Soms ziet u stukjes lintworm in uw poep, ondergoed of beddengoed. Het zijn platte witte of lichtgele rechthoekige stukjes, 1 tot 2 centimeter lang. Als ze indrogen zien ze eruit als rijstkorrels. Zelden geeft de lintworm ook jeuk bij de anus, buikpijn, diarree of afvallen.
Een lintworm geeft meestal geen klachten. Een lintworm wordt vrijwel altijd opgemerkt doordat men kleine witgele stukjes in de ontlasting aantreft. Deze stukjes zijn afgebroken segmenten van de achterkant van de lintworm. Meestal zijn ze één tot drie centimeter lang.
Wanneer de mens onvoldoende verhit vlees eet van een besmet dier (als het niet zóveel blaasjes zijn dat het in het slachthuis opgemerkt is, want dan wordt het vlees afgekeurd), komt de larve die in het blaasje zit vrij in de darmen van de mens en groeit daar uit tot een nieuwe lintworm.
Soms ziet u dunne, witte draadjes in uw poep, ondergoed of beddengoed. Vaak met jeuk. Dit zijn wormpjes (aarsmaden). U kunt wormpjes zelf behandelen met mebendazol van de apotheek of drogist.
De meeste mensen die besmet zijn met darmparasieten hebben sowieso last van buikpijn, maar ook treedt er vaak misselijkheid op, ze kunnen zich wattig in het hoofd voelen, vermoeid voelen of wat depressief.
Wormen geven zelden klachten. Soms voelt u jeuk rond de anus of vagina. Heel soms kunt u buikpijn krijgen. Maar meestal merkt u niets.
Klachten en alarmsignalen darm
Klachten en alarmsignalen die kunnen wijzen op een aandoening van de darm zijn: Bloed en/of slijm bij de ontlasting; Een blijvende verandering in het ontlastingspatroon in regelmaat of soort ontlasting. Ieder mens heeft een bepaald ontlastingspatroon.
Medicijnen bij een lintworm
De huisarts schrijft u het medicijn niclosamide voor. Dit doodt lintwormen en zorgt dat ze loskomen van de darmwand.
De meeste lintwormen besmetten enkel de darm. Een uitzondering hierop is Taenia solium, waarvan de larven de rest van het lichaam kunnen binnendringen en zich nestelen in cystes, onder andere in de hersenen. Dit noemt met cysticercose. Het komt zeer zelden voor, maar kan levensbedreigend zijn.
Soms ziet u de wormpjes in de poep bewegen. Wormpjes zijn heel besmettelijk, maar kunnen geen kwaad. Bij goede hygiëne verdwijnen de wormpjes vanzelf, meestal binnen 6 weken. Een andere naam voor wormpjes is aarsmaden of enterobiasis.
Als je de kans op een lintworm aanzienlijk wilt verkleinen, let je het best op het voedsel dat je eet. Zorg er dus altijd voor dat je enkel goed doorbakken vlees eet. Ook laat je vlees, vis of viseieren minstens 24 uur bij -18°C in de diepvriezer liggen voordat je ze rauw eet.
Wormen bij mensen ontstaan door besmetting van dier op dier, dieren op mensen of andersom, of mens op mens. Bekende symptomen zijn buikpijn, misselijkheid, diarree of jeuk rond de anus. De behandeling van wormen bestaat uit antiwormmiddelen (medicijnen) en hygiëne-adviezen.
Hygiëne is belangrijk: handen wassen, nagels kort knippen, elke dag schone handdoek en ondergoed. Bij goede hygiëne verdwijnen wormpjes meestal vanzelf binnen 6 weken. U kunt wormpjes ook zelf behandelen met mebendazol van de apotheek of drogist.
In het ziekenhuis van de Indische hoofdstad New Dehli trokken de artsen uiteindelijk een lintworm van maar liefst 182 centimeter uit zijn maag. De 48-jarige man liet zijn dikke darm onderzoeken, omdat hij “al een maand of twee een beetje pijn had in zijn buik”.
De diagnose wordt gesteld door het vinden van eitjes of wormen in de stoelgang, de urine of het bloed. In een bloedonderzoek kunnen ook de afweerstoffen tegen de worm worden bepaald. Op een echografie of een scan zijn soms cysten zichtbaar in de weefsels, maar meestal is dit een toevallige vondst.
De eitjes van de spoelworm zitten in varkens- of mensenpoep. Via besmette grond of groente komen de eitjes in uw mond. Was uw handen extra goed als u met uw handen in de grond heeft gezeten.
Voor velen onder ons lijkt het een ware nachtmerrie om een lintworm te hebben. Het geeft iedereen natuurlijk een ongemakkelijk gevoel om met een worm in je darmen te leven. De wormen komen ons lichaam voornamelijk binnen via rauw of onvoldoende gebakken vlees dat besmet is met de eitjes van de lintworm.
Darmparasieten nemen voedsel en bacterien uit de darm op, binden zich aan het slijmvlies en kunnen chronische ontstekingsreacties veroorzaken waardoor de buik zich opzet. Dikke darmparasieten kunnen zowel diarree als obstipatie geven. Ook allerlei andere klachten als vermoeidheid kunnen door parasieten ontstaan.
In de darm vormt de parasiet zich weer om tot een cyste. De cysten worden daarna met de ontlasting uitgescheiden. Zo kan opnieuw een infectie optreden. Een infectie met Giardia lamblia komt op elke leeftijd voor maar vooral bij kinderen tussen de 5 en 14 jaar.
Mebendazol doodt wormen, wormeieren en larven, doordat het de opname van voedingsstoffen verhindert. Het is te gebruiken bij verschillende worminfecties, zoals aarsmaden, spoelworm, zweepworm, mijnworm en (varkens)lintworm. Ook is het te gebruiken bij sommige andere worminfecties die vooral in de tropen voorkomen.
Darmparasieten worden overgedragen door contact ontlasting. Echter, lang niet iedereen raakt besmet. Omdat de meeste parasieten buiten het lichaam langere tijd kunnen overleven, is een goede hygiëne belangrijk. In de eerste plaats moeten de handen worden gewassen na toiletgebruik.
De alarmsymptomen die zullen worden besproken zijn: orale en mondmotorische afwijkingen, dysfagie, odynofagie (=pijn bij slikken), spugen, recidiverende KNO- en luchtwegproblematiek, afwijkende defecatie zoals diarree, obstipatie, ontkleurde ontlasting, bloedbijmenging en neurologische symptomen zoals hoofdpijn, ...
Gezonde ontlasting is bruin en smeuïg. Dat kan veranderen door wat je eet. Zo zorgt spinazie voor een groenige kleur en maken bietjes of rode kool je ontlasting een beetje rood. Dat is normaal.
Er zijn veel verschillende manieren voor een darmreiniging. Denk aan een klysma, een hoge darmreiniging, colonhydrotherapie en laxeermiddelen. Vaak worden deze darmspoelingen gedaan om van bepaalde problemen met de stoelgang af te komen. Denk hierbij aan obstipatie, onrustige darmen of buikkrampen.
Het volwassen wijfje legt haar eitjes rond de aars. Door krabben kunnen ze op de handen en het beddengoed terecht komen. Nieuwe besmettingen gebeuren dan door het inslikken van de eitjes. Het duurt dan nog 1 tot 2 maanden voor de eitjes zijn uitgegroeid tot volwassen wormen en klachten kunnen veroorzaken.