Als je paard in de paddock of in de weide staat, is het altijd een goed teken dat het naar je toe komt gewandeld. Let daarbij ook op de oren en de ogen, want daar kan je veel van aflezen. Wendt je paard zijn hoofd af, gooit hij het geïrriteerd in de nek of legt hij zijn oren plat?
Ogen: zachte uitdrukking, glanzend. Lippen: in het spel met andere paarden wordt de bovenlip vaak verlengd. Deze tekenen van genot vertonen veel paard ook tijdens het poetsen, kroelen of bij een massage. Oren: vaak gespitst, naar voren gericht.
Een paard kan aan je schouders of hoofd knabbelen, zijn hoofd op je schouders leggen of je in je rug duwen, als een mini-‘rugmassage’. Een liefhebbend paard zal je volgen zonder leidkoord of halster. Wanneer je de stal binnenkomt en je paard je hoort, zal hij hinniken of hinniken als begroeting.
Als een paard naar je reikt om je aan te raken met zijn snoet, zou het kunnen zijn dat hij je probeert te nijpen of te bijten. Of het zou kunnen zijn dat hij nieuwsgierig is en je nagaat. Een andere mogelijkheid is dat hij nerveus is en een beetje geruststelling nodig heeft.
Als het paard je zachtjes met zijn hoofd duwt, is dit een verzoek. Heb je misschien een lekkere wortel in je tas? Het hoofd omhoog trekken is daarentegen meer een defensieve houding.
Door kopstoten voelt een paard zich zeker over zijn vermogen om zijn wereld te controleren en heeft hij een gezond gevoel van handelingsvrijheid , zegt McLean. Het laatste wat je wilt doen is dat vernietigen. Maar omdat je ook niet wilt dat hij ruw tegen je aan duwt, kun je hem de kans bieden om iets anders te controleren, zegt hij.
Hinniken Een hard, hoog geluid dat bedoeld is om grote afstanden te overbruggen en contact met de kudde te krijgen en te houden. Nickering (uit het Engels: een zacht gehinnik) Een stil, zacht gehinnik, bijna een uitblazen. Wordt vaak als begroeting gebruikt.
Als een paard in een veld graast en naar je toe komt als je in de buurt bent , kun je er zeker van zijn dat ze je aardig vinden . Paarden die je bewegingen in hun aanwezigheid volgen, laten zien dat ze gefocust zijn en je 100% van hun aandacht geven. Als je paard je volgt als ze je zien, beschouwen ze je als een vriend.
Als je paard ervoor kiest om naar je toe te lopen in de weide wanneer je aankomt bij de stal, betekent dit dat ze je associeert met goede dingen en erop vertrouwt dat het benaderen van jou tot positieve uitkomsten zal leiden . Dit geeft waarschijnlijk aan dat je paard geniet van de dingen die jullie samen doen, of op zijn minst bereid is om mee te doen!
Nicker: Intiemer, de nicker is een "kom hier" signaal . Paardeneigenaren kunnen merken dat hun paarden naar hen nickeren tijdens het voeren. Paarden nickeren ook naar anderen in hun kudde. Squeals: Dit hoge geluid dient als waarschuwing voor andere paarden dat hun persoonlijke ruimte wordt binnengedrongen.
Paarden die enthousiast zijn om bij je te zijn, laten dat vaak zien met genegenheid, zachte duwtjes en zelfs paardenhinniken. Duwtjes en zachte verzorging zijn duidelijke tekenen dat je paard je vertrouwt en tijd met je wil doorbrengen. Betrokkenheid kan ook tijdens trainingssessies plaatsvinden.
Ze hinniken en snuiven
Sommige paarden zijn van nature luidruchtiger dan andere, maar over het algemeen is een zacht gehinnik een teken van een blij, ontspannen paard. Een zacht gesnuif is ook een teken van ontspanning – u zult dit misschien opmerken als uw paard eenmaal ontspannen is tijdens uw rit.
Een ontspannen set oren, zachte ogen en een gebogen hoofd zijn als de paardenversie van het sturen van hart-emoji's. De American Association of Equine Practitioners merkt op dat " een paard dat van je houdt, vaak aan je kleding of haar zal snuffelen, likken of er zachtjes op zal kauwen ." Zorg er alleen voor dat ze je favoriete hoed niet voor een snack aanzien!
Lichaamstaal begrijpen:
Let op hun oren, ogen, staart en lichaamshouding om te weten hoe ze zich voelen. Door subtiele signalen op te pikken, kun je je aanpassen aan hun behoeften en gemoedstoestand. Dit toont je paard dat je echt naar hem luistert en bevordert het gevoel van begrip en wederzijds respect.
Bij een gelukkig paard hangt de onderlip slap en staan de oren lichtjes en in een zijwaartse positie naar beneden gericht. Een paard dat zich goed voelt, houdt een achterbeen gebogen en rust op de rand van een hoef terwijl de staart ontspannen naar beneden hangt.
Omdat paarden vrij groot zijn, zullen ze hun hoofd en nek om je heen slaan om hun genegenheid te tonen . Ze willen dat je weet dat ze je gezelschap waarderen. Vaak laten ze hun hoofd op je borst rusten, vlak bij je hart. Dat is echt de meest directe manier voor hen om liefde naar je hart te sturen.
Soms is het gewoon de manier van een paard om genegenheid te tonen . Stel je voor dat het net zoiets is als de wangknijpen van je tante Mildred, maar dan minder pijnlijk. Ze willen misschien gewoon een verzorgingssessie of gewoon je gezelschap. Een zachte knuffel kan betekenen: "Ik hou van je" of "Je hebt een plekje gemist!
Begroet het paard, waar je op mag rijden, vriendelijk: het paard wordt rustiger en vertrouwensvoller, wanneer je het aait en met vriendelijke stem spreekt. Benader het paard nooit van achteren: houd oogcontact en voldoende afstand. Geef het paard geen voer uit de hand, anders zoekt het je hele lichaam naar eten af.
Paarden schreeuwen niet van de pijn, want dat zou ze kwetsbaar maken.” Ze voegt toe dat het hinniken of hinniken, het geluid dat het vaakst in films wordt gehoord, “de manier is waarop paarden hun soortgenoten begroeten, en ook wordt gezien met spanning, verlatingsangst bij het proberen om weer contact te krijgen, zoals 'Ik ben hier, waar ben jij?
De oren plat tegen de nek, het hoofd omhoog en het paard kan naar je uitvallen, het wit van de ogen zichtbaar, en hun mond open met hun tanden zichtbaar . Je moet vermijden om een paard van achteren te benaderen. Als je dat doet, kunnen ze je waarschuwen als ze boos zijn en willen dat je wegblijft of weggaat.
De meest voorkomende redenen om nudging naar mensen te richten zijn meestal om aandacht te krijgen of een voordeel te zoeken . Dit kan van alles zijn, van een jeuk die gekrabd moet worden tot een verlangen om in onze zakken naar voedsel te zoeken.
Als je paard hinnikt, is hij al gestimuleerd en (zelfs als hij normaal gesproken slaperig is) zul je extra aandacht moeten besteden aan het hanteren en berijden van hem. Dit geluid kan angst of zelfvertrouwen uitstralen, afhankelijk van de toon van het gehinnik en de lichaamstaal die erbij hoort.
De vraag is echter of paarden ook na meerdere jaren specifieke personen kunnen herkennen. Roelfsema antwoordt ook op die vraag bevestigend: “Veel onderzoek is daar niet naar gedaan, maar wat we wel weten is dat paarden in elk geval na acht maanden nog personen herkennen aan hun stemgeluid, geur en gezicht.”
Voelt een paard zich onveilig bij je, dan houdt hij instinctief afstand. Hij komt alleen naar je toe als hij het gevoel heeft bij jou in goede handen te zijn, als hij op je vertrouwt. Hij ziet je dan als leider: iemand die inzicht heeft, over de horizon kan kijken, natuurlijk overwicht heeft.