De huiduitslag door de ziekte van Lyme is niet altijd een karakteristieke 'rode ring', maar kan ook een egaal gekleurde vlek zijn. Bij 1 op de 3 mensen met een huiduitslag door de ziekte van Lyme ontstaat zo'n egaal gekleurde vlek.
Maak een afspraak bij uw huisarts (dit hoeft niet dezelfde dag) als u klachten krijgt die kunnen passen bij de ziekte van Lyme: als er binnen enkele dagen tot 3 maanden rond de tekenbeet een rode of blauwrode vlek of ring ontstaat van 5 centimeter of groter; bij een donkere huid kan de vlek er gelig of blauwig uitzien.
Er ligt een zwart puntje (van één tot drie millimeter) op je huid. Na een aantal dagen ontstaat er een rood vlekje (van één tot twee centimeter) om dit puntje heen. Er kan ook een bultje ontstaan op de plek van de beet. Soms zorgt een tekenbeet voor jeuk aan je huid.
Een bultje na een tekenbeet is heel normaal. Eigenlijk is dit hetzelfde als een muggenbult. Het bultje verdwijnt na een paar dagen. Maar houd de plek wel in de gaten, tot ongeveer drie maanden lang.
Een rode vlek, ring of andere verkleuring op de huid, die soms steeds groter wordt (voorbeelden hier) Je koorts hebt (met spierpijn) of een grieperig gevoel. Dubbel zien of een scheef aangezicht. Pijn, krachtverlies of tintelingen in de ledematen.
Een verkleuring van de huid op de plek van de tekenbeet, die groter wordt. Deze kan tot 3 maanden na een tekenbeet verschijnen. Koorts en eventueel spier- en gewrichtspijn, in de eerste weken na een tekenbeet. Soms kunnen gewrichtsklachten, huidklachten, zenuwklachten of hartklachten ontstaan.
de plaats van de beet tekens van infectie vertoont zoals zwelling, pijn, warmte of etter-afscheiding. symptomen zoals hoofdpijn, koorts, stijve nek of rug, vermoeidheid, spier- of gewrichtspijnen optreden. na verwijdering van de teek nog een stukje vasthaakt in je huid.
Een rode kring bij Lyme is een huidinfectie, die na 4-10 dagen tot 3 maanden na een tekenbeet ontstaat. De kring breidt zich uit naar zo'n 5 tot 40 cm. Dit is geen stelregel: er zijn kleinere en er zijn ook kringen die het hele lichaam over gaan. Belangrijk is wel dat de kring zich uitbreidt.
De ziekte van Lyme is een bacteriële infectie die opgelopen kan worden na een beet van een teek. De ziekte brengt verschillende klachten met zich mee en kan in zeer zeldzame gevallen zelfs dodelijk zijn. Gelukkig is de ziekte goed te behandelen en daardoor genezen de meeste mensen wel van deze ziekte.
De standaard bloedtest om de ziekte van Lyme vast te stellen, heet de ELISA-test. Dit is een bloedtest die moet aantonen of het lichaam antistoffen heeft aangemaakt tegen de Borrelia-bacterie. In Nederland wordt deze Lyme test maar liefst 500.000 keer per jaar uitgevoerd.
De huiduitslag door de ziekte van Lyme is niet altijd een karakteristieke 'rode ring', maar kan ook een egaal gekleurde vlek zijn. Bij 1 op de 3 mensen met een huiduitslag door de ziekte van Lyme ontstaat zo'n egaal gekleurde vlek.
Soms kunnen gewrichtsklachten, huidklachten, zenuwklachten of hartklachten ontstaan. Dat kan gebeuren als de vroege klachten van de ziekte van Lyme niet behandeld zijn met antibiotica. Maar deze klachten zijn soms ook een eerste uiting van de ziekte.
Slechts bij een klein deel van de mensen leidt een tekenbeet tot de ziekte van Lyme. Bij veel patiënten geneest de ziekte volledig door een antibioticakuur van tien dagen tot vier weken.
Bij deze tests zoekt men naar antistoffen tegen de Borrelia bacterie in het bloed van de patient. De antistoffen verschijnen pas enige tijd na de infectie (eerst IgM, later IgG) en zijn na minimaal 3-8 weken redelijk betrouwbaar te meten; testen kort na infectie heeft dus geen zin.
Kenmerken chronische ziekte van Lyme
Symptomen die hierbij horen zijn stemmingswisselingen, prikkelbaarheid, woede-uitbarstingen, geheugenproblemen, concentratievermindering, zware hoofdpijn, en slaapstoornissen.
Galbulten of netelroos (medische term urticaria) is een vaak voorkomende huidreactie die zorgt voor rode vlekken op de huid, die vaak hevig jeuken. Bij één vlek wordt de aandoening galbulten genoemd. Wanneer er meerdere vlekken op de huid verschijnen, spreekt men van netelroos.
Gebruik voor het verwijderen van teken geen zeep, alcohol, olie of benzine. Dit verhoogt de kans op besmetting.
De meest waarschijnlijke plaatsen van besmetting zijn: de Sallandse Heuvelrug, de Utrechtse Heuvelrug, Twente en de Achterhoek (zie bijgevoegde kaart). Aan de grens met Duitsland in de Achterhoek en ten oosten van Nijmegen is het TBE-virus in kleine knaagdieren gevonden.
Wanneer de diagnose Lyme-Borreliose gesteld is, zou er behandeld moeten worden zolang de symptomen blijven voortduren. Wanneer er sprake is van terugkeer van symptomen na behandeling, moet weer met antibiotica behandeld worden.
De ziekte van Lyme kan een ernstig invaliderende ziekte zijn, die vaak gepaard gaat met ernstige klachten en grote vermoeidheid (uitputting). Patiënten die hiermee te maken hebben, kunnen meestal geen normaal leven meer leiden. Werken en naar school gaan kan voor hen een groot probleem of zelfs onmogelijk zijn.
In alle stadia van de ziekte van Lyme krijg je een behandeling met antibiotica van tien dagen tot vier weken. Een antibioticum is een medicijn dat helpt tegen een infectie met een bacterie. Meestal helpen deze medicijnen goed, maar het kan soms lang duren voordat je merkt dat de medicijnen je klachten verminderen.
griepachtige klachten (koorts, hoofdpijn, spierpijn, moeheid) pijn, minder kracht in armen, benen of romp, tintelingen, of pijn in een of meer gewrichten.
De meest gebruikte laboratoriumtest voor de ziekte van Lyme is een serologische test. Deze test meet niet of je ziek bent, maar meet de reactie van het lichaam op de bacterie die de ziekte van Lyme veroorzaakt. Een “positieve” uitslag betekent dat je lichaam antistoffen heeft die deze bacterie herkent.
Acrodermatitis chronica atrophicans is een huidaandoening die wordt gerekend tot de late fase van de ziekte van Lyme en die meestal voorkomt op de ledematen, vooral de benen. De huid wordt dan rood tot paars, is in het begin vaak iets verdikt, en voelt warm aan.