Punt (.) Een punt gebruik je aan het einde van elke zin, wanneer er geen vraag wordt gesteld of een uitroep wordt gedaan. Voorbeeld: Ik schrijf hier zomaar een zin.
De punt is het leesteken dat we gebruiken om een zin af te sluiten. De punt wordt ook in andere contexten gebruikt, bijvoorbeeld bij afkortingen en getallen in cijfers. Ik ben gisteren naar de infosessie geweest.
Een punt geeft het einde van de zin aan. Wanneer je de zin hardop voorleest, hoor je meestal waar die eindigt en de volgende zin begint. Op zich is het simpel: een punt plaats je om een einde aan te geven. Toch gebeurt het vaak dat een komma te laat geplaatst is, of juist veel te vroeg.
In de taal plaatst men een punt aan het einde van een zin om duidelijk te maken dat de zin is afgelopen. Bij een punt is het gebruikelijk om even te wachten alvorens de volgende zin te lezen. De punt aan het einde van de zin wordt gevolgd door een spatie als daarna een volgende nieuwe zin begint.
Je voegt leestekens toe aan je tekst om de leesbaarheid van de tekst te verhogen. Leestekens kunnen bijvoorbeeld de uitspraak van een woord verduidelijken, de nadruk op een specifiek woord of specifieke woordgroep leggen, een citaat markeren of de intonatie van een zin bepalen.
Een puntkomma gebruik je tussen twee hoofdzinnen en bij opsommingen.Hiermee geef je aan dat de twee losse zinnen met elkaar verbonden zijn. Het was een zenuwslopende scriptieverdediging; de student was zeer gespannen. De professor was niet blij met de opkomst; er waren maar drie studenten komen opdagen.
Je plaatst een zinseindeteken, zoals een punt, uitroepteken of vraagteken, bij een citaat tussen aanhalingstekens binnen de aanhalingstekens.
De meeste schrijvers (en andere mensen) weten dat het woordje 'en' niet achter een komma of punt kan. Er is een minuscule kans dat het mag. Misschien dat het 1 op de 50 keer wordt toegelaten.
In een opsomming die uit losse woorden of uit delen van zinnen bestaat, begint elk onderdeel met een kleine letter en eindigt het met een puntkomma.Alleen het laatste onderdeel van de opsomming krijgt dan een punt.
Voor de volgorde van de punt en het aanhalingsteken geldt de zogenoemde elda-regel: eerst leesteken, dan aanhalingsteken (of afhalingsteken): Hij zei: "Dat is waar." Hij vroeg: "Is dat waar?" Hij riep: "Dat is toch niet waar!"
Aanhalingstekens geven aan dat woorden letterlijk geciteerd worden. Ze worden ook gebruikt om de betekenis van een woord of uitdrukking te omschrijven.
Antwoord. Gedachtestreepjes kunnen rond een korte zin (of zinsnede) staan die een lopende zin onderbreekt. Eén gedachtestreepje kan ook een inhoudelijke wending aangeven. Een gedachtestreepje is in principe langer dan een koppelteken en wordt met spaties gescheiden van woorden ervoor en erna.
De vorm van het woord zorgt ervoor dat je het woord herkent. Als een woord in hoofdletters is geschreven, is de vorm die je er omheen kunt tekenen een rechthoek. En dat geldt dus voor alle woorden die in hoofdletters zijn gezet. Daarom moet je bij een tekst die helemaal in hoofdletters staat wel iedere letter lezen.
Vuistregel: als je het kan horen, dus fluisteren, zeggen, schreeuwen, piepen, altijd tussen aanhalingstekens. Als je de dialoogzin in enkele aanhalingstekens hebt staan, zet dan het citaat "Amsterdam" tussen dubbele aanhalingstekens.
Een dubbele punt gebruiken we vóór een opsomming, een citaat, een verklaring, aankondiging, omschrijving, toelichting, conclusie of gedachte. Er komt geen spatie vóór een dubbele punt, wel erna.
Gedachten krijgen geen aanhalingstekens.Je schrijft wat iemand denkt verder in een aparte zin die begint met een kleine letter.
Bij lange zinnen hoort ook een komma tussen twee persoonsvormen. Een bijzin in een bijzin hoort tussen twee komma's. Een beknopte bijzin hoort ook tussen twee komma's. Als de zin erg lang is komt tussen een beknopte bijzin en een hoofdzin een komma.
Dat komt door je locale-instellingen - de punt op met numerieke toetsenblok staat voor de decimaalscheider, en dat is in Nederland de komma. Bij Extra - Opties - Taalinstellingen - Talen het vinkje weghalen achter Decimaal scheidingsteken.
Je plaatst de dubbelepunt voor zinnen of zinsdelen die iets noemen ter opheldering, verklaring, toelichting of als conclusie van wat je ervoor hebt geschreven. De betekenis van het leesteken is dan iets als 'dat is', 'immers', 'namelijk', 'omdat', 'want' en dergelijke.
Een vraagteken (question mark) is een leesteken dat je aan het einde van een zin plaatst om aan te geven dat de voorafgaande zin een vraag betreft. Andere leestekens die je plaatst om het einde van een zin aan te duiden zijn een punt en een uitroepteken.
De leestekens zijn eigenlijk je stem, gezichtsuitdrukking en gebaren in een geschreven tekst. Ze kunnen de lezer helpen om een tekst beter te begrijpen. Nadeel is dat het goed gebruiken ervan wel wat meer aandacht vraagt.
Leestekens worden gebruikt om betekenis, duidelijkheid en nadruk te creeren in zinnen. Je maakt gebruik van leestekens om structuur en organisatie aan te brengen in je geschreven tekst. Laten we nu eens kijken of het met leestekens anders klinkt! Misschien hoef je niet altijd komma's, punten, kolommen enz.