Het Portugees oorlogsschip lijkt op een kwal, maar is het niet. Het is niet eens één dier, maar een verzameling poliepen ! Die verschillende poliepen hebben allemaal een eigen taak. De poliepen zijn zo klein, dat met het blote oog niet te zien is, dat het verschillende beestjes zijn.
Dit zeil, dat in feite een poliep is, kan met lucht gevuld worden als het dier aan de oppervlakte moet blijven, en kan bij gevaar leeglopen waardoor het dier onderduikt. Ook kan dit zeil in een bepaalde hoek gedraaid worden, zodat het organisme invloed kan uitoefenen op de richting waarin het zich beweegt.
Tentakels zijn heel lang
Het “lijf” is slechts zo'n 10 tot 30 centimeter groot (dit drijft op het water), de tentakels zijn echter 10 meter lang, en kunnen zelfs 30 meter lang worden! Met deze giftige tentakels 'vist' het Portugees oorlogsschip continue maar eten. Dan moet je denken aan plankton en kleine visjes.
Het Portugees Oorlogsschip komt niet voor in de Noordzee. De Noordzee is te koud om te overleven voor dit type kwal. Je zult deze kwallen met name aantreffen rond de exotische gebieden van de wereld, rondom de evenaar. In de warmere zeeën zoals de Atlantische oceaan en de Indische oceaan komt de kwal het meest voor.
Voedsel in de natuur
Het Portugees oorlogsschip omwikkelt zijn prooi met zijn tentakels waardoor deze verlamd raakt. Het eet voornamelijk jonge en kleine volwassen visjes. Het eet ook garnalen, schaaldieren en andere kleine dieren in het plankton. Bijna 70 tot 90% van de prooien zijn vissen.
De irukandji is een kleine, glasheldere kwal. Hij wordt maar een paar centimeter lang en leeft in de tropische wateren rond de noordkust van Australië. Dit kwalletje wordt in het algemeen gezien als het giftigste dier ter wereld en in tegenstelling tot andere kwallen heeft de irukandji ook netelcellen op het lichaam.
De grootste kwal ter wereld is de gele haarkwal. Hij komt onder andere voor in de Arctische, Noord-Atlantische en Noord-Pacifische Oceaan. Hij is erg groot en heeft meterslange tentakels. De grootste gele haarkwal spoelde aan in Massachusetts Bay (Verenigde Staten) in 1870.
Antwoord van de Bieb:Sea Life Scheveningen zegt het volgende:Niet langer dan een paar uur. Dit hangt ook van het weer af: als de zon schijnt gaat het verdrogen sneller. Eigenlijk is het ook niet echt ''overleven'', een kwal op het droge is langzaam aan het sterven.
Zelfs na hun dood gevaarlijk
De stekende nematocysten van kwallen doen denken aan een psychopaat uit een horrorfilm die maar niet doodgaat. Je kunt namelijk ook gestoken worden door een tentakel die niet meer aan de kwal vastzit, of zelfs door een dode kwal.
Wrijf niet over de gestoken plaats, ook niet met zand. Spoel de wonde zo snel mogelijk met zeewater (zout water). Vermijd kraantjeswater. Dompel na grondig spoelen met zout water het aangedane lichaamsdeel onder in warm water tot de pijn is verlicht (20 - 30 minuten).
Kwallen komen wereldwijd voor, van oppervlaktewateren tot in de diepzee. Schijfkwallen (de 'echte kwallen') leven uitsluitend in de zee, maar er zijn ook enkele hydroïdpoliepen met een vergelijkbaar uiterlijk die in zoet water leven.
Handig om te weten: niet elke kwal steekt. Kompaskwallen, blauwe haarkwallen en de kruiskwallen kunnen voor flink wat overlast zorgen. Die laatste - gelukkig zeldzaam voorkomende soort in Nederland - kan zelfs tot een ziekenhuisbezoek leiden. Maar de meeste kwallen steken niet, die kriebelen hooguit.
Natuurlijk moeten kwallen ook eten om te kunnen overleven. Daarvoor eet een kwal graag wat plankton (fytoplankton). Ander voedsel van kwallen zijn kleine visjes waaronder sardientjes. Het kan ook voorkomen dat kwallen elkaar eten, dat gebeurt meestal op het moment dat er weinig voedsel te vinden is.
Glaucus atlanticus of de blauwe draak of zeezwaluw is een drijvende zeenaaktslak die behoort tot de familie Glaucidae. Deze donkerblauwe soort met opvallende extremiteiten kan tot wel 6 cm lang worden. Om te blijven drijven maakt de slak gebruik van een met gas gevulde blaas.
Blauwe draken hebben daarmee een goed beschermingsmechanisme tegen vijanden, maar toch worden ze vaak niet groter dan drie centimeter en niet ouder dan een jaar. Soms komen blauwe draken ook in een groep voor, dat wordt in het Engels een blue fleet genoemd (een blauwe vloot).
Kwallen in Nederland
Het gaat daarbij voornamelijk om vijf soorten kwallen: de oorkwal, de kompaskwal, de gele en blauwe haarkwallen en de zeepaddenstoel. De ribkwal is geen kwal, dus die hoort niet in het rijtje thuis. Maar daar komen we nog op terug.
Het gif van het Portugees oorlogsschip zit in kleine harpoentjes in de tentakels. Als de prooi de tentakels aanraakt, schieten er harpoentjes met gif uit de tentakels. Kleine vissen en andere prooien raken erdoor verlamd en worden opgegeten. Voor mensen is het gif ook gevaarlijk en pijnlijk.
Kleine visjes kunnen schuilen tussen de tentakels van een kwal en zo overleven. Verder is de kwal een delicatesse voor schildpadden en sommige vissen en eet-ie zelf weer kreeftjes, waardoor de populatie goed blijft. Wist je trouwens dat een kwal nog kan steken als-ie dood is?
Je kunt hele lekkere gerechten maken met de kwal, maar de kwal zelf smaakt volgens Ammerlaan nergens naar. 'De kwal zelf is eigenlijk alleen maar textuur, maar in de Aziatische keuken is textuur ook een smaak. ' De textuur wordt ook vergeleken met die van een komkommer.
De tentakels van kwallen hebben giftige netelcellen. Wanneer je gestoken wordt, spuit de kwal gif in je bloedbaan. Hierdoor kan je jeuk en pijn voelen. Wanneer je uit het water stapt, drogen de netelcellen uit.
Kwallen steken met brandharen, die vaak als tentakels onder de kwal langen of op zijn oppervlak zitten. Deze geven een reactie bij aanraking. Op de plaats waar deze brandharen de huid hebben geraakt, treedt een reactie op met roodheid, zwelling en soms blaarvorming. Er is vaak (veel) pijn, een branderig gevoel of jeuk.
Tonijnen, haaien en schildpadden zijn de belangrijkste vijanden van de kwal. Als er teveel gevist wordt in de zee, dan kunnen er wel eens plots veel te veel kwallen zijn. Dan kan je in die zee echt niet meer gaan zwemmen. Als een kwal wordt geboren, dan ziet ze er helemaal nog niet uit als een kwal.
De meeste kwallensoorten die je in Nederland tegenkomt, kunnen geen kwaad. Eigenlijk is alleen de kompaskwal gevaarlijk. Deze kwal heeft bruine V-vormige strepen.
Zeepaddenstoel, Rhizostoma pulmo
Ze is lichtblauw van kleur, met een donkerblauwe rand. Deze kwal heeft geen tentakels, maar 4 mondarmen. De zeepaddenstoel is ongevaarlijk.
Kwal – Oneindig
Ze maken cycli van oud naar weer jong, dit kan oneindig door gaan.