Om na te gaan of u de MRSA bij u draagt, maken we met een wattenstokje kweekuitstrijken van uw keel, neus en rectum (gebied voor de anus). Heeft u wonden of andere huidafwijkingen (zoals psoriasis of eczeem)? Dan maken we daar ook uitstrijken van. Het afnemen van deze kweekuitstrijken is pijnloos.
Wat zijn symptomen van een MRSA-infectie? De symptomen kunnen zijn: krentenbaard, furunkel en karbunkel, wondinfectie, mastitis puerperalis en andere abcessen of invasieve infecties. Bij dragerschap kan een MRSA positieve persoon geheel klachten vrij zijn.
De MRSA screening
Dat betekent dat er met een wattenstokje vocht afgenomen wordt (een uitstrijkje gemaakt) uit uw keel, neus en perineum (gebied voor de anus). Heeft u wonden of andere huidafwijkingen (zoals psoriasis of eczeem) dan worden daar ook uitstrijkjes van gemaakt.
MRSA-dragerschap is meestal van tijdelijke aard, met andere woorden: men raakt de bacterie ook weer vanzelf kwijt. Sommigen krijgen echter infecties als steenpuisten of krentenbaard. In zeldzame gevallen ontstaat bloedvergiftiging, longontsteking of botinfectie.
U blijft in ziekenhuis St Jansdal als MRSA drager of ex-MRSA drager gemarkeerd totdat zeker is dat de bacterie niet meer bij u aanwezig is. Deze periode zal zeker een jaar in beslag nemen.
U kunt drager zijn van deze bacterie zonder daar zelf ooit problemen van te krijgen. Van de normale bevolking is 15% langdurig ('levenslang') drager, 70% af en toe en 15% nooit. MRSA is een S. aureus-stam die resistent is geworden voor veel soorten antibiotica.
De MRSA Methicilline-resistente Staphylococcus aureus (Methicilline-resistente Staphylococcus aureus ) bacteriën zitten dan vooral op de huid en/of in de neus. Deze bacterie kun je vanzelf weer kwijtraken. In sommige gevallen kun je behandeld worden als je deze bacterie bij je draagt.
Een infectie met de MRSA bacterie kan zeer ernstige en zelfs dodelijke gevolgen hebben. Daarom moet een besmetting altijd voorkomen zien te worden.
Infecties veroorzaakt door Staphylococcus aureus kunnen met de gebruikelijke antibiotica behandeld worden. Maar MRSA is ongevoelig (resistent) voor een aantal veelgebruikte antibiotica. Daarom zijn er speciale antibiotica nodig om infecties met MRSA te behandelen.
De MRSA-bacterie komt veel voor in landen waar veel antibiotica worden gebruikt en waar niet voldoende hygiënische maatregelen tegen MRSA worden genomen. Dat zijn bijvoorbeeld Japan, de Verenigde Staten en Roemenie. Hier is rond de 50% of meer van alle Staphylococcus Aureus-bacteriën ongevoelig voor antibiotica.
Het duurt 2 tot 5 dagen voordat we de uitslag van deze uitstrijkjes (kweken)hebben. Als u opgenomen bent, doen we een sneltest, waarbij we binnen 3 uur weten of u MRSA-negatief bent (dan draag u de MRSA-bacterie niet bij u). Als de sneltest positief is, betekent dit niet altijd dat u ook MRSA-positief bent.
De MRSA screening
Dat betekent dat er met een wattenstokje vocht afgenomen wordt (een uitstrijkje gemaakt) uit uw keel, neus en perineum (gebied voor de anus). Heeft u wonden of andere huidafwijkingen (zoals psoriasis of eczeem) dan worden daar ook uitstrijkjes van gemaakt.
MRSA-isolatie moet worden toegepast bij cliënten die MRSA -drager zijn en bij cliënten die een hoog risico hebben op MRSA-dragerschap. De behandelend arts bepaalt of een cliënt in MRSA-isolatie opgenomen/verzorgd moet worden. Het MRSA-isolatieprotocol is van toepassing bij intensief contact.
Wat zijn symptomen van Staphylococcus aureus? De ziekteverschijnselen bij de mens zijn heel verschillend. We kunnen ze verdelen in huidinfecties, invasieve infecties (infecties in het lichaam) en voedselvergiftiging. Huidinfecties kunnen oppervlakkig zijn, zoals bijvoorbeeld krentenbaard (impetigo).
Wereldwijd zou er dan elke drie seconden een dode vallen door superbacteriën. Op dit moment overlijden alleen in Europa en de Verenigde Staten meer dan 50.000 mensen per jaar aan infecties door resistente bacteriën, zoals de ziekenhuisbacterie MRSA. Wereldwijd gaat het om een aantal van 700.000 sterfgevallen.
De MRSA bacterie is ongevoelig voor alle ß-lactam antibiotica zoals flucloxacilline, amoxicilline/clavulaanzuur en cefuroxim. Voor andere groepen antibiotica kunnen ze vaak nog wel gevoelig zijn, zodat er over het algemeen nog wel andere behandelingsopties zijn.
Een bacterie is een eencellig micro-organisme. Bacteriën verspreiden zichzelf in een mum van tijd, omdat de cel zichzelf kan delen. Op die manier verspreiden bacteriën zich ook gemakkelijk van mens naar mens. Bacteriën zijn overal en ook in ons lichaam dragen wij miljoenen bacteriën mee.
Wat zijn de gevolgen van een BRMO? Bij gezonde mensen geven BRMO's meestal geen ziekteverschijnselen. U zult dan ook niet weten dat u een BRMO bij u draagt. Maar wanneer u een lagere weerstand, wonden of bijvoorbeeld een urinekatheter heeft kan deze bacterie een infectie veroorzaken.
Infecties door bacteriën kunnen ernstiger verlopen dan infecties door virussen, maar de meeste infecties door bacteriën gaan vanzelf over.
Medewerkers in de gezondheidszorg lopen een verhoogd risico op dragerschap. Daarnaast lopen werknemers die in contact komen met besmette dieren in de (intensieve) veehouderij (vooral varkenshouderijen, vleeskalverbedrijven en pluimveebedrijven) een verhoogd risico om drager te worden van LA-MRSA.
BRMO -positieve personen zijn besmettelijk. Personen met een infectie zijn in de regel besmettelijker dan personen die drager zijn. BRMO kunnen vooral effectief overgedragen worden bij intensief contact zoals bij slijmvliescontact en contact met uitscheidingsproducten zoals bij wondverzorging en hulp bij toiletgang.
Bacteriën worden ongevoelig (resistent)
Als antibiotica vaak tegen een bacterie worden gebruikt, kan deze bacterie resistent worden. De bacterie is dan niet meer gevoelig voor deze antibiotica. Als u een ontsteking krijgt met zo'n ongevoelige bacterie, helpen deze antibiotica niet meer.
Als u (vaak) problemen hebt (gehad) met Staphylococcus aureus, betekent dit dat u waarschijnlijk drager bent. Staphylococcus aureus-infecties zijn erg besmettelijk. De bacterie kan worden overgebracht door contact met besmette huid, kleding en voorwerpen. Ook kan besmetting via de lucht gebeuren.
De oorzaak is meestal een zeer klein wondje waar net de verkeerde (huid)bacterie in terecht komt. Deze huidbacterie draagt iedereen bij zich en is principe onschuldig. Vaak staat het opgelopen wondje niet in verhouding met de pijnklachten die mensen ervaren.