Zenuwletsel is te herkennen aan een verminderd gevoel of het minder goed kunnen bewegen van de hand. Bij uitval van een zenuw moet binnen 72 uur worden geopereerd.
Een zenuwbeschadiging veroorzaakt soms verzwakking van spierkracht, vervelende gevoelloosheid of stekende of brandende pijn. De klachten kunnen zich precies op de plek van de schade bevinden, maar ook ergens anders in het gebied dat door de beschadigde zenuw wordt verzorgd.
Door de beknelling kunnen signalen via de zenuw niet meer goed doorgegeven worden aan je lichaam. En dat geeft pijnklachten en ongemak. Je herkent een beknelde zenuw aan een verdoofd gevoel, een scherpe pijn, tintelingen, spierspasmen en verlies aan spierkracht.
Gedurende het herstel van de zenuw kan de uitgroeiende zenuw zeer gevoelig zijn. Vaak is het gevoel dat terugkomt redelijk tot goed. De uitkomst bij aansturing van spieren wisselt, maar is over het algemeen minder goed dan het herstel van gevoel.
Er kunnen verschillende oorzaken zijn waardoor zenuwen beschadigd raken en zenuwpijn veroorzaken. Een verwonding of operatie. Sommige ziektes, zoals diabetes, gordelroos, multiple sclerose, vaatziekten of sommige lever- en nierziektes. Medische behandelingen, zoals chemotherapie of bestralingen.
Spontaan herstel van de zenuw kan 1 tot 2 jaar duren. Als de zenuw is doorgesneden of gescheurd doen we altijd een operatie. Hoe goed de zenuw herstelt hangt af van hoe erg de zenuw beschadigd is en uw lichamelijke conditie. De zenuw werkt meestal nooit weer helemaal goed.
Bij zenuwpijn voel je een tintelende, prikkelende, branderige pijn. Je kunt heftige pijnscheuten hebben. Soms voelt dit als elektrische of schietende pijn. De pijn blijft vaak lang: weken of maanden.
Er bestaat nog een vorm van neuropathische pijn die een meer ernstige oorzaak heeft, maar ook kan verergeren door stress. We spreken hier over zenuwpijn die komt vanuit het centrale zenuwstelsel. Hierbij is een gevoelszenuw beschadigd in je ruggenmerg of hersenen.
Met een EMG-onderzoek meet de arts de werking van de zenuwen en spieren. Het onderzoek bestaat meestal uit twee delen. Eerst plaatst de arts plakkertjes (elektroden) op de huid. Hij prikkelt de zenuw met een klein elektrisch stroompje en meet of de spieren daarop reageren.
Is de irritatie van de zenuw te groot dan zal de zenuw langzaam afsterven (dagen tot maanden). Hierbij treden wisselend pijnklachten en pijnvrije periodes op. Is de zenuw eenmaal geheel afgestorven dan zal het dode zenuwmateriaal een ontstekingsreactie in de omgeving van de kies veroorzaken.
De zenuw moet helemaal uitgroeien vanaf de plek waar deze hersteld is naar het doelorgaan (vingertop, huid of spier). Afhankelijk van de afstand kan dit een half jaar tot een jaar duren. Koude-intolerantie (pijn en of verkleuren bij kou) treedt vaak op en herstelt over het algemeen niet of nauwelijks.
Bij zenuwpijn raden wij u de volgende adviezen aan: Raak de pijnlijke huid niet aan. Als u geneigd bent om over de pijnlijke plek te wrijven, doe dit dan niet. Ook kou kan de pijn erger maken.
De zenuwschade kan allerlei klachten veroorzaken, zoals minder gevoel, tintelingen en pijn. Hoewel de pijn zelf niet gevaarlijk is, kan dit je wel ontzettend beperken in je dagelijks leven. Doordat je bijvoorbeeld steeds slechter gaat lopen, slecht slaapt of somber of angstig wordt.
Wanneer de zenuwontsteking (pulpitis) zo ver gevorderd is dat deze zich niet meer herstelt, dan heeft u een zenuwbehandeling nodig. In sommige gevallen gaat de pijn vanzelf over; dan is de tandzenuw waarschijnlijk afgestorven. Het gevolg hiervan is dat u soms tijden geen pijn meer heeft.
Gewone pijnstillers zoals paracetamol en ibuprofen werken niet goed bij zenuwpijn. Medicijnen die de zenuw blokkeren of in de hersenen de verwerking van de pijnprikkel veranderen werken beter. Voorbeelden van dit soort medicijnen zijn: amitryptiline en pregabaline.
Klachten en symptomen
spierspasme (trillen of schokkende bewegingen) of spierverlamming. ongevoeligheid voor pijn. problemen met praten, horen, zien of slikken. geheugenproblemen.
Je hebt het gevoel dat je op watten loopt. Dit is gevaarlijk, omdat je hierdoor wondjes niet of te laat opmerkt. Deze wondjes kunnen gaan ontsteken. Je kunt ook last hebben van stekende of brandende pijn, tintelingen, kramp of krachtverlies.
Het zenuwstelsel is kwetsbaar. Het kan beschadigd raken en het geneest met grote moeite, als het al geneest. Dit beïnvloedt het vermogen van de hersenen om te communiceren met uw spieren en zintuigen. Zenuwstelselletsels kunnen pijnlijk zijn en zwakte, tintelingen, gevoelloosheid en zelfs veranderingen in de bloedsomloop veroorzaken.
Symptomen: Angstig, hyperactief, niet kunnen ontspannen, rusteloos, snel schrikken/angstig, moodswings, chronische klachten, slapeloos, woede/irritatie, problemen met de spijsvertering, grenzeloosheid.
Het herstel van de zenuw kan afhankelijk van de plek van beschadiging maanden tot anderhalf jaar duren. Sommige patiënten voelen tijdens het herstel elektrische prikkels in de baan van de zenuw. Dit voelt soms prettig, omdat dit het gevoel geeft dat er iets gebeurt.
Symptomen die bij een beknelde zenuw horen zijn onder andere krachtsverlies en uitstraling van de pijn naar andere gebieden. Ook kunt u last hebben van scherpe, stekende pijn in het aangedane gebied. De pijn kan uitstralen naar het been en in het been kan een slapend gevoel optreden.