Bij vrouwen is de plasbuis een stuk korter: ongeveer 3 cm lang. De plasbuis loopt vanuit de blaas naar de vulva. De opening (het plasgaatje) ligt tussen de clitoris en de vagina. Vrouwen hebben een korte plasbuis.
Plasgaatje. Tussen het topje van de clitoris en de ingang van de vagina ligt het plasgaatje. Dit is de uitgang van de urinebuis. Bij vrouwen kunnen er tijdens seks bacteriën in de urinebuis komen die een ontsteking geven.
Elke vrouw heeft inderdaad 3 gaatjes. Een anus, de vagina en een urinebuis. In je clitoris zit geen gaatje, maar doordat je schaamplippen samenkomen is het soms wat rimpelig en lijkt er misschien een gaatje te zitten. Je clitoris is een 'bobbeltje' en er zit geen opening in.
De plasbuis is een met slijmvlies beklede buis die loopt van de blaas naar het uiteinde met een opening om te urineren. De sluitspieren zijn twee ringvormige spieren die rondom de blaasuitgang liggen.
De urethra (plasbuis of urinebuis) loopt van de blaas tot aan het uiterste puntje van de penis. Deze buis begint als een opening in de blaas (de blaashals) van waar hij door de prostaat heen gaat.
Bij de vrouw is de plasbuis een korte buis van ongeveer drie centimeter die uitmondt tussen de kleine schaamlippen en vlak vóór de toegang van de vagina. Bij de man is de plasbuis ongeveer twintig centimeter lang; deze buis gaat van de blaas via de prostaat naar de penis en doorloopt de penis over de gehele lengte.
Een cystoscopie is een kijkonderzoek van de plasbuis en de blaas. Dit wordt gedaan met een cystoscoop door een uroloog. Een cystoscopie kan verricht worden indien u bloed plast, bij verdenking van een afwijking van de blaas of plasbuis en bij plasklachten.
Bouw van de blaas
Je blaas bevindt zich onderin je buik, achter het schaambeen. Het is een min of meer bolvormig orgaantje. Aan de zijkanten monden twee urineleiders uit, die urine van de nieren naar de blaas vervoeren. Een lege, schone blaas is maar klein, een volle blaas heeft een inhoud van 400 ml.
Een plasbuis-ontsteking betekent dat dit slijmvlies ontstoken is. Dit doet pijn of het voelt branderig, vooral bij het plassen. Als het slijmvlies ontstoken is, maakt het extra slijm of pus. Dit komt uit de penis.
De resultaten onder mannen lijken verrassend veel op dat van de vrouwen. Beide de nek en de billen scoren het hoogst met negentien procent. Gevolgd door de tepels met twaalf procent, de buik met elf procent en tot slot wordt acht procent van ons het liefst op de benen aangeraakt tijdens de seks.
De binnenste schaamlippen zitten (zoals de naam al zegt) daar weer binnen. Je schaamlippen kunnen een andere kleur hebben dan de rest van je lichaam. Het is dus heel normaal als je een lichte huid, maar donkere schaamlippen hebt of andersom. Vaak zijn je binnenste schaamlippen roze, rood, paars of bruinig.
De normale blaasinhoud bij volwassenen varieert van 200 tot 500 ml. Als uw blaas vol is, krijgt u aandrang om te gaan plassen. Het is normaal om overdag 5 tot 7 keer te plassen en 's nachts 0 tot 1 keer.
Het water dat je drinkt, komt via je darmen in de bloedbaan. De nieren filteren het bloed en scheiden overtollig water uit in de urine. Van een glas water dat je nu drinkt, zal de helft over iets meer dan een week je lichaam verlaten hebben. Van de helft die overblijft, zal na nog een week weer de helft verdwenen zijn.
Troebele urine kan duiden op de aanwezigheid van debris – witte vlokken als gevolg van de aanwezigheid van witte bloedcellen – door een ontsteking of tumor. Dit verschijnsel heet 'pyurie' en wijst meestal op een infectie van de urinewegen. Dat kan bijvoorbeeld een blaasontsteking of nierbekkenontsteking zijn.
De meeste mensen met blaaskanker hebben in het begin geen klachten. Als de tumor groeit, kun je last krijgen van bloed in je urine. Opvallend is dat je hierbij geen andere klachten hebt, zoals pijn of het gevoel van een blaasontsteking.
Onderzoek om de diagnose blaaskanker te stellen
Om te achterhalen of je blaaskanker hebt, doet de arts onderzoek naar de oorzaak van je klachten. Zo kan de arts de diagnose stellen. In het ziekenhuis krijg je een of meer van de volgende onderzoeken: urineonderzoek – onderzoek van de urine onder de microscoop.
Patiënten met niet-spierinvasieve blaastumoren hebben een grote kans op genezing. Meer dan 90% van de patiënten leeft nog 5 jaar na diagnose. Patiënten met spierinvasieve tumoren hebben een slechtere 5-jaarsoverleving.
Een blaasonderzoek (cystoscopie) is een inwendig onderzoek van de blaas. De uroloog brengt via uw plasbuis een dunne buigzame slang met een camera en een lichtje in uw blaas.De camera maakt opnames en zendt de beelden naar een beeldscherm.
De uroloog is gespecialiseerd in de chirurgische aanpak van urineverlies en verzakking. De gynaecoloog is gespecialiseerd in de vrouwelijke geslachtsorganen die regelmatig ook verzakt zijn.
Het groeit meestal langzaam. In het begin hebben de meeste mensen daarom weinig of geen klachten. Groeit de tumor, dan kun je last krijgen van: bloed in je urine, zonder dat je andere klachten hebt.
Ook kunt u door de plasbuisvernauwing de blaas niet volledig leegplassen. Er blijft dan een beetje urine achter in de blaas. Hierdoor kunt u infecties krijgen, zoals een blaasontsteking. Door de vernauwing van de plasbuis kan de urine minder gemakkelijk door de plasbuis heen.
Blaasretentie niet goed leeg kunnen plassen: blaasretentie
Steeds mindere straal. De urine komt niet meteen als je wilt plassen. Het gevoel dat je blaas niet leeg is. Vaak moeten plassen.
Een blaasverzakking kan groter worden als u ouder wordt, maar dat hoeft niet. Als er geen klachten zijn, is behandeling niet nodig. Als de verzakking wel klachten geeft, kan de behandeling bestaan uit bekkenfysiotherapie, een ring of een operatie.
Mensen met een overactieve blaas moeten vaak plassen. Normaal gesproken plassen we per 24 uur ongeveer zes á zeven keer, waarvan soms één keer 's nachts. Als u vaker moet plassen – misschien wel ieder uur- dan spreken we van een overactieve blaas.