De veroordeelde werd vastgebonden aan een rechtop staande paal met daaromheen een (meestal) nauwkeurig aangelegde verzameling brandhout. Dit werd vervolgens aangestoken, zodat het slachtoffer werd verbrand.
Ketters steken brandstapels aan
De angst voor de katharen was zo groot dat er een ingrijpend besluit werd genomen: een-ieder die beticht werd van ketterij, moest voortaan zijn onschuld aantonen, anders wachtte de brandstapel.
"Er gaan duizenden volts door het lichaam, waardoor de hersenen worden gekookt en er soms vlammen door de huid naar buiten barsten, zei Tracy sidderend. "En mensen leven tijdens dit hele proces nog." Deze methodes zijn erg pijnlijk, maar (meestal) duren ze maar een paar minuten.
Tijdens 16e-eeuwse executies deed zich een merkwaardig verschijnsel voor: sommige terdoodveroordeelden hieven een lied aan terwijl ze door de vlammen verteerd werden. Ze stierven zingend voor het geloof.
Als meerdere mensen tegelijk verbrand werden, stikten ze vaak in de rook. Maar op een kleine brandstapel stierven de ketters een pijnlijke dood. Het vuur begon bij het vlees op de benen, en verbrandde daarna langzaam de rest van het lichaam. Vaak trad de dood pas na een paar uur in.
De brandstapel werd en wordt in sommige landen, zoals India en Papoea (Papoea en West-Papoea) in Indonesië, gebruikt om een dode te cremeren. Dit gebeurde voor de kerstening ook in Nederland.
Het crematieproces
De duur van de crematie hangt af van het soort oven, het gewicht van de overledene en de kist. Gemiddeld duurt het verbrandingsproces 55 minuten tot anderhalf uur, maar het kan ook korter of langer duren.
Mensen geloofden dat heksen een pact met de duivel sloten. Zij werden gezien als ketters die het christelijke geloof verwierpen. Heksen werden hiervoor vaak op de brandstapel ter dood gebracht of zwaar gegeseld en opgesloten om te kijken of zij zich beterden. Heksen konden mensen en dieren kwetsen en doden.
Veruit de wreedste methode van executeren behoorde echter toe aan de oude Perzen. Zij bedachten namelijk de praktijk genaamd 'scaphisme', dat is afgeleid van het Griekse woord voor 'uitgehold'. Bij deze methode werd het slachtoffer vastgebonden in een overdekte boot, waarbij alleen zijn hoofd en ledematen uitstaken.
Soms werd er een waterproef uitgevoerd. De beschuldigde werd met gebonden handen en voeten in een waterplas gegooid. Als de persoon bleef drijven was het een heks en werd ze gemarteld of gedood. Als ze zonk was ze onschuldig.
Wereldwijde aandacht. Het Brabantse initiatief past in de wereldwijde aandacht, tot in de VS aan toe, voor de heksenvervolging. In Europa werden tussen 1560 en 1630 tussen de 50.000 tot 60.000 mensen vermoord, meest vrouwen. Nederland telde naar schatting 200 executies van vermeende heksen.
De periode tussen het overlijden en de boeddhistische uitvaart. Nadat het lichaam enkele uren of zelfs dagen met rust is gelaten wordt het gewassen met saffraan of gezegend water. Sommige boeddhisten kiezen ervoor om het lichaam niet te bedekken met kleding, maar met een licht stofje.
De Amerikaanse moordenaar Willie Francis (1929-1947) overleeft de elektrische stoel op 3 mei 1946. Hij is dan zeventien jaar. Het voltage is klaarblijkelijk niet hoog genoeg, want de getuigen horen hem schreeuwen: “Take it off!
Daarnaast drukt het eigen lichaamsgewicht ook de halsslagaders dicht zodat de hersenen niet meer van bloed worden voorzien. Meestal zal vooral door dat laatste binnen circa tien seconden bewusteloosheid intreden en de hartdood na circa acht minuten.
Een correct uitgevoerde onthoofding waarbij één slag genoeg is, is een snelle en relatief pijnloze manier om te overlijden. Sommige experts schatten dat je binnen een paar seconden het bewustzijn verliest door de snelle bloeddrukverlaging in de hersenen.
Embed. Heksen bestaan echt, maar ze hebben geen bovennatuurlijke krachten en zijn niet gevaarlijk. Een echte heks doet niemand kwaad, leeft volgens de regels van de natuur en zorgt goed voor mens en dier. Margaritha, de heks van Appelscha, laat een wensenritueel en haar brouwsels, drankjes, zalfjes en oliën zien.
Een witte heks is een man of een vrouw die eigenlijk meer moois op deze wereld kan doen dan de meeste anderen denken. Het is iemand die met behulp van de natuur, energie en dingen als kruiden en edelstenen waanzinnige dingen kan bewerkstelligen. Natuurlijk wel met de meest liefdevolle en goede intentie.
Vanaf 1450 vonden grote heksenvervolgingen plaats in Europa. Die duurden tot in de 18e eeuw. Heksen werden vroeger ook in onze streken vervolgd, en kwamen op de brandstapel terecht. De verdachten waren meestal vrouwen, maar er waren ook mannen bij, en zelfs kinderen, van wie gezegd werd dat ze "heksen" waren.
Hier bestaan geen regels voor. Om een overledene wel of niet thuis op te baren is een vrije keuze. Ook om hem 's nachts alleen te laten. De meeste mensen laten een overledene niet alleen in huis en zorgen voor een wake; dat is een kwestie van gevoel.
Voor een lijk in een kist helemaal verteerd is (verdwenen is), moet u aan tientallen jaren denken. Soms kun je na honderden jaren nog skeletten of delen van skeletten op een oude begraafplaats vinden. Soms is na 20 of 30 jaar alles helemaal weg.
Verbrandt het hele lichaam tijdens een crematie, dus ook de botten? Nee, de botten vallen uit elkaar, doordat elementen hiervan verdampen. Na de crematie worden de asresten vermalen tot as.
In heel Europa werden heksen vervolgd, waarbij gruwelijke marteltechnieken werden gebruikt. De richtlijnen hiervoor waren te vinden in de 'Heksenhamer', een door de paus goedgekeurd boek uit 1486, waarin stond hoe je heksen kon herkennen en hoe je ze moest straffen.
Hekserij werd aanvankelijk gezien als het op bovennatuurlijke wijze uitroepen van kwaad over anderen. Rond 1375 werd daar door de hogere klasse aan toegevoegd dat de heksen een pact met de duivel gesloten zouden hebben. Een eerlijke procesgang vond echter niet plaats. Vaak waren de aanklagers tevens rechters.
Tegenwoordig gebruiken bijna alle staten een dodelijke injectie. Sommige staten staan ook elektrocutie, vergassing, ophanging en een vuurpeloton als executiemethode toe. Tussen 1976 en 2004 werd 82% van de executies voltrokken door middel van een injectie.