De persoon wordt in de aarde gelegd met het gezicht naar Mekka, dus op de rechterzijde. Op een islamitische begraafplaats moet een eeuwige grafrust gelden. De graven mogen dus nooit worden geruimd. Dit omdat moslims geloven in een wederopstanding van het leven op de 'Dag van het oordeel'.
Enkele rituelen die bij de begrafenis horen zijn het lezen van het dodengebed en de Koran, een rituele wassing van het lichaam en de zijwaartse plaatsing van het lichaam in de kist. Een moslim mag niet samen met iemand anders worden begraven en het lichaam mag na de begrafenis niet meer worden weggehaald.
Voor moslims is het belangrijk dat de overledene zo snel mogelijk wordt begraven. Het liefst nog vóór de eerstvolgende zonsondergang of binnen 24 uur na de dood.
Moslims kennen een condoleanceperiode van drie dagen en een rouwperiode van veertig dagen. Om de nabestaanden te ontlasten, zorgen de familie en buren de eerste drie dagen voor hun eten. De weduwe rouwt overigens wel wat langer, namelijk vier maanden en tien dagen. In deze tijd draagt ze geen make-up of sieraden.
Het is niet zo dat een begrafenis of crematie pas na 5 dagen plaats MAG vinden. De termijn van 5 dagen wordt vaak genomen als compromis tussen het tijdig zo veel mogelijk mensen op de hoogte stellen van het overlijden en de zaak niet onnodig te rekken en het belang van de volksgezondheid.
Hier bestaan geen regels voor. Om een overledene wel of niet thuis op te baren is een vrije keuze. Ook om hem 's nachts alleen te laten. De meeste mensen laten een overledene niet alleen in huis en zorgen voor een wake; dat is een kwestie van gevoel.
De weke delen van een lichaam zoals ogen en ingewanden zijn na enkele weken of maanden weg. Het spierweefsel (zeg maar het vlees) gaat veel en veel langzamer. Dat komt omdat er in de grond vrij weinig zuurstof doordringt, waardoor er een langzame stofwisseling en langzaam ontbindingsproces is.
' 'Moge Allah je beloning vermeerderen, de rouwperiode vergemakkelijken en de overledene vergeven. ' 'Inna Lillahi wa inna ilayhi raji'un. ' 'Wij behoren tot Allah en tot Hem zullen we terug keren.
In de 40 dagen periode neemt de ziel afscheid van de aarde en verlaat uiteindelijk deze wereld, in sommige geloofstradities wordt dit ook wel de hemelvaart genoemd. Gedurende deze periode moeten de ontslapenen of overledenen gaan beseffen dat ze moeten doorstromen naar hun nieuwe bestaan en herenigd worden met God.
Als het leven van een mens eindigt en deze nog maar 40 dagen te leven heeft, valt er een blad met zijn naam erop voor Azraël, de Engel des Doods. Vanaf die dag beschouwen alle engelen deze persoon als dood. Hij heeft dan nog maar 40 dagen in de wereld te leven.
Ook op de veertigste dag na de Turkse uitvaart vindt een herdenkingsbijeenkomst plaats - meestal iets minder uitgebreid. De mannen gaan hiervoor meestal naar de moskee, de vrouwen komen thuis samen. In bepaalde streken van Turkije was het ook gebruikelijk om weer bijeen te komen op de 52e dag.
Turkije. De kosten voor een begrafenis, inclusief graf liggen in Turkije tussen de 275 en 1.100 euro, afhankelijk van de locatie. Dat stelt Turkish Living. Daar komt nog ongeveer 3.000 tot 4.000 euro bij voor de religieuze receptie (sadaqa), verzorging van de uitvaart en een gedenkmonument bij het graf.
Het grootste deel van de Turkse bevolking is islamitisch. De feestdagen die dan ook gevierd worden zijn dan ook vooral islamitisch. De meest bekende feestdagen zijn het Offerfeest en het Suikerfeest. Het Offerfeest wordt ook wel het Slachtfeest genoemd en is het belangrijkste feest van de islam.
Voor moslims zijn graven geen plaatsen om voor de doden te bidden. Het is zelfs verboden hen iets te vragen. Het is wel de gewoonte op willekeurige graven uit de Koran te reciteren en een smeekbede te verrichten voor de zielerust van alle overledenen.
Van cremeren is in de islam geen sprake. Voor moslims is het belangrijk dat zij begraven worden in het land van herkomst en het liefst binnen 24 uur van overlijden. In Nederland geldt over het algemeen dat de overledene niet eerder dan 36 uur na het overlijden, begraven of gecremeerd mag worden.
De familieleden die het graf verlaten hebben, stoppen daarom vaak na veertig passen om soera De Opening te reciteren om de overledene bij te staan in zijn of haar verhoor. De twee engelen zullen vragen: 'Wie is jouw Heer?' , 'Wie is jouw profeet?' en 'Wat is jouw godsdienst?'
Natuurlijk mag iemand de overledene op de mond kussen maar men moet wel rekening houden dat daar veel bacteriën aanwezig zijn. Het is wellicht een vervelend praatje maar direct na het overlijden begint het lichaam met het ontbindingsproces. Die lichaamssappen moeten weg en dat gaat vaak via de mondhoeken.
Een crematie is goedkoper dan een begrafenis. Cremeren is beter voor het milieu. Er is geen graf dat onderhouden moet worden en dat op een later moment weer extra kosten met zich meebrengt.
Volgens de meeste mensen en religies gaat het zo: als je lichaam sterft, treedt je onstoffelijk ziel eruit, om op weg te gaan naar het hiernamaals of een volgend leven. Een aardig idee, dat het helaas zonder wetenschappelijk bewijs moet stellen – en niet omdat wetenschappers hebben nagelaten ernaar te zoeken…
Doğum günün kutlu olsun!
gefeliciteerd (interjection): doğum günün kutlu olsun(en) good wishes for a birthday., mutlu yıllar(en) good wishes for a birthday., nice mutlu yıllara(en) good wishes for a birthday., tebrik ederim , tebrikler.
Islamitische graven zijn veelal voor iedere moslim gelijk van uiterlijk. Daarbij wordt iedere overledene in een lijkwade begraven. Vanuit het geloof is het gebruikelijk de overledene, gewikkeld in een lijkwade, zonder kist te begraven. Dit gebeurt altijd op de rechter zij en met het gezicht naar Mekka.
Na de verzorging kan men bij een intacte huid van zowel de overledene, als nabestaande of verzorger, iemand zonder problemen aanraken. Voor het sluiten van de ogen, is het vaak al voldoende ogen direct na het overlijden met de vingers dicht te strijken.
Cremeren is het proces waarbij een overleden lichaam wordt verbrand. Het verbranden van het lichaam doet voor diegene geen pijn, je voelt er dan niks meer van want alleen je lijf is er nog.
In principe mag je alle makkelijk verteerbare voorwerpen meegeven in de kist. Ook tekeningen van kinderen, brieven, bloemen en foto's (zonder fotolijstje uiteraard!) mogen mee. Daarnaast vinden veel kinderen het fijn om een lievelingsknuffel mee te geven aan een overleden persoon.