maken kreeg in de zeventiende eeuw. Toen zijn hele bevolkingsgroepen uit andere landen naar Suriname gehaald.
De Hindostanen vormen de grootste groep, met 151 duizend. Ze wonen vooral in Den Haag, Rotterdam, Zoetermeer en Almere. Daarna volgen de Creolen, met 132 duizend. Zij wonen overwegend in Almere, Amsterdam en Rotterdam.
Weetje: Vroeger heette Suriname, Nederland-Guyana. Dus hadden we Brits-Guyana, Nederlands-Guyana en Frans-Guyana, om het even moeilijk te maken. Suriname heeft een tropisch regenwoudklimaat, met een grote en kleine regentijd.
Oud-Nederlanders uit Suriname
In één situatie kunt u opteren voor de Nederlandse nationaliteit, waarbij u een beroep doet op de Toescheidingsovereenkomst. In de Toescheidingsovereenkomst tussen Suriname en Nederland van 1975 werd bepaald wie Nederlander bleef en wie Surinamer werd.
Suriname werd in 1650 door Engelsen bezet en ontwikkeld als plantagekolonie met geïmporteerde slavenarbeid uit Afrika. In 1667 werd het door Nederlanders veroverd en is het, met korte onderbrekingen, tot 1975 een kolonie gebleven.
Inheemse Surinamers zijn de oorspronkelijke bewoners van Suriname. Tot en met de jaren 1980, en informeel lang erna, was indianen als benaming algemeen gebruikelijk. Inheemsen wonen met name in het binnenland en op de oostelijke kustvlakte.
U legt een verklaring af dat u Nederlander wilt worden. U verliest de Surinaamse nationaliteit. U moet ten minste een jaar in Nederland (of in een van de andere delen van het Koninkrijk) wonen. U bent in het bezit van een verblijfsvergunning met een niet-tijdelijk doel (zoals gezinshereniging).
Origine. De meeste tot slaaf gemaakte Afrikanen die naar Suriname werden vervoerd, kwamen uit westelijk Centraal-Afrika, de Goudkust (Ghana), de Bovenwindse Kust (Ivoorkust, Liberia) en de Baai van Benin. Duizenden tot slaaf gemaakten kwamen ook uit de Baai van Biafra en Sierra Leone.
De meeste inwoners wonen in het noorden van het land, in de districten Paramaribo, Wanica en Nickerie. Wereldwijd zijn er ongeveer een miljoen mensen van Surinaamse afkomst, waarvan ruim de helft in Suriname woont.
Op 25 november 1975 werd Suriname een onafhankelijk land.
Personen van Surinaamse herkomst maken 2,1 procent uit van de Nederlandse bevolking. Ze wonen vooral in de Randstad. Hun aandeel is het grootst in Almere, waar in 2015 één op de negen inwoners van Surinaamse komaf is.
De niet alleen in Suriname, maar ook onder de afstammelingen van negerslaven elders in West-Indië en in de Verenigde Staten gebruikelijke aanduiding van 'blanken' met de term bakra of buckra, gaat terug op mbekere, een woord dat in verschillende West-Afrikaanse talen de betekenis heeft van 'rood' of 'rooie'.
Bij de Vrede van Breda in 1667 wordt de kolonie door de Engelsen aan de Nederlanders afgestaan in ruil voor de kolonie Nieuw-Nederland (New York) in Noord-Amerika.
In Nederland is ook het progressieve kabinet-Den Uyl van mening dat koloniën niet meer van deze tijd zijn. De Tweede Kamer stemt in met de onafhankelijkheid. Vanaf 25 november 1975 is Suriname, na ruim 300 jaar in Nederlandse handen te zijn geweest, een onafhankelijk land.
Tegen de tijd dat zij een achternaam konden krijgen was dat vaak een Nederlands klinkende achternaam. Omdat de nederlandse slavenhouders de achternamen niet konden uitspreken kregen zij de achternaam van slaven eigenaar.
Na het aanvankelijke schrikbeeld van een niet te integreren groep zijn de Surinamers nu een niet meer weg te denken onderdeel van de Amsterdamse bevolking. Vanaf het moment dat Suriname in 1667 werd veroverd reisden er Surinamers naar Amsterdam.
U mag geen dubbele nationaliteit hebben als u Nederlander bent en een andere nationaliteit aanneemt. Dan verliest u automatisch de Nederlandse nationaliteit. Het maakt niet uit of u in Nederland woont of in het buitenland. Dat staat in de Nederlandse wet.
Mensen in Suriname zijn zoals eerder vernoemd, enorm open en ontspannen, en zo begroeten ze je ook. Enorm vriendelijk, en je wordt er blij van hoe ze hier met elkaar omgaan. Iedereen maakt ook een praatje met elkaar en met jou, dit is voor Surinamers heel normaal en dit vinden ze ook leuk.
27,4 % Hindostanen. 17,7 % Creolen. 14,7 % Marrons. 14,6 % Javanen.
Suriname viert dit jaar zijn 35-jarige onafhankelijkheid van Nederland.
Suriname is een veeltalig land; echter de enige officiële taal in Suriname is het Nederlands, met het Surinaams-Nederlands als plaatselijke variant. Ook spreken de meeste Surinamers vaak Sranantongo in minder formele situaties, meestal gemengd met het Nederlands of een andere in Suriname gesproken taal.