Een onrijpe baarmoedermond is nog lang en voelt stevig aan. Meestal is er nog geen ontsluiting. Een rijpe baarmoedermond is meestal korter en voelt weker aan. Vaak is er al wat ontsluiting.
Normaal gezien is je baarmoederhals gesloten, stevig en lang (ongeveer 3,5 tot 4 cm). Wanneer in arbeid bent, wordt je baarmoederhals dunner en wordt het steeds zachter en korter. Dit wordt verstrijking genoemd. Het wordt meestal uitgedrukt in centimeter.
Een rijpe baarmoedermond is korter, voelt weker aan en er is al wat ontsluiting. Wanneer dit (nog) niet zo is, moet de baarmoedermond eerst rijpen. In medische termen wordt dan van 'primen' (Engels voor 'voorbereiden') gesproken.
Als je vruchtbaar bent, is de baarmoedermond zo zacht als je oorlel of lippen en staat hij een beetje open. Buiten deze vruchtbare dagen is de baarmoedermond harder, als het topje van je neus, en gesloten. Deze veranderingen van de baarmoedermond kun je door inwendig zelfonderzoek herkennen.
Hoe lang het duurt voor je baarmoedermond rijp genoeg is om met een infuus echt te kunnen inleiden kan niemand je zeggen. Vaak moet de behandeling een aantal keren herhaald worden. Bij een erg onrijpe baarmoedermond kan het soms wel een aantal dagen duren voor de mond rijp genoeg is om te kunnen inleiden.
Wat zijn de voordelen van baarmoederhalsrijping en naar huis gaan? Vrouwen die baarmoederhalsrijping hebben en naar huis gaan, brengen minder tijd door in het ziekenhuis voordat hun baby wordt geboren . U kunt thuis rusten, eten en drinken.
Wanneer een bevalling 's avonds wordt ingeleid in plaats van 's ochtends, hoeft de baby minder vaak te worden opgenomen op de afdeling neonatologie.
Het lijkt op een erge menstruatiekramp die je in je rug voelt. Sommige vrouwen vinden rugweeën pijnlijker dan buikweeën, maar andere vrouwen kunnen ze juist beter verdragen. Met rugweeën krijg je nog steeds ontsluiting; het is dus toch ergens goed voor!
De baarmoederhals is het onderste (slanke) gedeelte van de baarmoeder. Deze hals is de verbinding van de baarmoeder met de vagina. Mocht je het leuk vinden, je kunt je baarmoederhals zelf met je vingers voelen (wanneer je met twee vingers naar binnen gaat). Deze voelt stug aan (beetje zoals het uiteinde van je neus).
Controleer op verwijding.
Probeer de toppen van uw vingers in uw baarmoederhals te steken . Als één vingertop door uw baarmoederhals past, wordt u beschouwd als één centimeter ontsloten. Als er twee passen, bent u twee centimeter ontsloten. Als er extra ruimte in de opening is, probeer dan te schatten hoeveel vingertoppen er passen om de ontsluiting te bepalen.
Reik naar het einde van het vaginale kanaal en voel de textuur en dikte van je baarmoederhals. Als wat je voelt erg hard en dik is, ben je waarschijnlijk niet erg vervaagd. Als het papperig en dun aanvoelt, boek je misschien enige vooruitgang.
Suikerziekte met insulinegebruik. Als er sprake is van suikerziekte met insulinegebruik bij de moeder, al dan niet ontstaan tijdens de zwangerschap, wordt gestreefd naar een inleiding rond 38 weken zwangerschapsduur, omdat het schommelen van de suikerspiegel bij moeder gevaarlijk kan zijn voor de baby in de buik.
Dansen, bewegen, wandelen
Bewegen is altijd goed, zowel in de zwangerschap als tijdens de bevalling. Tijdens de bevalling kan bewegen er zelfs voor zorgen dat de bevalling sneller gaat. Ga om de bevalling op te wekken wandelen, fietsen of zet een feel good muziekje op en ga lekker dansen.
Dit kun je merken doordat je krampen in je onderbuik voelt, maar soms merk je er niets van. Normaal gesproken is de baarmoedermond een stug tuutje en staat deze wat naar achter. Tijdens deze fase wordt de baarmoedermond zachter en korter (verstrijken noemen we dat) en komt de baarmoedermond meer naar het midden.
Je kunt je grieperig of vaag gaan voelen.Ook kun je te maken krijgen met diarree, zuurbranden, misselijkheid door begin bevalling en overgeven. daarnaast kan diarree een teken zijn voor het begin van een bevalling. Last hebben van zware rugpijn is ook een symptoom van een naderende bevalling.
In de laatste weken van de zwangerschap hebben de meeste vrouwen 'last van hun buik'. Dat wil zeggen dat de ene vrouw een zeurderig gevoel heeft, de ander een stekende pijn, weer een ander harde buiken. Wij noemen dit 'rommelen'. Dit rommelen is zeker niet voor niets.
Hoe kan ik mijn baarmoedermond vinden? Met één of twee vingers langs de achterste schedewand schuiven tot je een kleine ronde knobbel voelt. Je kunt dat liggend doen met opgetrokken benen, of hurkend, of staande met één voet op een stoel of de rand van het bad, of zittend op toilet bijvoorbeeld.
U kunt last hebben van een zwaar gevoel in de vagina, onder in de buik of laag in de rug. Soms kunt u de verzakking buiten de vagina zien of voelen. U kunt problemen bij het plassen hebben, zoals het gevoel niet goed uit te kunnen plassen, heel vaak te moeten plassen, terugkerende blaasontstekingen en urineverlies.
Zodra je baarmoedermond 'rijp' is, kunnen de weeën zorgen voor ontsluiting. Ontsluiting is het openen van je baarmoedermond. Met twee vingers voelen we als verloskundige hoe ver je baarmoedermond geopend is.
Verweken en verstrijken zijn belangrijke processen, maar duren vaak erg lang. Je moet dus al heel veel weeën hebben gehad voordat de ontsluiting kan beginnen. Zeker als je voor de eerste keer bevalt zal dit proces lang duren, soms wel 12 uur lang.
Regelmatige weeën en krampen
Een van de eerste tekenen dat de bevalling begint, zijn regelmatige weeën of krampen. Deze weeën kunnen aanvoelen als hevige menstruatiepijn en worden steeds regelmatiger en intenser. De frequentie van de weeën kan variëren, maar meestal komen ze om de vier tot vijf minuten.
Een arts kan een medicijn gebruiken dat prostaglandine bevat om de baarmoederhals zachter te maken en verwijding te bevorderen . Een proces dat membraanstripping wordt genoemd, kan helpen. Hierbij wrijft een arts of vroedvrouw met zijn vingers over de membranen van de vruchtzak om prostaglandine in de baarmoeder vrij te maken en de baarmoederhals te helpen verwijden.
U wordt gevraagd om de avond vóór de geplande inleiding naar het ziekenhuis te komen voor het aanbrengen van prostaglandinegel. Dit zorgt ervoor dat de baarmoederhals zachter wordt en zich kan verwijden .
Dat is dan ook de reden dat de meeste bevallingen 's avonds of 's nachts starten. Je eventuele partner is op honk, het wordt donker, je rust uit in bed, voelt je veilig en op je gemak. Allemaal signalen voor je lijf om de adrenaline te laten dalen waardoor de oxytocine kan toenemen en je klaar bent om te bevallen.
Afhankelijk van de reden van de inleiding kan dit langer duren, soms tot de volgende ochtend. Afhankelijk van het verloop van de bevalling kun je onder de douche of word je op bed gewassen. Als jij of de baby geen intensieve controles nodig hebben, kun je ongeveer 3 à 4 uur na de bevalling weer naar huis.