Recept escargots à la Provencale oftewel slakkenDe slakken gaan samen met de 'bouquet garni' in een grote pan met water en deze kook je in 10 minuten gaar. Je giet de slakken af, haalt ze uit de huisjes zodat je deze van binnen goed schoon kan maken. Daarna kunnen ze weer terug het huisje in.
Hoe worden slakken geoogst voor escargots? In tegenstelling tot slakkenkwekerijen die hun weekdieren kweken in kunstmatige ecosystemen, wordt elke escargot die wordt geoogst in de regio Oost-Frankrijk letterlijk met de hand geplukt . Wilde slakken worden meestal met de hand verzameld tijdens het regenseizoen.
De slakken die het meest gegeten worden zijn de wijngaardslak of escargot de Bourgogne (Helix pomata) en de segrijnslak of petit gris (Cornu aspersum).
Hoe doden? Echte die-hards knippen ze met een scherpe schaar doormidden (ð¤¢). Krijg jij dat echt niet voor elkaar, dan kun je ze ook verdrinken in bier, suikerwater of flink heet water. Of verzamel ze in een bakje met deksel en zet dat in de vriezer.
Naaktslakken kun je ook eten, maar ze schijnen erg vies te zijn. En je moet slakken zeker nooit rauw eten, er kunnen levensgevaarlijke parasieten in zitten. Uit de oven of de pan, met bijvoorbeeld boter en kruiden (hier een smakelijk recept), zijn ze ook een stuk lekkerder.
Slakken worden vervolgens uit de schelp gehaald en de schelp wordt schoongemaakt en gepasteuriseerd in kokend water. Het darmgedeelte van de slakken wordt eraf gehakt en ze worden eerst gedroogd. De gedroogde slakken worden vervolgens gekookt in een bouillon om het vlees op smaak te brengen. Eenmaal gekookt worden ze terug in de schelp gestopt met “beurre d'escargot” *
Eerst worden de slakken voorzichtig schoongeboend, daarna ontslijmd, vervolgens grondig gewassen, geblancheerd, behendig met een draaibeweging uit hun huisje gehaald, afgespoeld, en urenlang gekookt in een krachtige court-bouillon. En dan, ja dan, kun je er een gerecht mee bereiden.
Je zou het niet zeggen, maar ook slakken kunnen gevaarlijk zijn. Een druppeltje van het gif van de gemarmerde kegelslak kan 20 mensen doden. De slak komt voor bij riffen langs de kust van warme tropische zeeën en oceanen zoals in het Caribisch gebied.
Volgens de Wet op dierproeven valt onderzoek met ongewervelde dieren, zoals insecten, kreeften en zeesterren, niet onder proefdieronderzoek. De wet beschouwt ongewervelde dieren -die geen ruggengraat hebben- als dieren zonder een (grote) hersencapaciteit, die ook geen stress of pijn ervaren.
Als ramen en deuren gesloten zijn, weten naaktslakken soms toch nog hun weg naar binnen te vinden.Ze hebben al genoeg aan naden en kieren. Door die te dichten met bijvoorbeeld kit, heeft u minder last van warmteverlies, maar houdt u ook ongedierte buiten.
Ze maken je gelukkig … letterlijk. Net als oesters, mosselen en andere schelpdieren bevatten slakken een flinke hoeveelheid van de chemische stof tryptofaan, een belangrijk onderdeel van de serotonineproductie in de hersenen. Naast het stimuleren van je geluksgevoel, helpt serotonine ook bij het reguleren van je slaap en het controleren van je eetlust.
Als je ze niet in kruidenboter serveert, zijn slakken heel gezond: ze zijn laag in calorieën en vet, maar zitten bomvol eiwitten. Naast gezondheidsvoordelen zijn slakken ook duurzaam. Voor slakkenteelt is veel minder nodig dan voor veeteelt.
Laat de slakken een week vasten en zuiver ze vervolgens door ze zout gemengd met bloem en een scheutje witte wijnazijn te voeren . Was ze zorgvuldig en blancheer ze 5 minuten in kokend gezouten water. Haal elke slak uit zijn schelp en verwijder het zwarte deel van de staart.
Slakken zijn een delicatesse in de Franse keuken, ze zijn een teken van elegantie, onderdeel van het culturele erfgoed van Frankrijk en een sociale belevenis voor degene die ze eet.
Slakkentangen worden gebruikt om de schaal vast te pakken en een slanke tweepuntige slakkenvork wordt gebruikt om het vlees eruit te halen. Om escargots te eten, hoeft u alleen de schaal met de tang vast te houden en de vork te draaien om het vlees van de schaal te scheiden .
Zijn de slakken die we eten wild of gekweekt? Escargots de Bourgogne en klassieke escargots zijn wilde slakken en worden altijd verzameld, net als wilde paddenstoelen. Petit gris en gros gris kunnen in het wild verzameld of gekweekt zijn.
Neen, slakken kunnen niet gillen.
Het concept van levenservaring voor een mossel of slak lijkt misschien lachwekkend. Maar samen met andere weekdieren zoals sint-jakobsschelpen en mosselen worden ze in grote aantallen door mensen gegeten. Soms worden ze rauw gegeten, en andere keren worden ze levend gestoomd in hun schelpen. Slakken worden uitgehongerd en vervolgens levend gekookt .
Slakken hebben zeer eenvoudige hersencellen en deze zijn niet georganiseerd in een enkele hersenstructuur zoals zoogdierenhersenen. Slakken reageren echter wel op hun omgeving door zich te verwijderen van bepaalde stimuli, wat suggereert dat ze ten minste enige vorm van ongemak kunnen voelen .
Gemeten in aantal opnames en sterfgevallen is de Europese hoornaar een van de gevaarlijkste dieren van Nederland. Elk jaar worden er een paar sterfgevallen door wespensteken geregistreerd, en omdat de Europese hoornaar het krachtigste gif heeft, is die het meest gevaarlijk.
Voorbeelden van inheemse planten die minder aantrekkelijk zijn voor slakken: wilde akelei, ooievaarsbek, inheemse viooltjes, bosanemoon, duizendblad, klimop, longkruid, steenanjer, vingerhoedskruid, wilde bertram, zulte, inheemse varens en kruiden als tijm, bieslook en daslook.
Het gevaarlijkste dier ter wereld is de mug, gevolgd door honden en slangen.
"De naaktslak is eigenlijk een goor beestje, dat doet aan kannibalisme en hondendrollen eet", vervolgt de slakkenkweker. "Het dier zit vol met bacteriën en is absoluut niet geschikt om te eten."
Slakken zijn neutraal van smaak en absorberen de smaak van de ingrediënten waarmee ze worden gekookt. Hun textuur is stevig en licht taai, vergelijkbaar met die van inktvissen en mosselen. Slakken bevatten gemiddeld 16 gram eiwit per 100 gram eetbaar vlees.
Wesley verkoopt eigenlijk wulken. “De naam 'karakollen' komt van de Spaanse bezetting: 'caracoles de Mer'. En de andere alternatieve benaming 'escargots' is dan weer afkomstig van de Spaanse bezetting door Napoleon. Echte karakollen zijn eigenlijk wijngaardslakken.