Het lichaam moet 'wennen'Sommige mensen worden na overlijden heel bleek en kleuren weer op, de kleur kan een beetje schommelen. Naast kleur is ook de houding van het lichaam aan verandering onderhevig. De zwaartekracht maakt dat de huid zakt, sommige mensen worden 10 jaar jonger omdat rimpels gladder worden.
De wetgever gaat er van uit dat na een begraving van 10 jaar een lichaam helemaal geskeletteerd is. Dat houdt in dat alleen de belangrijkste grote botten over zijn. Bij sommige mensen zal dit al na 5 of 7 jaar het geval zijn, afhankelijk van de omstandigheden.
Skelet blijft liggen
Na drie à vier maanden is het ontbindingsproces voltooid en is alleen het skelet nog over. Afhankelijk van de omgeving kan het honderden jaren duren voor de botten volledig vergaan.
In goede omstandigheden is een lijk in een jaar of 5 tot 7 geskletteerd (er is dan alleen het bottenstelsel over) en kan het zo zijn dat na ongeveer 20-25 jaar helemaal niets meer van een lichaam terug gevonden wordt.
Veel waterlijken worden pas gevonden nadat de ontbinding is begonnen omdat het lichaam gaat drijven door de gasvorming in het lichaam. De lichamen gaan binnen ongeveer een week naar boven drijven bij een temperatuur van 20 graden.In de zomer zal dit sneller gaan; 3 tot 4 dagen.
Zelfs een verzwaard lichaam zal normaal gesproken na drie of vier dagen naar de oppervlakte drijven, waardoor het wordt blootgesteld aan zeevogels en de golven. Rottende en aasetende wezens zullen het lijk binnen een week of twee in stukken snijden en de botten zullen naar de zeebodem zinken.
De dichtheid van het menselijk lichaam is minder dan die van water. Daarom, wanneer een menselijk lijk in het water valt, drijft het er een paar seconden in . Maar wanneer water in het lichaam komt, wordt de dichtheid groter en zinkt het.
Grafwas ontstaat door ontbinding van lichaamsvet wanneer de overledene minimaal 10 jaar in de kist heeft gelegen.
Grofweg kan je aanhouden dat massief vuren- of populierenhout 10 tot 15 jaar goed blijft. Eikenhout en tropisch hout 25 tot 50 jaar. Wanneer je kiest voor een fineer houten kist, dat is spaanplaat met een heel dun laagje hout eroverheen, moet je rekening houden met een houdbaarheid van een maand.
Hoe erg een lijk stinkt, hangt af van verschillende omstandigheden. "In een woning waar iemand is overleden maar waar de boel open heeft gestaan, ruik je de lijkgeur niet heel sterk. Het ligt er natuurlijk ook aan of een lichaam er een paar dagen ligt, of een paar maanden."
Hoe lang duurt het tot het blad verteerd is en als 'compost' gebruikt kan worden? Dat is een beetje afhankelijk van de bladsoort en de omstandigheden. Bij een wat vochtiger jaar met hogere temperaturen in de winter gaat de vertering sneller. Gemiddeld duurt het proces tussen de anderhalf en drie jaar.
Normaal gesproken zal na ongeveer 1 tot 4 uur na het overlijden lijkstijfheid optreden. Door chemische processen worden de na overlijden verslapte spieren stijf. Rigor mortis treedt als eerste op in de extremiteiten zoals de armen, de benen en het hoofd.
Hier zijn geen wettelijke regels voor. Een kist mag in alle houdingen in een graf: horizontaal, verticaal, op een zijde, ondersteboven en ook, zoals in uw geval, achterstevoren. Op begraafplaatsen waar gewoonlijk 'achterstevoren' wordt begraven, staat dit ook niet in de reglementen.
Verdriet is de meest voorkomende emotionele reactie op een verlies. Verdriet is vaak een uiting van gemis, verlangen en droefheid. Het kan zich uiten in huilen, maar dat hoeft niet altijd het geval te zijn. Zeker in de eerste periode na het overlijden kan het gebeuren dat men weinig emoties voelt.
De schattingen gaan van 10 minuten tot 36 uur, maar veel langer dan dat zal het niet duren voor je stikt. Kleine mensen zullen het doorgaans iets langer rekken dan grote mensen doordat ze een grotere voorraad zuurstof hebben.
Na het overlijden kunnen er momenten zijn waarop het lichaam lichte bewegingen vertoont, zoals het openen van de ogen bij de laatste ademhaling. Echter, deze bewegingen treden op binnen een korte periode na het overlijden en niet enkele uren later.
Traditiegetrouw is het antwoord de naam van de overledene, met al zijn of haar titels. Die kennen we niet, is dan het antwoord. De ceremoniemeester klopt andermaal, en geeft als antwoord op de vraag wie wil binnenkomen een verkorte versie van alle wereldlijke titels.
Na 50 jaar zijn je weefsels vloeibaar geworden en verdwenen, waarbij gemummificeerde huid en pezen achterblijven. Uiteindelijk zullen ook deze uiteenvallen, en na 80 jaar in die kist zullen je botten barsten omdat het zachte collageen erin afneemt, waardoor er niets anders overblijft dan het broze minerale frame.
De meest gebruikte kisten zijn binnen tien jaar wel vermolmd of verteerd, maar kisten in een grafkelder of van een materiaal zoals eiken, blijven vele jaren langer in goede staat.
Naarmate de huid losser wordt, scheidt het zich ook af van de teen- en vingernagels van het lichaam. Naarmate het lichaam verder ontbindt, begint het lichaam een roodzwarte tint af te geven, waardoor het onherkenbaar wordt voor het levende wezen dat het ooit was.
Bij het cremeren wordt de kist in een crematieoven geplaatst. De kist vergaat daarbij door de hitte. Voorafgaand aan een crematie is er vaak een uitvaartdienst of een kerkdienst, maar het hoeft niet. Na het afscheid brengt de uitvaartondernemer de kist naar de crematieruimte, waar de uiteindelijke crematie plaatsvindt.
Voor degenen die gebalsemd en begraven worden in een doodskist, is vijf tot tien jaar een meer typische ontbindingstijdlijn, zei hij. Op dat moment is het weefsel verdwenen en blijven alleen de botten over . De kwaliteit van de balseming speelt ook een rol, zei Wescott.
Als iemand overlijd dan is de kans groot dat er urine of ontlasting vrijkomt. Dan is het ook noodzakelijk dat de overledene gewassen wordt. Daarbij is het is een oeroude gewoonte en hoort ook bij de traditie van veel religies. Een overledene moet wel schoon aankomen in het hiernamaals.
Het menselijke lichaam ontbindt zeer snel in de eerste weken na begraving. De bacteriën uit de darmen, verlaten de darmen en verspreiden zich al snel via bloed- en lymfevaten. Zo produceren ze gassen die het lichaam doen opzwellen. Ze vermeerderen en vernietigen eerste de weke organen en weefsels.
Op dezelfde manier dat iemand in een zwembad naar de bodem kan zinken door de lucht uit zijn longen te blazen, zal een lijk zinken zonder zijn interne drijfvermogen . Echter, wanneer we sterven zijn de longen niet per se meteen leeg, en de manier waarop we sterven kan dit enorm veranderen.