Symptomen. De meeste patiënten hebben last van droge ogen, droge mond, droge huid en, bij vrouwen, droge vagina. Naast droogte, ervaren veel patiënten met het syndroom van Sjögren ook vermoeidheid en pijn in spieren en gewrichten (soms invaliderend).
Hoe wordt de diagnose het syndroom van Sjögren gesteld? Je arts stelt de diagnose door samen met jou je klachten in kaart te brengen. Ook doet hij een lichamelijk onderzoek, een bloedonderzoek en aanvullende onderzoeken van ogen, mond en speekselklieren.
Het is bekend dat het syndroom van Sjögren een auto-immuunziekte is. Dat wil zeggen dat de ziekte veroorzaakt wordt door een abnormale reactie van het immuunsysteem tegen het eigen lichaam. De oorzaak van deze abnormale reactie van het immuunsysteem is echter nog onbekend.
Via een bloedonderzoek stelt de reumatoloog vast of er sprake is van verhoogde ontstekingswaardes, zoals BSE en CRP. Het bloedonderzoek toont ook aan of er auto-antistoffen, zoals ANA, anti-SSA en anti-SSB, in het bloed aanwezig zijn. Als er een tekort is in de bloedcellen, dan blijkt dit ook uit het bloedonderzoek.
Daarnaast kunnen alle organen in het lichaam betrokken raken bij het ziekteproces, zoals de nieren, lever, de hersenen en zenuwen. Ook hebben mensen met het syndroom van Sjögren vaak last van spier- en gewrichtsklachten en vermoeidheid.
Doorgaans kent de ziekte geen ernstig verloop, maar de klachten kunnen zeer hinderlijk zijn. Mensen met het syndroom van Sjögren lopen een groter risico om kanker van de lymfeklieren (lymfoom) te ontwikkelen, maar door de zeldzaamheid van de ziekte is dat relatief uitzonderlijk.
Hoe verloopt het syndroom van Sjögren? Bij het syndroom van Sjögren zijn uw klachten uiteindelijk voortdurend aanwezig. Vaak heeft u vooral last van droge ogen en mond, vermoeidheid en gewrichtsklachten. Sjögren last hebben van een droge mond tijdens de nacht.
Lever: ook de lever kan betrokken zijn bij het syndroom van Sjögren. Dit uit zich in afwijkingen van de leverfunctie. Dit is te zien in het bloed. Hierbij kunnen ook specifieke antistoffen in het bloed worden aangetroffen.
Het syndroom van Sjögren is een chronische ziekte waarbij klieren, met name traan- en speekselklieren, ontstoken raken. Hierdoor ontstaan klachten als droge ogen en een droge mond. Het syndroom is een reumatische aandoening: ook vermoeidheid en gewrichtsklachten komen veel voor.
Bij een auto-immuunziekte gaat bij het opruimen van lichaamseigen cellen iets verkeerd waardoor het lichaam zichzelf als het ware aanvalt. Deze ziekten worden vastgesteld door specialisten zoals reumatologen, dermatologen, nefrologen.
Circa 0,5 procent van de volwassen wereldbevolking heeft het syndroom van Sjögren. De ziekte is zeldzaam en de juiste diagnose wordt vaak pas na jaren, soms pas na twintig of dertig jaar, gesteld.
Bij Sjögren zijn de belangrijkste auto-antistoffen anti-SSA/Ro en antiSSB/La. Anti-SSA/Ro komt voor bij 50 à 90% van de SS-patiënten, anti-SSB/La in 30 à 60%. Deze laatsten zijn diagnostisch belangrijker. Bij secundair SS kunnen uiteraard ook de auto-antistoffen voorkomen die eigen zijn aan de bijhorende CIB.
Reumatoloog. De internist-reumatoloog brengt uw klachten en symptomen in kaart die mogelijk bestaan naast uw gevoel van droge ogen en een droge mond. Er wordt ook gekeken of de uitslag van het bij u verrichtte bloedonderzoek past bij het syndroom van Sjögren.
Welke klachten kunnen je ogen ondervinden als je rheumatoïde artritis hebt? Rheumatoïde arthritis kan gepaard gaan met tal van oogklachten en ook met ernstige oogafwijkingen. Het wit van de oogbol (sclera) kan ontstoken raken. Dit kan pijnlijk zijn en moet door een oogarts beoordeeld en behandeld worden.
Enkele effectieve oplossingenzijn veel drinken; tabak, alcohol en koffie vermijden (omdat die de mond uitdrogen) en suikervrije kauwgom kauwen. Vaak helpt het ook om 's nachts in de kamer een luchtbevochtiger te installeren. Ten slotte zijn er middeltjes op de markt zoals speekselvervangers of mondbevochtigers.
Blijf goed kauwen
Kauwen zorgt voor de aanmaak van meer speeksel. Door bijvoorbeeld op (suikervrije) kauwgom, komkommer of stukjes wortel te kauwen wordt er meer speeksel aangemaakt. Ook zuigen op waterijs, of pepermunt kan helpen om meer speeksel aan te maken.
Remedies en behandelingen voor een droge mond
Neem tijdens maaltijden iets te drinken, zoals water. Drink water voor, tijdens en na de maaltijd. Kauw op suikervrije kauwgom of zuig op suikervrije snoepjes om de aanmaak van speeksel te stimuleren. Vermijd roken en het drinken van alcohol.
Bij klachten van droge mond denkt men in de eerste plaats aan een geringe productie van speeksel. Zo zijn stress en angst gekende oorzaken van een droge mond. Stress remt de uitscheiding van speeksel uit de speekselklieren. Medicijnen liggen echter het vaakst aan de basis van klachten van droge mond.
Klachten bij het syndroom van Tietze
U heeft pijn op 1 of meer plekken op de borst. Ook is er vaak drukpijn links of rechts naast het borstbeen. Vaak ontstaat de pijn opeens. De pijn kan erger worden bij bewegen, diep zuchten, niezen of hoesten.
U krijgt dan last van één of meer van de volgende symptomen: − branderige ogen en/of het gevoel dat er zand in uw ogen zit; − stekende ogen; − rode ogen; − slijmafscheiding uit de ogen; − overmatig tranende ogen; − wisselend zicht.
Als je speekselklieren niet genoeg speeksel meer kunnen aanmaken, dan kun je je mond op andere manieren vochtig houden. Bijvoorbeeld door: kleine slokjes water te drinken of op ijsblokjes te zuigen. je mond te spoelen met zout water (één afgestreken theelepel in een glas water)
Het Sjögren syndroom is een aandoening waarbij de klieren in je slijmvliezen chronisch ontstoken zijn. Deze ontstekingen leiden tot droge slijmvliezen, met name in je ogen en mond. Een veel voorkomende klacht is dan ook het gevoel van droge ogen (zie folder droge ogen).
Hoe komt iemand aan fibromyalgie? De symptomen lijken op die van artritis, maar fibromyalgie heeft invloed op het zachte weefsel, niet op de gewrichten. De oorzaak is onbekend, maar risicofactoren zijn onder meer traumatisch letsel, reumatoïde artritis en andere auto-immuunziekten, zoals lupus, en genetische factoren.