Een electromyogram (EMG) is een spier- en zenuwgeleidingsonderzoek. Soms is het mogelijk om met een EMG iets te zeggen over de ernst van de zenuwbeschadiging en de kans op herstel. Het probleem met de voetzenuwen is dat ze erg dun zijn en de plaats van de zenuw per persoon verschilt.
Een zenuwbeschadiging veroorzaakt soms verzwakking van spierkracht, vervelende gevoelloosheid of stekende of brandende pijn. De klachten kunnen zich precies op de plek van de schade bevinden, maar ook ergens anders in het gebied dat door de beschadigde zenuw wordt verzorgd.
“Het netwerk van zenuwbanen kunnen we in beeld brengen met behulp van verschillende MRI-scans. We zien dan in hoeverre de zenuwbanen intact zijn en kunnen in kaart brengen welke hersengebieden meer of minder met elkaar in verbinding staan.
Elektromyogram (EMG)
Met een EMG-onderzoek meet de arts de werking van de zenuwen en spieren. Het onderzoek bestaat meestal uit twee delen. Eerst plaatst de arts plakkertjes (elektroden) op de huid. Hij prikkelt de zenuw met een klein elektrisch stroompje en meet of de spieren daarop reageren.
Hoe wordt neuropathie vastgesteld? Om vast te stellen of er sprake is van neuropathie zal er een monofilament test worden uitgevoerd. Dit is een dun nylondraad dat onder uw voet zal worden geplaatst. Hierbij zal de behandelaar u vragen de ogen te sluiten en aan te geven wanneer u het draadje voelt.
Wanneer een neuropathie is geconstateerd op basis van het beloop van de klachten, kan er overwogen worden om zowel bloed- als fysieke onderzoeken te laten verrichten. Zo kan meer inzicht verkregen worden in de diagnose. Afhankelijk van de manifestatie van de neuropathie worden dus de bijbehorende labtests aangevraagd.
Basisscreeningtests voor neuropathieën moeten bestaan uit een bloedbeeld, schildklier-, nier- en leverfunctietesten, bloedglucosewaarden, HbA1c, vitamine B12 en immunofixatie .
Een zenuwgeleidingssnelheidstest (NCV) meet hoe snel een elektrische impuls door uw zenuw beweegt. NCV kan zenuwschade identificeren. Deze test wordt ook wel een zenuwgeleidingsonderzoek genoemd. Tijdens de test wordt uw zenuw gestimuleerd, vaak met elektrodepleisters op uw huid.
Uw huisarts stelt vragen en onderzoekt uw lichaam. Soms kan uw huisarts dan al weten of u polyneuropathie heeft. Dat is meestal bij polyneuropathie door diabetes, te veel alcohol drinken of chemotherapie. Hij of zij onderzoekt ook uw bloed.
Zowel in ontspannen toestand als bij aanspanning wordt de functie van de spier onderzocht. Het onderzoek is niet pijnlijk, maar de stroomstootjes kunnen een vervelend gevoel geven (vergelijkbaar met een statisch schokje van bijvoorbeeld de autodeur).
MRI-scans zijn beter voor het maken van afbeeldingen van weefsel dat water bevat . Een MRI kan beter zijn in het detecteren van afwijkingen van het ruggenmerg, uitpuilende tussenwervelschijven, kleine hernia's, beknelde zenuwen en andere problemen met zacht weefsel. MRI's kunnen ook worden gebruikt in gevallen waarin röntgenfoto's gecontra-indiceerd zijn, zoals bij zwangere vrouwen.
Spontaan herstel van de zenuw kan 1 tot 2 jaar duren. Als de zenuw is doorgesneden of gescheurd doen we altijd een operatie. Hoe goed de zenuw herstelt hangt af van hoe erg de zenuw beschadigd is en uw lichamelijke conditie. De zenuw werkt meestal nooit weer helemaal goed.
Grofweg brengen we met een MRI-scan de volgende weefsels en organen goed in beeld: hersenen (+ functie), ruggenmerg en zenuwen.
Er kunnen verschillende oorzaken zijn waardoor zenuwen beschadigd raken en zenuwpijn veroorzaken. Een verwonding of operatie. Sommige ziektes, zoals diabetes, gordelroos, multiple sclerose, vaatziekten of sommige lever- en nierziektes. Medische behandelingen, zoals chemotherapie of bestralingen.
Afhankelijk van de plek van de zenuwbeschadiging kan het belangrijk zijn om uw gewrichten (bijvoorbeeld heup, knie, schouder en elleboog, handen, voeten, vingers, tenen) te bewegen. Doe dit alleen in overleg met een fysiotherapeut of handtherapeut. Door uw gewrichten te bewegen, voorkomt u dan een contractuur.
Onzeker lopen bij een perifere neuropathie komt veel voor, omdat je dan niet goed je voeten kan voelen. Mensen met deze aandoening voelen dan ook veel minder goed de grond aan hun voeten bij iedere pas die ze maken. Ook is het evenwicht vaak verstoord, wat een vervelende combinatie is.
Voor het testen van de sensibiliteit van de voeten wordt geadviseerd de kop-puntdiscriminatie, de aanrakingszin met een watje en de vibratiezin met een stemvork van 128 Hz te testen. Voor het testen van de sensibiliteit kan men gebruikmaken van het Semmes-Weinstein-monofilament van 10 g.
Via een spierzenuwonderzoek (EMG) met elektronische apparatuur kan een zenuw- of spieraandoening aangetoond worden. Een hersenfilmpje (EEG) kan epilepsie opsporen. Een ruggenprik kan een zenuw- of hersenvliesontsteking aantonen.
Ga op een stoel zitten met je handen achter je rug en zak voorover.Buig dan je nek naar voren en til één been op met de tenen naar je toe gericht . Als dit pijn veroorzaakt, heb je mogelijk een zenuwprobleem.
Met bloed- en urineonderzoeken kan een aandoening worden opgespoord die polyneuropathie veroorzaakt, zoals diabetes, nierfalen of een traag werkende schildklier.
Zenuwletsel is te herkennen aan een verminderd gevoel of het minder goed kunnen bewegen van de hand. Bij uitval van een zenuw moet binnen 72 uur worden geopereerd.
Een bloedtest is een bloedmonster dat uit het lichaam wordt gehaald, meestal uit de arm, en vervolgens wordt gescreend op verschillende medische aandoeningen zoals diabetes, kanker en infecties. Wanneer de bloedafname echter onjuist wordt uitgevoerd, kan er schade ontstaan, waaronder zenuwschade .
Voor het bevestigen van de diagnose wordt meestal een klinisch neurofysiologisch onderzoek verricht.Vaak wordt dan een EMG (elektromyogram) gemaakt. Voor het onderzoek van de zenuwen worden de zenuwen in de armen en benen doorgemeten met behulp van een aantal metalen dopjes (elektroden).
Aerobische oefeningen, zoals wandelen, zwemmen of fietsen , kunnen de bloedsomloop verbeteren. Het stimuleren van de bloedsomloop is essentieel voor de behandeling van neuropathie.