Het is mogelijk om zelf uw likdoorn te behandelen. Dit kunt u doen met zinkzalf of likdoornpleisters. U kunt ook een warm bad met soda nemen. Na dit bad is het makkelijk om de likdoorn of het eelt te verwijderen, bijvoorbeeld met een puimsteen.
Het is zeer pijnlijk, het voelt aan alsof er een spijker in de voet zit. Een likdoorn is gevoelig voor druk op de plek. Wat te doen bij een likdoorn? Likdoorns kunnen behandeld worden door de hoornlaag los te weken met salicylzuur.
Bij een likdoorn (ook vaak eksteroog genoemd) ontstaat onder of op de voet een eeltplek die naar binnen groeit en daar verhardt tot een hoornachtig stukje, meestal vaalgeel van kleur. Deze harde eeltplek prikt als het ware in het omringende weefsel.
Wat is het verschil tussen een eeltpit, likdoorn of eksteroog? Simpel antwoord: er is geen verschil, het wordt in de volksmond alleen anders genoemd. Uiteraard moeten we deze groep niet verwarren met een wrat, dit is iets anders.
Je kunt de likdoorn verweken (zacht maken) met warme voetbaden, eventueel met soda. Na het voetbad haal je voorzichtig de bovenste laag eelt eraf met een scherp mesje. Het dieper wegsnijden van het eelt kun je het beste aan een arts overlaten. Gebruik pleisters, zalf of tinctuur.
Om een likdoorn of eeltknobbel te verwijderen, kunt u deze insmeren met een zalf met salicylzuur of beplakken met een speciale likdoornpleister met salicylzuur. Salicylzuur maakt eeltknobbels en likdoorns zachter, zodat u ze na een aantal dagen kunt afkrabben of voorzichtig kunt afschuren met een eeltvijl.
Likdoorns kunnen erg vervelend en heel pijnlijk zijn, maar kunnen geen kwaad. Als de druk eraf is, gaan de klachten over. Bij mensen met diabetes kunnen likdoorns wel voor problemen zorgen. Door diabetes kunnen de bloedvaten en de zenuwen in uw voeten beschadigen.
Zolang de druk en wrijving wegblijven blijft die likdoorn ook weg. Maar dat hangt ook af van hoe lang die likdoorn er al zit. Het lichaam is ook gewend aan eelt aanmaken op een bepaalde plek. Daardoor kan hij soms nog terugkomen.
Een pedicure of medisch pedicure kan vakkundig de likdoorn verwijderen door deze handmatig en machinaal te behandelen. het wegsnijden en -frezen van de eeltpit. Deze zal dan direct verdwijnen en daarmee ook de pijn. De pedicure of medisch pedicure zal uw voeten onderzoeken om te kijken waardoor de likdoorn is ontstaan.
Hoe voorkom je likdoorns? Voorkomen is altijd beter dan genezen. Zorg daarom dat je geen verkeerde schoenen draagt: te nauw, te hoog of te spits. Door de juiste inlegzooltjes in je schoenen te leggen, worden je voeten altijd in de juiste stand gedwongen en worden overmatige drukpunten vermeden.
Last van je likdoorn en je wil deze zelf verhelpen? Ga dan niet aan de slag met likdoornpleisters met salicylzuur of te wel: mierenzuur! Dit etst de huid en kan voor nare wonden zorgen bij ondoordacht gebruik! Zoals de foto al aangeeft ontstaat er een weke plek in de huid.
Een rond verdikt eelt plekje. Een witte/grijze of gele/bruine kleur (afhankelijk van je huidtype) De ronde plek is niet groter dan een paar millimeter. Likdoorns komen vooral voor op je tenen of voetzool.
Pedicure mesjes nr. 15 zijn ideaal voor het verwijderen van eeltpitten, eksterogen en likdoorns. Hierbij is het dus belangrijk dat je steriel materiaal gebruikt. Na het wegsnijden van overtollige eelt met de pedicure mesjes is het steeds aangeraden om de voeten te vijlen met een (houten)voetrasp.
Daarnaast kennen we nog de 'vasculaire' likdoorn bij deze likdoorn zijn er bloedvaatjes meegegroeid en bloeden snel bij het verwijderen ervan, de 'neuro-vasculaire' likdoorn deze likdoorn zit verweven met zenuwen en is het pijnlijkst van alle en de 'zaad' likdoorn doet geen pijn en lijkt op een klein graankorreltje, ...
Wanneer u te lang wacht met het in normale proporties terugbrengen van het eelt, kunnen er verhoogde drukpunten ontstaan. Hierdoor voelt het lichaam zich genoodzaakt om extra eelt aan te maken om deze plek te beschermen, tot er een pijnlijke likdoorn ontstaat.
Breng de likdoornpleister aan waarbij de likdoorn in het midden van de schuimrubberen ring valt. Vervang de pleister na 2 dagen. Na 4 dagen kan de, nu zachte, likdoorn worden verwijderd in een warm bad met zout of zeep. Herhaal indien nodig.
Een eeltpit of likdoorn kun je behandelen door de bovenste huidlaag los te weken met salicylzuur. Het plakken van een gelpleister, voor lange tijd, veroorzaakt dat de likdoorn verweekt en verdwijnt. De weke likdoorn kan door mij worden weggesneden om de pijn weg te nemen.
Zet met het pincet het mesje op de houder (zie figuur 5.3). Span de huid tegengesteld aan de snijrichting. Snij dorsaal op de tenen in de onderhandse greep en plantair in de penhoudergreep of bovenhandse greep (zie paragraaf 5.1). Hoe meer eelt je verwijdert, des te duidelijker komt de likdoorn in beeld.
Wat kan je behandelen met cryotherapie? Er kunnen heel wat huidprobleempjes behandeld worden met cryotherapie zoals: Hand- en voetwratjes (verruca vulgaris of verruca palmaris en verruca plantaris) Eeltpit, likdoorn, 'eksteroog' (clavus)
Om te zorgen dat een eksteroog weer verdwijnt, kun je likdoornpleisters gebruiken. De likdoornpleister werking bestaat uit het week maken van de likdoorn. Een dergelijke pleister bevat namelijk salicylzuur. Nadat de pleister is opgeplakt kan je de likdoorn gemakkelijker verwijderen.
Door druk/wrijving ontstaat vaak eelt, een beschermingsmechanisme van het lichaam om die plek met een dun laagje eelt te beschermen tegen deze druk/wrijving. Gaat dat door tegendruk van het onderliggende bot het lichaam in groeien, dan spreken we van een eeltpit onder de voet.
Maak het eelt eerst zachter door een voetenbad te nemen (eventueel met baking soda) of het door het aanbrengen van een eeltverweker. Dit zorgt ervoor dat de huid makkelijker te verwijderen is met een puimsteen, vijl of rasp. Zorg er wel voor dat de huid weer droog is als je gaat beginnen.
De voeten goed afdrogen na het wassen. Het likdoornmes vlak op de te behandelen zone plaatsen. De handgreep soepel vasthouden zonder op de huid te drukken of aan de huid te trekken. De likdoorns en dode huidcellen verwijderen door herhaaldelijk lichtjes over het oppervlak te wrijven.