De symptomen van een wondinfectie zijn als volgt:De huid rondom de wond is gezwollen. Er ontstaat pusvorming of wondlekkage. De huid rondom de wond voelt warm aan. Je hebt last van een verhoging of zelfs koorts.
Een ontstoken wond herkennen
Dit zijn enkele duidelijk zichtbare symptomen die je vertellen dat er waarschijnlijk sprake is van een ontsteking: De wond is pijnlijk en opgezwollen. Je ziet pus of vocht in de wond. De omringende huid voelt warm aan.
Een ontstoken wond behandelen
Verwijder voorzichtig eventuele resten van vuil of pus. Breng een antiseptisch middel aan: Breng een desinfecterend (antiseptisch) middel aan op de ontstoken wond om bacteriën te doden en verdere infectie te voorkomen. Gebruik bijvoorbeeld een oplossing van water en chloorhexidine.
Wondinfecties kunnen het genezingsproces in gevaar brengen en leiden tot vertraging van de wondgenezing, met een aanzienlijke negatieve impact op de kwaliteit van leven[2,3] Bovendien lopen patienten ook een risico op complicaties zoals een amputatie of een sepsis.
Het is normaal dat een wond in de eerste 7 dagen na ontstaan tekenen van infectie vertoont, dit hoort bij de fasen van wondgenezing. Wanneer u twijfelt binnen de 7 dagen of de wond aan het infecteren is, neem contact op met uw behandelend arts.
De symptomen van een wondinfectie zijn als volgt:
De wond is rood. De grootte van de wond neemt toe. De huid rondom de wond is gezwollen. Er ontstaat pusvorming of wondlekkage.
Er zijn vijf tekenen, of symptomen, die wijzen op een acute infectie: roodheid, warmte, zwelling, pijn en verminderd functioneren, zoals moeite hebben met het normaal bewegen van het gekwetste lichaamsdeel. Soms is een infectie klein, met slechts een klein gebied dat is gekwetst. Het lichaam geneest dan vanzelf.
Veel voorkomende symptomen zijn roodheid van de huid en uitslag. U kunt ook andere symptomen ervaren, zoals jeuk, pijn en gevoeligheid. Ga naar een arts als u met pus gevulde blaren heeft of een huidinfectie die niet verbetert of steeds erger wordt.
Bij open wonden is de kans op infecties groter dan bij gesloten wonden, omdat de wond in de huid een route vormt waarlangs bacteriën van buiten naar binnen kunnen reizen.
Rode wond. Bij de rode wond is de wondbodem bedekt met een korrelige, vochtig glanzende, helderrode weefsellaag. Een rode wondbodem is een goed teken. De wond kan dan meestal goed genezen.
Een acute ontsteking duurt vaak enkele dagen en gaat vanzelf over. Spreken we van een chronische ontsteking, dan is dit een ontsteking die langdurig is en die steeds weer terug komt. Denk hierbij aan de ziekte van Crohn of COPD.
Het heeft giftige eigenschappen voor wondgenezende cellen, maar testen hebben niet aangegeven dat deze stof de wondgenezende cellen beschadigd. 2. Langdurig gebruik zoals bij chronische wonden wordt niet geadviseerd vanwege deze giftige eigenschappen, vertraging in de wondgenezing en schildklierproblemen.
Bij diepe huidinfecties zijn meestal orale antibiotica geïndiceerd of is operatief ingrijpen noodzakelijk. Bij orale antimicrobiële behandeling heeft een smalspectrum-penicilline de voorkeur. Macroliden en clindamycine zijn alternatieven wanneer bijvoorbeeld penicillinen niet worden verdragen.
Antibiotica worden veel gebruikt om de ontsteking mee te behandelen. Het zorgt ervoor dat de bacteriën in de ontstoken wond gedood worden. Een antibiotica krijg je altijd via de huisarts. Soms zeggen mensen dat het goed is om een ontstoken wond te weken in lauwwarm water met soda of wasmiddel.
Als u merkt dat de huid op en rond de wond warm aanvoelt , kan dit een indicatie zijn dat uw lichaam een infectie bestrijdt. De aanwezigheid van pus of ongewone afscheiding uit de wond is een duidelijk teken van infectie. Pus is meestal dik, geel of groen van kleur en kan een onaangename geur hebben.
De stollingsfase duurt heel kort, maar is een belangrijke fase waar allerlei stofjes vrijkomen die het vervolg van de genezing inzetten. De volgende fase, ook wel ontstekingsfase genoemd, duurt ongeveer 1 tot 5 dagen. Kenmerkend zijn verschijnselen zoals roodheid, zwelling, pijn en warmte.
Wondinfectie wordt gedefinieerd als de aanwezigheid van zich vermenigvuldigende micro-organismen in een wond, wat leidt tot schade aan de gastheer/het weefsel .
Een fit lichaam herstelt sneller van een wond. Factoren zoals het evenwicht tussen activiteit en rust beïnvloeden de genezing. Lichamelijke beweging zorgt voor een goede doorbloeding en een goede toevoer van zuurstof. Rust is hierbij even belangrijk als beweging: te veel inspanning zet namelijk extra druk op de wond.
Systemische antibiotica zoals penicilline, clindamycine, dicloxacilline, cefalexine, doxycycline, minocycline, trimethoprim-sulfamethoxazol en vancomycine worden gebruikt om gecompliceerde huidinfecties te behandelen.
Elke bacterie kan een infectie veroorzaken. Bij gezonde mensen gaat dat vaak vanzelf over. Als de infectie niet vanzelf over gaat, schrijft de arts medicijnen voor. De infectie wordt dan behandeld met speciale medicijnen die bacteriën doden.
Hoe je het verschil ziet tussen bacteriële en schimmelinfecties. In grote lijnen veroorzaken bacteriële infecties vaak acute ontstekingen, pus of zwellingen, terwijl schimmelinfecties zich langzaam ontwikkelen en symptomen veroorzaken zoals een aanhoudende hoest, jeukende huiduitslag of verdikte huid .
Als er nauwelijks doorbloeding is, is de kans op wondjes en infecties groot. Wanneer deze infectie zich uitbreidt kan het weefsel afsterven, wat zich uit in donkerblauwe of zwarte verkleuringen. Dit wordt necrose (bij een droge wond) of gangreen ( koudvuur , bij een natte wond) genoemd.
Behandeling van een ontsteking
Een acute ontsteking verdwijnt meestal vanzelf na enkele dagen. Wanneer de klachten aanhouden of verergeren, is het verstandig om een arts te raadplegen. De arts kan een ontstekingsremmend middel voorschrijven.
Behandel de ontsteking
Breng een dunne laag van een antibacteriële zalf of crème aan op de open wond op het been om verdere infectie te voorkomen. Zorg ervoor dat de zalf of crème de hele wond bedekt. Bedek de wond vervolgens met een steriel verband of gaasje om deze te beschermen tegen vuil en bacteriën.