Eerst wordt een coma geïnduceerd. Aansluitend, nadat u heeft vastgesteld dat er sprake is van een medicamenteus geïnduceerd coma, dient u een spierrelaxans toe. Hierdoor treedt een verlamming op van alle dwarsgestreepte spieren, met uitzondering van het hart. De patiënt zal hierdoor overlijden.
Bij euthanasie wordt allereerst een adequate bewustzijnsverlaging geïnduceerd met thiopental of propofol. Nadat een adequate bewustzijnsverlaging is vastgesteld, wordt het spierrelaxans toegediend. Hieraan overlijdt de patiënt. Soms is/lijkt de patiënt, na toediening van de thiopental of propofol, al overleden te zijn.
De eeste is een injectie met een slaapmiddel, de 2e met een spierverslapper. De patiënt verliest heel snel het bewustzijn (binnen 30 seconden is niet ongebruikelijk) door het slaapmiddel en houdt soms zelfs al op met ademen. Als de spierverslapper gegeven wordt is de patiënt meestal na een aantal minuten overleden.
Wat gebeurt er precies tijdens de euthanasie? De arts dient als eerste een pijnstillend middel toe via het infuus. Daarna volgt het medicijn dat vrijwel meteen zorgt voor een diepe slaap (coma). Ondanks het pijnstillende medicijn kan er soms nog een pijnsensatie optreden, die met name de naasten soms doet schrikken.
Door de palliatieve sedatie wordt het sterven niet versneld. Het sterven blijft een gevolg van de onderliggende ziekte. Een voorwaarde voor continue sedatie is dat het overlijden binnen twee weken wordt verwacht. Starten met continue sedatie is een ingrijpende beslissing.
Belangrijk is een goede voorlichting aan de patiënt en aanwezige familie over het snelle verloop van deze methode. Vaak valt de patiënt al in 10 tot 20 seconden in een diepe slaap en overlijdt binnen 5 à10 minuten.
Ongeveer één op de acht euthanasieverzoeken wordt afgewezen door de behandelend arts.
Euthanasie kan alleen als de patiënt er zelf om vraagt. Familie of vrienden van de patiënt kunnen er niet om vragen. Dat is bij kinderen anders. Is een kind tussen de 12 en 16 jaar, dan moeten de ouders of voogd ook toestemming geven.
Daartoe krijgt de patiënt een slaapmiddel (coma-inductor) toegediend via een infuusnaaldje. Dit slaapmiddel is thiopental of propofol. De patiënt krijgt bewust een grote overdosis, om er zeker van te zijn dat de patiënt niets meer ervaart.
De voornaamste taken van een schouwarts is het vaststellen van de dood en de oorzaak daarvan. Wanneer de overleden persoon een lang ziekbed heeft gehad dan zijn deze zaken allemaal voorbereid maar dat is niet van toepassing als diegene euthanasie heeft gepleegd. Het kan ook zo zijn dat iemand een lichaam vindt.
Euthanasie is onderdeel van de eerstelijns gezondheidszorg, net als de huisarts, en daar mag geen eigen bijdrage voor worden geheven.
Op de dag van euthanasie kun je samen naar jullie favoriete muziek luisteren. Het kan helpen om emoties los te laten en mooie herinneringen op te halen. Tot slot is het belangrijk om afscheid te nemen op een persoonlijke manier. Dit kan betekenen dat je een brief schrijft, een kaart maakt of een afscheidscadeau geeft.
Wees eerlijk en toon interesse
Als u niet weet wat u tegen iemand moet zeggen, is het ook prima om dat eerlijk vertellen. U kunt dan gewoon aangeven dat u het moeilijk vindt om de juiste woorden te vinden. Het is prima om niet continu ergens over te praten, maar gewoon bij iemand te zijn. Dat kan al veel steun bieden.
De wet stelt nadrukkelijk dat alleen de patiënt zelf om euthanasie kan verzoeken. Familieleden kunnen dus niet om euthanasie vragen, bijvoorbeeld voor een terminaal familielid dat niet meer bij bewustzijn is. De patiënt moet op het moment van zijn verzoek wilsbekwaam zijn.
Ten gevolge van het oordeel 'mijn leven is voltooid' kan iemand een actieve stervenswens ontwikkelen. Deze wens en het daaraan voorafgaande lijden hebben in dit geval geen medische oorzaak en vallen daarom niet onder de huidige euthanasiewet (Wet toetsing levensbeëindiging op verzoek en hulp bij zelfdoding; WTL).
De inschatting door de arts dat het lijden niet ondraaglijk is, de beschikbaarheid van behandelalternatieven en de aanwezigheid van depressieve klachten of psychiatrische symptomen speelden een belangrijke rol bij de weigering van een verzoek om euthanasie of hulp bij zelfdoding.
Dit heet euthanasie of hulp bij zelfdoding. Artsen mogen dit alleen doen als een patiënt daar om vraagt en de arts zich houdt aan de eisen die de wet stelt. Een einde maken aan het leven van iemand anders is strafbaar. Ook als de patiënt er zelf om vraagt bij de arts.
Het laten registreren van de wilsverklaring tot euthanasie is gratis.
Inslapen gaat pijnloos, snel en eenvoudig.
U bent een beetje suf, maar maakt nog wel mee wat er om u heen gebeurt. Dit kan een deel van de dag en nacht, of de hele tijd. U slaapt en merkt niks meer. Dit kan een deel van de dag en nacht, of de hele tijd tot u overlijdt (dit is een diepe slaap).
Waken bij de stervende
Als de dood heel dichtbij komt, kan er afgesproken worden om bij de stervende te waken. Familie en vrienden zorgen dat er altijd iemand bij hem/haar is. Je kunt rust en een warme sfeer maken, bijvoorbeeld met kaarsen, foto's, een mooie bloem, door te bidden of zachte muziek op te zetten.
Het is belangrijk om iemand die stervende is te voorzien van troost en steun. Je kunt iets zeggen als: “Ik ben hier voor je” of “Je bent niet alleen, ik zal aan je zijde zijn”. Je kunt ook herinneringen delen of vertellen wat die persoon voor jou betekent.