Veel Romeinen hadden bewondering voor de Griekse cultuur. In 146 v.C. veroverden zij Griekenland.Daardoor nam de Griekse invloed op de Romeinse cultuur toe. Het gevolg was dat er een mengcultuur ontstond: de Grieks-Romeinse cultuur.
De Griekse religie, architectuur, beeldende kunst, literatuur en filosofie werd door de Romeinen bewonderd en veelal overgenomen. Door de vele overeenkomsten beschouwen we de Grieks-Romeinse cultuur vaak aan als een geheel. We noemen dit de klassieke cultuur of de cultuur van de klassieke oudheid.
- Hoe werd de Grieks-Romeinse cultuur verspreid? Overal waar de Romeinen heerste werden er wegen bruggen en gebouwen gebouwd. Het leger speelde een belangrijke rol bij de Romanisering, mannen uit het hele land gingen in dienst. Ook inheemse mensen bevorderde Romanisering, ze namen de cultuur, taal en klederdracht over.
Het hellenisme (Oudgrieks: Ἑλληνισμός, Latijn: hellenismos) is het verspreiden van de Griekse cultuur.
De Romeinen werden voor het eerst blootgesteld aan de Griekse cultuur door Griekse kolonisten die in de 8e eeuw v.Chr. naar Italië kwamen. Ze incorporeerden ook de Griekse cultuur toen ze de Etrusken, die al door Griekenland waren beïnvloed, in hun domein opnamen.
Zo namen de Romeinen deels de Griekse mythologie, hoewel in een eigen stijl, over. Tot de eerste eeuw voor Christus was er voornamelijk sprake van hellenisme: de verspreiding van de Griekse cultuur over de wereld (Hellas = Griekenland).
Naarmate de Romeinse Republiek groeide en Griekse gebieden verwierf, nam ze ook verschillende aspecten van de Griekse cultuur over en paste deze aan om deze aan te passen aan haar burgers .
Eerst verspreidden de Grieken (en anderen) hun cultuur rond de Middellandse Zee , daarna verspreidden Alexander en de Hellenistische koninkrijken handel en cultuur oostwaarts naar India, noordwaarts naar Centraal-Azië en zuidwaarts naar Afrika. Ze vestigden een stevige handels- en uitwisselingsverbinding met India en Centraal-Azië die nooit werd verbroken.
Antwoord: Door de lange periode van Romanisering had een deel van de Germanen bepaalde Grieks-Romeinse gebruiken overgenomen. Deze Germanen hadden bijvoorbeeld gediend in het Romeinse leger.
De Griekse cultuur is grotendeels ontstaan uit de christelijk Orthodoxe religie. Veel tradities en gewoonten zijn verbonden met de Griekse religie. Tijdens een vakantie in Griekenland vallen meestal alleen zaken op zoals de kerken, de Griekse muziek en de Griekse dansen.
De Romeinen profiteerden van de Griekse invloed op andere gebieden: handel, bankieren, administratie, kunst, literatuur, filosofie en aardwetenschappen . In de vorige eeuw v.Chr. was het een must voor elke rijke jongeman om in Athene of Rhodos te studeren en hun kennis van retorica te perfectioneren aan de grote filosofische scholen.
De Romeinse cultuur heeft zich doorheen bijna 1500 jaar lange geschiedenis van het oude Rome ontwikkeld en ook veranderingen gekend. Een belangrijk aspect van deze cultuur was de taal van de Romeinen, het Latijn, met geschiedschrijvers zoals Tacitus en de dichters Vergilius, Horatius, Ovidius en Propertius.
De verspreiding van het hellenisme was het gevolg van de veroveringen van Alexander de Grote. Na zijn dood werd zijn rijk opgedeeld onder zijn belangrijkste volgelingen, die bekend staan als de diadochen. Deze opvolgerstaten zouden blijven bestaan tot ze werden ingenomen door de Romeinen.
Overal bouwden de Romeinen wegen, bruggen, forten en aquaducten volgens het Romeinse ontwerp en was het Romeinse recht van toepassing. In het hele rijk namen volkeren de Romeinse cultuur en de Latijnse taal over. Door de groei van het rijk verspreidde de Grieks-Romeinse cultuur zich op deze manier door heel Europa.
In de eeuwen na de val van Constantinopel en in het Ottomaanse Rijk werden Griekssprekende mensen aangeduid als Romeinen . En tot het begin van de 20e eeuw, zelfs na de onafhankelijkheid van Griekenland, noemde een groot deel van de Grieken zichzelf nog steeds Romeinen.
De Griekse en Romeinse cultuur is eeuwlang nagevolgd. Vandaar dat de Grieks-Romeinse cultuur de klassieke cultuur wordt genoemd. De manier waarop deze cultuur uiting geeft noemen we vormentaal. De Griekse vormentaal werd in de bouwkunst bepaald door Griekse tempels met hun zuilen en timpanen.
De limes (Latijn voor 'grens') is de aanduiding van de grens- en verdedigingszone van het Romeinse Rijk, hoofdzakelijk gebouwd in de periode 40 na Chr. - circa 250 na Chr. Deze liep van de Atlantische kust in Noord-Engeland via de Noordzee langs de toenmalige hoofdstroom van de Rijn en Donau naar de Zwarte Zee.
Dat de Grieken een ereplaats kregen naast de Romeinen, is vooral omdat de Romeinen de Grieken heel bijzonder vonden. Ze hadden dan ook veel van hun oosterburen overgenomen. Zo hadden de Grieken het idee dat er onder de vele goden twaalf bijzondere goden waren, die woonden op de berg Olympus. De Romeinen namen het over.
De Romeinen ontleenden hun geloof voor een groot deel aan de Grieken – voor elke Griekse god is een Romeinse tegenhanger – en ook aan de Etrusken. Naast het eigen geloof kon in het Romeinse rijk bijvoorbeeld ook de Mithrascultus bloeien, afkomstig uit Perzië en om de een of andere reden vooral populair in het leger.
De Griekse kunst en het Griekse leven waren altijd beïnvloed door andere culturen, maar de uitbreiding van het grondgebied tijdens de veroveringen van Alexander de Grote bracht meer mogelijkheden voor wederzijdse culturele uitwisselingen.
De Grieken geloofden in meer dan één scheppergod.Zij waren polytheïstisch (poly = veel en theos = god) en vereerden vele goden. Zij hadden voor bijna alles wel een god, zoals bijvoorbeeld Poseidon, de god van de zee, of Athena, de godin van de wijsheid en de oorlog. De godenverhalen werden aan elkaar doorverteld.
Naast basisvoedsel importeerden de Grieken ook juwelen, grondstoffen en gereedschappen van hun handelspartners, zo blijkt uit archeologisch bewijs. Omdat Griekenland grotendeels uit kleine archipels bestaat en omdat veel handelspartners zich rond de Middellandse Zee bevonden, vond een groot deel van deze handel per schip plaats.
Griekse kunstenaars mengden vaak extra materialen zoals brons, kalksteen en ijzer, terwijl Romeinse sculpturen vaker van puur marmer waren . Als het op schilderen aankwam, hanteerden Griekse en Romeinse kunstenaars twee verschillende benaderingen. Griekse kunstenaars schilderden heel weinig, afgezien van op vazen of over marmeren sculpturen.
Een van de meest voor de hand liggende aspecten van de Griekse cultuur die de Romeinen zich toe-eigenden was hun religie, waarbij ze veel van de Helleense goden overnamen en hernoemden en de vele mythen eromheen behielden . Daarnaast namen de Romeinen de Griekse architectonische en artistieke stijl over.
Het Parthenon in Athene is een bewijs van deze principes en belichaamt perfectie in architectonische vorm en functie. Romeinse architectuur staat daarentegen bekend om zijn technische bekwaamheid en innovaties zoals de boog, het gewelf en de koepel.