De slijmprop is een paar centimeter groot en kan er uit zien als een heldere, wittige prop met soms wat rode of bruine sliertjes er doorheen. Dit is meestal wat vers of oud bloed afkomstig van de baarmoedermond. Als je de slijmprop verliest betekent dat niet automatisch dat de bevalling in gang wordt gezet.
Vaak is het wittig, maar het kan ook wat gemengd zijn met bloed en hierdoor wat rood/rozig gekleurd zijn. Donkerbruine aders in het slijm is ook vrij normaal, dat is oud bloed wat met het slijm vermengt is. Het verlies van de slijmprop kan gepaard gaan met wat helderrood bloedverlies afkomstig van de baarmoedermond.
De slijmprop is erg belangrijk tijdens de zwangerschap, want het is hetgeen dat de baarmoedermond afsluit. Wanneer je deze prop verliest, betekent dit dat jouw baarmoedermond aan het rijpen is en jouw lichaam zich aan het voorbereiden is op de bevalling.
De hoeveelheid slijmerig bloed kan zoveel zijn als een menstruatie. Het verliezen van de slijmprop geeft aan dat je baarmoedermond aan het veranderen is. Het wil echter niet zeggen dat je onmiddellijk gaat bevallen. Dit kan soms nog weken duren.
In de slijmprop zit vaak wat bloed, meestal oud bruin, maar soms ook een beetje helderrood. Dit hoort erbij en is niet verontrustend. Het verlies van de slijmprop is geen teken dat je bevalling gaat beginnen, deze kan nog dagen tot weken op zich laten wachten.
De baarmoederhals wordt week, er ontstaat soms al wat ontsluiting en waardoor je je slijmprop verliest,die in de baarmoederhals zit. Ben je zwanger van je tweede of derde kindje, dan kan dit gerommel zomaar voor 3 cm ontsluiting zorgen!
Een normale afscheiding tijdens de zwangerschap is helder of wit en meestal een beetje plakkerig; het zou geen merkbare geur mogen hebben. Het is prima als je afscheiding een beetje gelig is op je ondergoed of inlegkruisje.
De slijmprop is een paar centimeter groot en kan er uit zien als een heldere, wittige prop met soms wat rode of bruine sliertjes er doorheen. Dit is meestal wat vers of oud bloed afkomstig van de baarmoedermond. Als je de slijmprop verliest betekent dat niet automatisch dat de bevalling in gang wordt gezet.
Een natuurlijke start van de bevalling begint meestal met krampen die steeds krachtiger en regelmatiger komen. Ongeveer 90% van de bevallingen begint op deze manier. Wanneer je vliezen als eerste breken (in ongeveer 10% van de gevallen), is het afwachten of en wanneer je lijf hierop gaat reageren met krampen.
Meestal begint de bevalling met weeën. Soms doen die weeën meteen al pijn en volgen ze elkaar al snel op. Maar meestal zijn ze in het begin nog kort, onregelmatig en niet zo pijnlijk. Vaak kun je gewoon doorgaan met waarmee je bezig bent.
Hoe voelt indalen? Het is goed mogelijk dat je niks merkt van het indalen van je baby, omdat het geleidelijk aan gebeurt. Soms kan het echter ook resulteren in harde buiken of indalingsweeën. Dat voelt als een trekkende of stekende pijn in je liezen of krampen in je onderbuik.
Je voelt ze als een pijnlijke kramp door je hele bekkengebied. De een voelt ze meer in de buik, de ander in de rug. Sommige vrouwen voelen ze (ook) in hun benen. De weeën worden krachtiger en pijnlijker naarmate de ontsluiting vordert.
Een harde buik voelt als een gespannen gevoel in je buik: je voelt letterlijk dat je baarmoeder zich samentrekt. Dat kan volgens sommige vrouwen een beetje voelen alsof er een harde bal in je buik zit of als krampen. Meestal begint het harde gevoel boven in je buik, waarna het langzaam naar beneden trekt.
Kindje wordt rustiger
De bewegingen van je kindje worden minder. Doordat het hoofdje is ingedaald heeft hij minder ruimte. Toch moet je opletten dat je over de hele dag gezien je baby wel voelt bewegen, maar heel zachtjes, de kracht van de bewegingen neemt dan ook af.
Je baby in week 38
Je kindje is nu ca. 48 cm, zo groot als een prei en weegt ongeveer 3200 gram. Je baby is nu echt helemaal af en kan ieder moment geboren worden. Gebruikelijk worden baby's tussen week 38 en 42 geboren.
Zodra je baarmoedermond 'rijp' is, kunnen de weeën zorgen voor ontsluiting. Ontsluiting is het openen van je baarmoedermond. Met twee vingers voelen we als verloskundige hoe ver je baarmoedermond geopend is.
Vanaf 37 weken zwangerschap mag je officieel gaan bevallen. Echter bevallen de meeste vrouwen bij een eerste zwangerschap NA de uitgerekende datum, dus tussen de 40-42 weken zwangerschap.
Probeer zo min mogelijk te gaan zitten wachten en zorg voor een beetje afleiding. Ga eens lekker bij een vriendin koffie drinken of maak nog een mooi fotoboek. Misschien ben je wel bang dat wanneer je net van huis weg bent de bevalling begint. Het is echt niet nodig om daarvoor thuis te blijven.
In zeer zeldzame gevallen kan de bevalling worden ingeleid voor het 'persoonlijk comfort', met andere woorden: op verzoek van de patiënte, om niet-medische redenen. Zwangerschapsuitputting, angst dat de gynaecoloog-verloskundige of vroedvrouw er op de dag zelf niet zal zijn, familiale problemen enz.
Ongeveer 1 op de 6 vrouwen bevalt op het strippen. Bij de vrouwen die niet bevallen gebeurt er soms helemaal niks en soms ontstaan er wel meer harde buiken of voorweeën. Dit leidt soms wel tot wat meer ontsluiting waardoor een 2e strippoging soms wel effect heeft of het later mogelijk is om de vliezen te breken.
Voorweeën/oefenweeën zijn samentrekkingen van de baarmoederspier. De baarmoeder is een holle spier die aan het einde van de zwangerschap door hormonen gaat samentrekken. Dit voelt als een menstruatieachtige pijn in de onderbuik. Vaak is dit onregelmatig.
Tijdens je zwangerschap heb je waarschijnlijk meer afscheiding dan normaal. Hoe langer je zwanger bent, hoe meer afscheiding je hebt. De afscheiding is bovendien dunner en wateriger tijdens je zwangerschap. Net als voor je zwangerschap maakt je lichaam deze afscheiding aan om je vagina en baarmoeder te beschermen.
Als je vruchtbaar bent, is de baarmoedermond zo zacht als je oorlel of lippen en staat hij een beetje open. Buiten deze vruchtbare dagen is de baarmoedermond harder, als het topje van je neus, en gesloten. Deze veranderingen van de baarmoedermond kun je door inwendig zelfonderzoek herkennen.
Doorgaans is vaginale afscheiding een vloeibare, slijmerige substantie. Brokkelige of korrelige afscheiding duidt meestal op een vaginale schimmelinfectie. De afscheiding is bij een schimmelinfectie verder wit en geurloos.
Normale vaginale afscheiding is wit of doorzichtig en geurloos. Als de vaginale afscheiding ineens veel meer wordt, een andere kleur heeft of vervelend ruikt, kan dit wijzen op problemen. Bijvoorbeeld op een seksueel overdraagbare aandoening (soa) of ontstekingen in het kleine bekken.