Er is geen test die kan bewijzen dat u de ziekte van Parkinson heeft. Daarom stelt uw huisarts vragen en kijkt hij of zij hoe u beweegt. Het trillen kan bijvoorbeeld ook komen door medicijnen of een essentiële tremor.
De kernsymptomen tremor, bradykinesie, rigiditeit en houdingsinstabiliteit worden soms voorafgegaan door klachten van de reuk (verminderde reuk), obstipatie, depressie en slaapstoornissen. Deze klachten zijn echter zo aspecifiek dat de diagnose parkinson in dit stadium zelden wordt gesteld.
De diagnose 'Parkinson' kan op dit moment echter niet worden gesteld met een bloedtest.
Er is geen test waarmee artsen zeker weten of u de ziekte van Parkinson heeft of niet. De onderzoeken die u mogelijk krijgt zijn een MRI-scan en/of een DAT-scan.
Niet alle parkinson patiënten krijgen pijn maar het komt wel veel voor, met name als spierpijn, gewrichtspijn, verkramping, bewegingsdrang en zenuwpijn. Als mensen met parkinson ook last krijgen van stemmingswisselingen en depressie, kunnen zij er minder goed mee omgaan en ervaren daardoor meer pijn.
Trager worden van bewegingen (bradykinesie), moeite met starten van bewegingen (akinesie) en ontbreken van automatische bewegingen (hypokinesie) Stijfheid van de spieren (rigiditeit) Houdings- en evenwichtsproblemen en soms vallen bij langer bestaan van de ziekte.
Veel mensen met Parkinson hebben last van apathie (lusteloosheid). Dit zorgt voor een verminderde kwaliteit van leven van zowel de patiënt als hun naasten. Er wordt onderzoek gedaan of medicijnen invloed kunnen hebben op de hoeveelheid dopamine, wat mogelijk apathie bij patiënten kan verminderen.
Met functionele MRI kan je naar hersenactiviteit kijken. Hierbij vonden we in diverse hersengebieden verlaagde of verhoogde hersenactiviteit in rust bij patiënten met de ziekte van Parkinson ten opzichte van gezonde controlepersonen.
Vaak wordt een CT- of MRI-scan van het hoofd verricht, vooral om eventuele andere oorzaken van de symptomen zo veel mogelijk uit te sluiten. Met een DAT-SPECT-scan kan de neuroloog gericht kijken naar de hersencellen in de hersenstam die dopamine maken. Bij de ziekte van Parkinson is deze scan afwijkend.
Parkinson herken je ook aan de aparte manier waarop je beweegt. Tijdens het lopen kun je meer gaan sloffen en schuifelen en meer voorovergebogen lopen. Soms blokkeren je voeten plotseling tijdens het lopen ('Freezing of gait'). Je voeten lijken 'vastgeplakt' aan de grond.
Heeft je naaste de ziekte van Parkinson, dan is er een aanzienlijke kans dat ze ook dementie krijgt. Dat gebeurt bij 35 tot 55 procent van de mensen met Parkinson. Parkinson-dementie ontstaat in het hersengebied dat door de ziekte van Parkinson is aangetast, en begint meestal 10 tot 15 jaar na het begin van de ziekte.
Probeer te blijven bewegen en neem genoeg rust. Als u veel stress heeft wordt het trillen vaak erger. Als u veel last heeft van het trillen, dan kunnen medicijnen soms helpen. Uw huisarts kan u propranolol voorschrijven.
ALS begint vaak met zwakke spieren in uw armen of benen. Het kan ook beginnen met problemen met slikken of praten. De eerste klachten zijn meestal niet zo duidelijk: U bent wat onhandig: u struikelt bijvoorbeeld vaker of u kunt knoopjes niet meer goed dichtmaken.
De ziekte is vandaag de dag nog steeds niet te genezen, maar door een combinatie van medicatie en revalidatie kunnen de symptomen wel worden gecontroleerd en kan de evolutie enigszins worden afgeremd. Gemiddeld genomen duurt het zo'n 10 à 25 jaren voordat de ziekte de gevorderde fasen bereikt.
Er zijn twee typen posturele tremor bij de ziekte van Parkinson (zie figuur 1). Het eerste type heet re-emergent tremor ('opnieuw verschijnende' tremor). Dit type tremor wordt gekenmerkt door het verdwijnen van tremor tijdens beweging.
Hoe vaak komt het voor? De ziekte van Parkinson komt waarschijnlijk voor bij ongeveer 1 op de 100 mensen van boven de 55 jaar.
Erfelijkheid. Indien u een dichtbijstaand familielid heeft met de ziekte van Parkinson, vergroot dat de kans dat u ook de ziekte van Parkinson kunt ontwikkelen. Het risico is echter nog steeds niet meer dan ongeveer 5 procent.
Ontwikkeling van de ziekte van Parkinson
De ziekte is progressief: klachten beginnen vaak geleidelijk, meestal aan een kant en nemen na verloop van tijd meestal toe, in volstrekt willekeurige volgorde.
'Beweeg regelmatig en eet gezond' is een advies dat iederéén ter harte kan nemen. Voor Parkinsonpatiënten is het echter nóg belangrijker om uitgebalanceerd voedsel te eten. Dus veel fruit, groenten en andere complexe koolhydraten zoals graan en koren en bepaalde proteïnen.
Parkinson is een progressieve, degeneratieve ziekte, dat wil zeggen dat de ziekte in de loop der jaren verergert. Symptomen kunnen soms voor langere tijd stabiel blijven om daarna weer te verergeren.
Levodopa is het sterkst werkzame geneesmiddel bij de ziekte van Parkinson. Levodopa wordt omgezet in dopamine en vult zo het tekort aan dopamine in de hersenen aan. Het middel zorgt ervoor dat u zich minder stijf voelt en zich beter kunt bewegen.
Wat we wel weten is dat een tekort aan de stof dopamine in de hersenen een groot deel van de problemen en symptomen van parkinson veroorzaakt. Dit tekort ontstaat door het afsterven van dopamineproducerende zenuwcellen in een specifiek gebied van de hersenen: de zwarte kernen (substantia nigra).
Het is aan te raden voor mensen met de ziekte van Parkinson om sporten te beoefenen die een positief effect hebben op evenwicht, balans en flexibiliteit. Er zijn verschillende sporten die hier uitermate geschikt voor zijn zoals yoga, dansen, boksen en Tai Chi. Meer hierover lees je op geschikte sporten bij Parkinson.
Het grootste verschil tussen essentiële tremor en Parkinson is dat de laatste aandoening zich ook manifesteert als het lichaam in ruste is, en eigenlijk juist minder hevig wordt bij activiteit. Behalve trillende handen veroorzaakt Parkinson ook andere motorische problemen.