De guillotine was ontworpen om de executie zo humaan en pijnloos mogelijk te laten verlopen. De veroordeelde werd op zijn buik op een bank gelegd, en vastgebonden met een riem. De nek van de veroordeelde bevond zich tussen twee houten blokken met een spleet erin waardoorheen het mes kon vallen.
Een correct uitgevoerde onthoofding waarbij één slag genoeg is, is een snelle en relatief pijnloze manier om te overlijden. Sommige experts schatten dat je binnen een paar seconden het bewustzijn verliest door de snelle bloeddrukverlaging in de hersenen.
Jazeker, nog ruim tien seconden. Althans in proefdierhersenen, volgens onderzoek van biologen Mikeska en Klemm uit 1975. Maar of die hersenactiviteit – met elektroden te meten als hersengolven – gelijk staat aan bewustzijn, wordt door dezelfde auteurs betwijfeld.
Guillotin's belangrijkste reden is dat onthoofding met de guillotine humaner is. Het schuine mes valt namelijk zo snel, dat het bijna pijnloos moet zijn. Dit systeem van ter dood brengen is niet nieuw, het wordt in andere landen ook al gebruikt, zij het met een recht of een rond mes.
Volgens wetenschappers zou op het moment van de onthoofding de bloeddruk en het zuurstofgehalte in de hersenen zo snel dalen en zou er zo veel bloed verloren worden dat de hersenen meteen in coma zouden gaan. Ook als de eigenlijke dood nog enkele seconden op zich zou laten wachten.
Onthoofding of decapitatie is het scheiden van iemands hoofd van de rest van het lichaam. Het is al sinds de Oudheid een van de meest gebruikte methoden om de doodstraf ten uitvoer te brengen.
Landen die de doodstraf nog hebben zijn onder andere Saudi-Arabië, de Verenigde Staten, Noord-Korea, Japan, Irak, Belarus en Myanmar.
Tijdens de Terreur (1793-1794) werden onder de leiding van Robespierre zo'n 40.000 mensen geëxecuteerd.
De Conventie stemde op 16 en 17 januari 1793 voor oplegging van de doodstraf. De koning werd beschuldigd van het samenzweren tegen de algemene veiligheid van de Staat. Vier dagen later, 21 januari 1793, werd het vonnis op de Place de la Révolution (nu Place de la Concorde) voltrokken met de guillotine.
In de periode voor de Franse Revolutie stond er op het Place de la Concorde een beeld van koning Lodewijk XV. Tijdens de revolutie werd dit beeld echter vernield en moest het plaatsmaken voor een guillotine. De guillotine stond er niet alleen als beeld, maar werd daadwerkelijk gebruikt.
Lodewijk XVI (1754-1793) Koning van Frankrijk. Regeerde van 1774 tot 1792. Werd op 21 januari 1793 op het Place de Louis XV (het tegenwoordige Place de la Concorde) onthoofd.
Er rolden toen zo'n dertig- à veertigduizend hoofden; ook het koningspaar Louis XVI en Marie-Antoinette werd onthoofd op de plek die vandaag Place de la Concorde heet.
Veruit de wreedste methode van executeren behoorde echter toe aan de oude Perzen. Zij bedachten namelijk de praktijk genaamd 'scaphisme', dat is afgeleid van het Griekse woord voor 'uitgehold'. Bij deze methode werd het slachtoffer vastgebonden in een overdekte boot, waarbij alleen zijn hoofd en ledematen uitstaken.
Tegenwoordig gebruiken bijna alle staten een dodelijke injectie. Sommige staten staan ook elektrocutie, vergassing, ophanging en een vuurpeloton als executiemethode toe. Tussen 1976 en 2004 werd 82% van de executies voltrokken door middel van een injectie.
De doodstraf wordt al bijna 60 jaar niet meer voltrokken in Nederland. Simpelweg omdat Nederland een beschaafd land is en de doodstraf niet als een beschaafde straf wordt gezien. Hoewel het aantal voorstanders voor de herinvoering van de doodstraf groeit, is het onwaarschijnlijk dat de doodstraf ooit wordt ingevoerd.
De doodstraf kost ongeveer vier keer zo veel als een levenslange gevangenisstraf. De grootste kostenpost is de slopende rechtsgang. De afgelopen jaren is het geregeld voorgekomen dat ter dood veroordeelden onschuldig bleken te zijn. Rechters zijn daardoor zeer huiverig geworden om fouten te maken.
Als meerdere mensen tegelijk verbrand werden, stikten ze vaak in de rook. Maar op een kleine brandstapel stierven de ketters een pijnlijke dood. Het vuur begon bij het vlees op de benen, en verbrandde daarna langzaam de rest van het lichaam. Vaak trad de dood pas na een paar uur in.
Volgens Amnesty International worden op dit moment wereldwijd vooral de volgende methoden gebruikt om veroordeelden ter dood te brengen: dodelijke injectie met gif, elektrocutie met de elektrische stoel, vergassing in de gaskamer, het ombrengen met een vuurwapen ("met de kogel", door middel van een nekschot of ...
Letterlijk: uitvoering. Meestal duidt de term executie op het ten uitvoer leggen van een vonnis. Als een vonnis executoriale titel heeft, kan de deurwaarder tot executie overgaan.
Op 10 september 1977 vond de laatste executie plaats in Frankrijk, die van Hamida Djandoubi. Dit was tevens de laatste executie in West-Europa. In 1981, tijdens het presidentschap van François Mitterrand, werd de doodstraf wettelijk afgeschaft.
De ter dood veroordeelde wordt met elektroden op hoofd en ledematen in de stoel gebonden. Vervolgens wordt een elektrische stroom van circa 20 ampère bij een aanvankelijke spanning van 2450 volt door het lichaam gestuurd. De hersenen worden hierbij zodanig verhit dat de veroordeelde overlijdt.
Guillotine moest doodstraf afschaffen – maar deed het tegenovergestelde. In 1789 kwam de arts Guillotin op een idee: een machine die barmhartig kon onthoofden. Hij hoopte dat de doodstraf dan van de baan zou zijn. Het pakte anders uit: de guillotine werd een doodsmachine die duizenden het leven ontnam.
Een quote die vaak gebruikt wordt over Versailles is dat het 700 kamers telt maar geen toilet.
De Franse koningin Marie Antoinette werd slechts 37 jaar oud. Tijdens de Franse Revolutie werd ze met haar man ten val gebracht. Na een dubieus proces werd ze vervolgens beschuldigd van incest en hoogverraad en uiteindelijk ter dood veroordeeld. Op 16 oktober 1793 maakte de guillotine een einde aan haar leven.