Een gelukkige vis is actief en zwemt rond in zijn aquarium. Hij toont interesse in zijn omgeving en zijn medebewoners. Als je vis vaak verstopt zit in een hoekje van het aquarium of weinig beweegt, kan dit een teken zijn van stress, ziekte of ongemak.
Een "gelukkige" vis hapt niet naar adem aan het oppervlak, vertoont geen ingeklemde vinnen of hangt niet zijwaarts achter de verwarming. Ze zullen niet bleek van kleur zijn, geen "zoomies" doen (wat eigenlijk een vluchtreactie is) of de hele tijd in hiding blijven.
Veelvoorkomende tekenen van stress bij aquariumvissen zijn: Veranderingen in kleur: Aquariumvissen kunnen van kleur veranderen als reactie op stress, ofwel donkerder van kleur worden of bleek worden. Oscars staan er bijvoorbeeld om bekend dat ze bleek worden als ze gestrest zijn of ontevreden met iets in hun aquarium.
Is het oog hol in het midden, het hoornvlies dof en de pupil grijs, dan is de vis bedorven. De kieuwen zijn gelijkmatig, glanzend en meestal helderrood gekleurd. Hoe ouder de vis, hoe geelachtiger en kleveriger de kieuwen worden. Het visvlees is vast en elastisch en vertoont geen verkleuringen langs de graat.
Vissen voelen bijna zeker geen verdriet of verlies, dus stress en verveling zijn de belangrijkste negatieve emoties die vissen beïnvloeden. Deze emoties zijn over het algemeen waarneembaar, dus hoewel we nooit kunnen weten of vissen gelukkig zijn, kunnen we wel weten of ze gestrest of verveeld zijn.
Je zou het misschien niet denken als je zo'n dier kalmpjes ziet rondzwemmen, maar ook zalmen kunnen depressief worden. Dat blijkt uit onderzoek dat onlangs gepubliceerd is in Royal Society Open Science.
Want ook vissen kunnen last hebben van stress en pijn. Het vereist alleen een andere manier van kijken: zo gaan vissen bij stress hyperventileren, houden ze hun kieuwdeksels dicht, veranderen ze van kleur, laten vermijdingsgedrag zien of gaan bijvoorbeeld met hun buik over de bodem schuiven.
Tekenen van gezondheidsproblemen bij uw vissen zijn onder andere kleurverandering, een doffe of aangetaste huid, wonden, samengeknepen of rafelende vinnen, een afwijkende lichaamsvorm en een te langzame, ongecoördineerde of op een andere wijze afwijkende manier van zwemmen.
Als de filet of hele vis een visachtige, zure of ammoniakachtige geur heeft , is dat een teken dat hij weggegooid moet worden. Een andere indicator dat vis weggegooid moet worden, is als er verkleuring, verdonkering of uitdroging is rond de randen van de filet. Als u hele vis hebt gekocht, moeten de ogen helder zijn en niet troebel.
Voordat je de vis bereidt, controleer altijd of de vis vers is. Tekenen van een niet meer zo vers stukje vis is een onaangename geur, verkleuring van de huid, of een plakkerige textuur. Verse vis hoort een neutrale, zee-achtige geur te hebben en het vlees van de vis moet niet te slap zijn.
Vissen hebben veel plekken nodig waar ze zich kunnen verstoppen voor licht en andere prikkels die stress of angst kunnen veroorzaken. Door planten of decoraties toe te voegen, zoals grotten of rotsen, kunnen ze een veilige plek creëren waar ze zich kunnen terugtrekken als ze overweldigd raken door hun omgeving .
Vissen die enthousiast zijn over eten zijn blije, gezonde vissen. Als uw vissen lusteloos zijn en hun interesse in eten verliezen, kan dat een teken zijn dat ze ziek zijn en moet u met uw dierenarts praten.
In tegenstelling tot wat men denkt, heeft de goudvis wel degelijk een geheugen dat tot 3 maanden kan reiken.Hoe dan ook, hij voelt eenzaamheid en pijn.
Sommige vissen zwemmen continu, anderen blijven op één plek. Afwijking van die norm duidt meestal op stress. Veelvoorkomende symptomen van stress zijn: Vis blijft aan de oppervlakte happend naar adem , wat aangeeft dat hij moeite heeft met het krijgen van voldoende zuurstof (de concentratie opgeloste zuurstof is het hoogst aan het wateroppervlak).
Van een goede waterkwaliteit wordt elke vis blij. Veel sierslakken, garnalen en algeneters kun je blij maken met een schijfje komkommer. Dit kun je bijv. met een elastiekje vast maken aan een steen, zo kunnen ze er makkelijk bij komen.
Vissen kunnen gezichten herkennen, aldus onderzoek. Voor het eerst is aangetoond dat vissen menselijke gezichten kunnen herkennen. Met verbazende precisie konden schuttersvissen een vertrouwd gezicht uit tientallen andere gezichten halen.
Leeftijdsaflezing wordt binnen de visserijbiologie gebruikt om de leeftijdssamenstelling van een visstapel te kunnen bepalen. Aan de hand van patronen in de gehoorbeentjes van vissen, hun vinstralen of schubben wordt geschat hoe oud een vis was toen die werd gevangen.
Zicht, geur en aanraking zijn de makkelijke afrekeningen van wat vers is, gebruik ze en je zult niet de mist in gaan. Voordat je de vis aanraakt, controleer de ogen. Ze moeten helder, mollig en glanzend zijn, niet ingevallen of troebel . Als de ogen er goed uitzien, kun je er vrij zeker van zijn dat de vis vers en gezond is.
In veel gevallen kunnen vissen prima een week zonder eten. In het wild zijn er ook wel eens periodes dat er minder of geen voedsel voorhanden is. Daarnaast zijn onze aquariumvissen vrijwel altijd te dik en hebben ze daarom doorgaans voldoende reserves om het een tijdje zonder voer te stellen.
Vaak kun je zieke vissen herkennen aan verandering van kleur, een doffe huid, vinnen die niet meer functioneren of niet goed meer lijken. Ook de manier van zwemmen kan een aanwijzing zijn dat je een zieke vis in het aquarium hebt.
Door het kleine wateroppervlakte en het stilstaande water krijgen vissen snel zuurstoftekort. Dit is te herkennen aan de vissen die naar boven gaan, omdat het water bovenin extra zuurstof bevat. Maar wanneer de vis geen kracht meer heeft door het zuurstoftekort zal de vis op de bodem gaan liggen.
Veranderingen in de omgeving, zoals temperatuurverschillen, waterkwaliteit, en de aanwezigheid van roofdieren, kunnen allemaal bijdragen aan een verhoogd stressniveau. Bovendien kan overbevolking in het aquarium, een gebrek aan schuilplaatsen, of agressief gedrag van andere vissen ook leiden tot stress.
Helaas zijn er nog steeds dierenliefhebbers die moeite hebben om te geloven dat vissen zelfbewust zijn en gevoelens hebben. Ze lijken namelijk expressieloos (net zoals veel katten). Voor wetenschappers is het echter duidelijk dat vissen niet alleen emoties hebben, maar ook zeker vatbaar zijn voor een depressie.
Een gelukkige vis is actief en zwemt rond in zijn aquarium. Hij toont interesse in zijn omgeving en zijn medebewoners. Als je vis vaak verstopt zit in een hoekje van het aquarium of weinig beweegt, kan dit een teken zijn van stress, ziekte of ongemak.
Gelukkig voelen vissen geen pijn op de manier zoals mensen dat doen. Dat zegt een team van internationale neurobiologen, gedragsecologen en viswetenschappers. De onderzoekers concluderen dat vissen niet de neuro-fysiologische capaciteit hebben voor het bewustzijn van pijn. Vissen lijden dus niet aan pijn.