Bij een hersenschudding kan het kind enkele minuten bewusteloos zijn geweest, niet meer goed weten wat er juist gebeurd is, misselijk zijn en moeten braken. Het is ook moe en wil slapen. Nadien kan het klagen van hoofdpijn en duizeligheid, en zal het wat suf zijn.
U kunt in de eerste dagen uw kind wel paracetamol geven tegen de pijn. Door de pijn voldoende te onderdrukken, kan uw kind overdag zo normaal mogelijk functioneren en 's nachts goed slapen. Ook als uw kind nog klachten heeft, kan het op zich geen kwaad om uw kind weer naar school te laten gaan.
Bel de huisarts na een harde val of klap op het hoofd. Zorg dat er iemand bij u of uw kind is. Die kan direct de huisarts bellen als u of uw kind: bewusteloos wordt.
Drink geen alcohol en gebruik geen drugs. Alcohol en drugs maken de klachten van een hersenschudding erger. Doe geen activiteiten waarbij u een klap tegen uw hoofd kunt krijgen. Wacht met sporten zoals voetbal, tennis, skateboarden en andere activiteiten waarbij u een klap tegen u hoofd kunt krijgen.
Na een val of klap op het hoofd kan de huisarts een wekadvies geven. U gaat uw kind dan regelmatig wakker maken. Dit doet u in de eerste 24 uur na het ongeluk. Zo controleert u of er geen bloeding of veel vocht in het hoofd ontstaat.
Doe geen sporten waarbij u het risico loopt om te vallen of iets tegen het hoofd aan te krijgt. Na twee weken kan u dit weer oppakken, tenzij uw arts iets anders geadviseerd heeft. Slik bij erge hoofdpijn pijnstillers, zoals paracetamol.
Gebruik alleen paracetamol (Tylenol). Moedig uw kind aan om de schermtijd in de eerste 24-48 uur na het letsel te verminderen. Laat ze ijspakkingen op het hoofd en/of de nek gebruiken om de pijn te verlichten. Moedig een regelmatig slaapschema en een regelmatig dieet aan, en veel water.
Welke klachten zullen ontstaan, hangt af van de plaats in de hersenen waar het hersenbloeding is ontstaan. De meest voorkomende klachten zijn hoofdpijn, braken, minder alert zijn, krachtsverlies, problemen met het evenwicht, problemen met praten en slikken, veranderd gevoel en problemen met zien.
Rust is belangrijk na een hersenschudding, vooral in de eerste 24 tot 48 uur na het letsel. Dit betekent dat je voldoende slaap moet krijgen en activiteiten moet vermijden die de symptomen kunnen verergeren.
Houd uw kind 2 uur lang goed in de gaten:
Let op: lichte hoofdpijn, lichte duizeligheid en misselijkheid komen vaak voor. Laat uw kind slapen als hij/zij dat wil, maar houd hem/haar wel in de buurt . Maak hem/haar wakker na 2 uur slaap. Controleer of hij/zij alert is en weet wie u bent.
Dit wordt gedaan omdat er een heel kleine kans is dat er door het ongeval een bloedvaatje in de schedel beschadigd is. Sufheid is een teken hiervan. Ter controle moet de patiënt de eerste 24 uur om de 2 uur gewekt worden om te controleren of de patiënt goed helder is. Dit moet ook 's nachts gebeuren.
Ga in de eerste nacht na het ongeval twee keer, of om de drie tot vier uur bij je kind kijken. Controleer bij het wakker worden of hij niet duizelig of verward is of onsamenhangend praat. Controleer de pupillen van zijn ogen om te zien of ze even groot zijn.
Wat kunt u verwachten? De eerste dagen of weken na het ongeval kunt u onplezierige gevolgen ondervinden. Dit is meestal tijdelijk. Veel voorkomende symptomen na een hersenschudding zijn: • hoofdpijn • vermoeidheid • duizeligheid • traag denken • problemen met concentreren en onthouden.
Door een heftige val of klap is er een kleine kans dat er vocht of een bloeding in het hoofd ontstaat. Dit is van buiten niet te zien. Het kan langzaam ontstaan. Zonder medische hulp kunt u dan suf worden en bewusteloos of in coma raken.
Ouders van een kind dat een hoofdletsel heeft gehad, moeten het kind nauwlettend in de gaten houden op tekenen van een verslechterende situatie. Een ouder moet de kinderarts bellen of het kind naar de spoedeisende hulp brengen als het kind een van de volgende symptomen vertoont: Braken vier tot zes uur na het letsel .
Daarom gaven we vroeger een wekadvies mee. Tegenwoordig hoeft dat niet meer, omdat het voor de artsen goed mogelijk is om te voorspellen bij welke patiënten deze complicaties kunnen optreden.