Uw hond heeft last van jeuk en krabt zich veel of misschien ziet u rode plekjes op zijn huid of veranderingen aan zijn vacht. Het kunnen tekenen zijn van parasieten. Om te weten of uw hond hier last van heeft, is het belangrijk om te weten wat parasieten precies zijn en hoe u ze kunt herkennen.
Honden en katten worden besmet door het opeten van de parasiet bijvoorbeeld door van de straat te eten of te drinken. Ook kan het voorkomen dat een hond of kat de parasiet binnenkrijgt door het likken aan de poten.
Vaak verdwijnt de parasiet vanzelf uit het lichaam. Het is niet altijd te voorkomen dat iemand besmet raakt. Wel is belangrijk om op het volgende te letten: Was regelmatig uw handen met water en zeep.
De eerste zichtbare tekenen zijn rode vlekken aan de buik en ellebogen. Symptomen die later voorkomen zijn de jeuk, zelf toegebrachte haarloosheid, roos en verdikking van de huid op de oren en uiteindelijk op het hele lichaam. Om vast te stellen of het om mijten gaat, kan een oppervlakkig stukje huid onderzocht worden.
Hoe ziet Giardia diarree eruit
Giardia geeft dunne ontlasting of brijachtige stinkende diarree. Er kan slijm en bloed bij zitten. Ook zie je vaak dat de honden misselijk zijn en makkelijk overgeven, maar vaak behouden ze wel hun eetlust.
De infectie verdwijnt meestal vanzelf na een aantal weken. In sommige gevallen, meestal bij verminderde weerstand, ontstaat er een chronisch ziektebeeld met diarree en gewichtsverlies.
Bij katten met vachtmijt zien we veel losse schilfers op de rug, romp en nek en meestal ziet het baasje dat de kat zich meer wast dan normaal. Ook bij het konijn zien we een toegenomen huidschilfering en kaalheid. Sommige dieren hebben geen jeuk, andere dieren hebben wel veel jeuk.
Één van de meest voorkomende oorzaak van jeuk bij honden is vlooien. Wanneer je ziet dat je hond veel krabt en zichzelf bijt, dan is het mogelijk dat hij geplaagd wordt door vlooien. Plaatsen waar de vlooien zich graag manifesteren zijn bij de oren, op de rug waar de staart begint, de liezen en de buik.
Wat zijn de symptomen van vachtmijt? Symptomen van vachtmijt bij een hond kunnen zijn; veel schilfers (roos), een doffe vacht en losse haren. Ook kan vachtmijt jeuk veroorzaken bij de hond, echter is dit niet altijd duidelijk aanwezig. Vachtmijt veroorzaakt vaak weinig tot geen overlast voor de hond.
In de darm kunnen parasieten aanwezig zijn die uit één cel bestaan. Deze parasieten, protozoa, zijn gemiddeld slechts honderdsten van een millimeter groot zijn; je kan ze niet met het blote oog zien. Vaak doet de protozoa niet veel meer dan voedsel en bacteriën uit de darm opnemen, je merkt daar niet veel van.
Hoe kouder en vochtiger de omgeving, hoe langer de parasiet infectieus blijft. In water kouder dan 10°C kan deze parasiet bijvoorbeeld tot 3 maanden overleven. In een droge omgeving met direct zonlicht is de cyste “slechts” enkele dagen infectieus.
Iemand is besmettelijk zolang de parasiet in de darm voorkomt. Iemand die giardiasis heeft, kan anderen besmetten via de handen. Na bezoek aan het toilet kan de parasiet op bijvoorbeeld de wc-bril, de spoelknop, de kraan of de deurklik zitten. Hierdoor kan de parasiet via de handen in de mond terechtkomen.
Parasieten. De belangrijkste parasieten waar je hond hinder van kan ondervinden zijn vlooien, mijten en teken. Vlooien veroorzaken een hinderlijke jeuk wanneer ze in de huid van je hond bijten. Je huisdier bijt hierdoor in zijn vacht of krabt veel.
Het overmatig aan de poten bijten is te vergelijken met nagelbijten bij mensen. Bij stress zal jouw hond zijn aandacht ergens anders op willen focussen. Hierbij zal hij aan zijn poten gaan knagen als zelf-belonend gedrag. Hierbij komt endorfine (het gelukshormoon) vrij, wat zorgt voor een prettig en veilig gevoelig.
Een andere mogelijke oorzaak van jeuk bij uw hond is een voedselallergie. Sommige honden reageren overgevoelig op granen. Graanvrij hondenvoer is dan een prima oplossing. In graanvrije hondenbrokken zijn de granen vervangen door koolhydraatbronnen als peulvruchten, (zoete) aardappel of bepaalde fruitsoorten.
Mijten zijn spinachtige ectoparasieten die meestal met het blote oog niet te zijn omdat ze in de oppervlakkige of diepere lagen van de huid zitten. Er zijn verschillende soorten mijten maar wat ze met elkaar gemeen hebben is dat ze in meer of mindere mate jeuk veroorzaken bij uw hond.
Deze infectie wordt vooral bij jonge dieren gezien en is zeer besmettelijk tussen dieren onderling, maar ook van dier op mens (zoönose). De besmetting vindt plaats door direct contact, maar de mijten kunnen ook overgedragen worden via luizen, vlooien en vliegen.
De meest voorkomende oorzaak van schilfers bij de hond is een ontoereikende voeding. Je hond heeft namelijk voedingsstoffen (zoals eiwitten) van hoogwaardige kwaliteit nodig en essentiële vetzuren zoals omega 3 en 6. Die laatste kan een hond niet zelf aanmaken, dus moeten ze in hun dieet worden opgenomen.
Een infectie met Giardia lamblia wordt opgelopen als de cysten via de mond, slokdarm en maag in de dunne darm terechtkomen. In de dunne darm barst de cyste open en komt de parasiet vrij. Deze gaat zich vervolgens vermenigvuldigen en zich vasthechten aan de darmwand. De darmwand raakt hierdoor beschadigd.
De meeste honden met Giardia hebben geen problemen. De honden die wel symptomen laten zien, zien we vaak brijachtige, stinkende diarree. Ook kan er veel slijm of zelfs bloed bij de ontlasting zitten. Is de infectie heftiger, dan kunnen de honden er van gaan braken en hebben veel buikkrampen.
Een infectie die is veroorzaakt door een parasiet, wordt behandeld met een parasietdodend middel. Deze middelen verhinderen de aanmaak van eiwitten door de parasiet. Zonder eiwitten kan de parasiet niet groeien en sterft deze af. Voorbeelden zijn atovaquon, clindamycine en metronidazol.