Verlamming van één of meer armen of benen: u kunt plotseling een been of arm niet meer bewegen. Een raar gevoel in een arm of been, zoals een tinteling. Geen gevoel in een arm of been. Wegrakingen: andere mensen krijgen geen contact meer met u.
Bij een conversiestoornis gaat er iets mis met de signalen van de hersenen naar delen van het lichaam. U kunt bijvoorbeeld uw armen of benen niet meer bewegen, u verliest uw bewustzijn of u krijgt problemen met praten, slikken, zien of horen.
De diagnose conversiestoornis kan alleen worden gesteld als er sprake is van een functiestoornis van de willekeurige spieren of van de zintuigen. Van een stoornis wordt pas gesproken als deze symptomen ook significant ongemak of hinder in sociaal of beroepsmatig functioneren veroorzaken.
Een conversiestoornis is te behandelen. Soms gaan de klachten ook vanzelf over. Mogelijk duurt het enkele dagen voordat je van je klachten af bent, maar het kan ook enkele weken of maanden duren. De kans is wel aanwezig dat je een terugval krijgt.
Er zijn geen medicijnen die een conversiestoornis kunnen genezen. Wel zijn er medicijnen die bijvoorbeeld somberheid en angst, die samen kunnen voorkomen met de conversiestoornis, kunnen verminderen.
De oorzaak ligt in acute stress door angst of woede die de persoon niet kan verwerken. De spanning of angst is op dat moment zo hoog dat de hersenen bepaalde lichamelijke functies uitschakelt zodat de persoon deze stress niet meer ervaart. Het beeld doet daardoor vaak denken aan een neurologische aandoening.
Sommige mensen met een conversiestoornis worden arbeidsongeschikt verklaard, terwijl van anderen juist verwacht wordt dat zij blijven werken. De druk om versneld of binnen een bepaalde tijd te re-integreren heeft regelmatig een averechts effect. Werk kan een belangrijke waarde zijn voor een patiënt.
Conversieklachten zijn allerlei neurologisch aandoende lichamelijke verschijnselen, waar echter géén neurologische of andere lichamelijke oorzaak voor kan worden gevonden.
Probeer stressvolle situaties zoveel mogelijk te vermijden en probeer zo regelmatig mogelijk te leven. Zoek contact met lotgenoten om over jouw stoornis te praten. Ga met je klachten naar de huisarts. Hij of zij kan jou doorverwijzen naar een neuroloog en/of psycholoog.
Er kunnen verschillende lichamelijke klachten ontstaan, zoals spierzwaktes en moeite met praten. Zo kan een van de ledematen door stress 'uitvallen' of verlamd raken, zoals een been of arm. Je hebt hier dan geen gevoel meer in of kan deze niet meer gebruiken.
Naar schatting hebben 40 op de 100.000 mensen last van een conversiestoornis. De stoornis uit zich vaak voor het eerst wanneer je in de puberteit zit of jongvolwassen bent. Vrouwen hebben vaker last van een conversiestoornis dan mannen.
De precieze oorzaak van de conversiestoornis is nog onbekend. Waarschijnlijk is deze complex en te vinden in een mix tussen omgeving, erfelijkheid en psychische factoren.
Psychisch verzuim is een vorm van ziekteverzuim. Een medewerker is dan niet in staat om te werken vanwege psychische klachten. Denk bijvoorbeeld aan overspannenheid, een burn-out, een depressie of een angststoornis. Het duurt vaak langer voor de werknemer helemaal is hersteld bij psychische klachten dan gemiddeld.
De oorzaak van loopstoornissen kan neurologisch zijn, bijvoorbeeld door een klapvoet bij een hernia. Maar ook een slechte bloedcirculatie of een aandoening aan het evenwichtsorgaan kan leiden tot een verstoord looppatroon.
Als u een uitzaaiing in de wervelkolom heeft, kan deze druk geven op het zenuwweefsel, zoals het ruggenmerg. Hierdoor kan het ruggenmerg beschadigen. Dan versturen de zenuwen minder of geen signalen meer tussen de hersenen en het lichaam (of andersom). Er is dan sprake van neurologische uitval.
ALS begint vaak met zwakke spieren in uw armen of benen. Het kan ook beginnen met problemen met slikken of praten. De eerste klachten zijn meestal niet zo duidelijk: U bent wat onhandig: u struikelt bijvoorbeeld vaker of u kunt knoopjes niet meer goed dichtmaken.
Onder neurologische uitvalsverschijnselen verstaat men uitval van motoriek (verlamming), van het gevoel ('verdoofd gevoel') en van gehoor, gezichtsvermogen of spraak. De aard van het functieverlies hangt nauw samen met schade aan een specifiek deel van de hersenen (zie figuur).
Bij motorische uitval is er spierzwakte, de spiermassa neemt af, en krijg je soms onwillekeurige spiersamentrekkingen. Bij volledige uitval van een zenuw treden verlammingen op.
Bij een neurologische ziekte is sprake van veranderingen in de hersenen. Dit kan verschillende gevolgen hebben. Bijvoorbeeld voor het bewegen en het aansturen van de spieren, maar ook voor zaken als concentratie, geheugen, woordvinding en planning – dit noemen we cognitieve problemen.
Patiënten met FNS kunnen last hebben van een breed scala aan symptomen, zoals verlammingen, verminderd gevoel in hun huid, schokkende bewegingen, op epilepsie lijkende aanvallen, gehoorverlies of minder goed kunnen zien en de meeste patiënten hebben in meer of mindere mate pijn. Op scans is niets te zien.
Loopstoornissen betreffen veranderingen in uw normale looppatroon, vaak verwant aan een ziekte of afwijking aan een ander gebied van uw lichaam. Loopstoornissen zijn één van de meest voorkomende oorzaken van vallen bij oudere volwassenen, goed voor 17% van alle valpartijen.
Ook kun je bang zijn dat je klachten verergeren wanneer je (veel) beweegt. Je lichamelijke klachten kunnen zo ernstig zijn dat jij in een rolstoel belandt. Het lukt jou niet meer om zelf te lopen.
FNS is alleen niet eenvoudig of bijvoorbeeld met medicijnen te verbeteren. Er is wel steeds meer inzicht welke behandelingen effect hebben. Speciaal opgeleide fysiotherapeuten spelen daar een belangrijke rol in. Met de juiste behandeling kan 70% van de patiënten verbeteren.
De neuroloog of de huisarts stelt de diagnose FNS op basis van positieve aanwijzingen voor de diagnose FNS en onderscheidt de symptomen van andere neurologische aandoeningen. Het is een veel voorkomende aandoening. Naar schatting wordt de diagnose gesteld bij 5 tot 10% van de mensen die bij de neuroloog komen.