Als je paard in de paddock of in de weide staat, is het altijd een goed teken dat het naar je toe komt gewandeld. Let daarbij ook op de oren en de ogen, want daar kan je veel van aflezen. Wendt je paard zijn hoofd af, gooit hij het geïrriteerd in de nek of legt hij zijn oren plat?
Ogen: zachte uitdrukking, glanzend. Lippen: in het spel met andere paarden wordt de bovenlip vaak verlengd. Deze tekenen van genot vertonen veel paard ook tijdens het poetsen, kroelen of bij een massage. Oren: vaak gespitst, naar voren gericht.
Paarden die enthousiast zijn om bij je te zijn, laten dat vaak zien met genegenheid, zachte duwtjes en zelfs paardenhinniken. Duwtjes en zachte verzorging zijn duidelijke tekenen dat je paard je vertrouwt en tijd met je wil doorbrengen. Betrokkenheid kan ook tijdens trainingssessies plaatsvinden.
Als het paard je zachtjes met zijn hoofd duwt, is dit een verzoek. Heb je misschien een lekkere wortel in je tas? Het hoofd omhoog trekken is daarentegen meer een defensieve houding.
Als een paard zijn tegenhanger vrijwillig vermijdt, kan dit ook betekenen dat hij hem respect toont en hem zijn ruimte geeft. Het tonen van affectie gebeurt meestal door zachte aanrakingen, zoals duwtjes. Deze signalen worden ook gebruikt bij een Horsemanship training.
Ze hinniken en snuiven
Sommige paarden zijn van nature luidruchtiger dan andere, maar over het algemeen is een zacht gehinnik een teken van een blij, ontspannen paard. Een zacht gesnuif is ook een teken van ontspanning – u zult dit misschien opmerken als uw paard eenmaal ontspannen is tijdens uw rit.
Door kopstoten voelt een paard zich zeker over zijn vermogen om zijn wereld te controleren en heeft hij een gezond gevoel van handelingsvrijheid , zegt McLean. Het laatste wat je wilt doen is dat vernietigen. Maar omdat je ook niet wilt dat hij ruw tegen je aan duwt, kun je hem de kans bieden om iets anders te controleren, zegt hij.
Een paard dat graag bij je is, je als zijn maatje ziet en je vertrouwt, zal inderdaad ook tijdens het rijden beter meewerken! Het is dus zeer goed om verder te kijken dan alleen maar het rijden. Een paard dat geen vertrouwen heeft in de persoon naast hem, zal dat zeker niet hebben als diezelfde persoon op hem zit.
Een paard kan laten zien dat hij je mag door naar je toe te komen, zachtjes te knabbelen of te likken, ontspannen oren te hebben, en door je te volgen of te gehoorzamen tijdens het werken met hem.
Soms is het gewoon de manier van een paard om genegenheid te tonen . Stel je voor dat het net zoiets is als de wangknijpen van je tante Mildred, maar dan minder pijnlijk. Ze willen misschien gewoon een verzorgingssessie of gewoon je gezelschap. Een zachte knuffel kan betekenen: "Ik hou van je" of "Je hebt een plekje gemist!
Paarden die jouw bewegingen volgen in hun aanwezigheid, laten zien dat ze gefocust zijn en jou 100% van hun aandacht geven. Als jouw paard jou volgt wanneer ze jou zien, beschouwen ze jou als een vriend . Zodra jouw paard heeft geleerd jou te vertrouwen, zullen ze hun hoede laten varen en ontspannen zijn in jouw aanwezigheid.
De vraag is echter of paarden ook na meerdere jaren specifieke personen kunnen herkennen. Roelfsema antwoordt ook op die vraag bevestigend: “Veel onderzoek is daar niet naar gedaan, maar wat we wel weten is dat paarden in elk geval na acht maanden nog personen herkennen aan hun stemgeluid, geur en gezicht.”
Ongelukkige paarden zijn vaak lusteloos en ongeïnteresseerd. Ze vertonen dikwijls stereotiep gedrag – zoals weven, kribbebijten, luchtzuigen, schrapen, schudden met hun hoofd – en kunnen agressief zijn.
Paarden zijn behoorlijk romantisch. Ze tonen hun liefde door middel van zachte aanrakingen, zoals tegen je aanleunen of hun hoofd op je schouder laten rusten . Ze kunnen je overal volgen of een kalme, vertrouwende houding aannemen als je ze vastpakt. Het is het paardenequivalent van een berenknuffel (maar dan veiliger).
Hinniken Een hard, hoog geluid dat bedoeld is om grote afstanden te overbruggen en contact met de kudde te krijgen en te houden. Nickering (uit het Engels: een zacht gehinnik) Een stil, zacht gehinnik, bijna een uitblazen. Wordt vaak als begroeting gebruikt.
Niet langer kuddegebonden of schuurzuur
Tenzij ze erop vertrouwen dat jij ze veilig houdt in gevaarlijke situaties, zullen ze nerveus en angstig zijn totdat ze terugkomen. Als je paard je vertrouwt, zullen ze gewillig hun kudde verlaten. Ze zullen ontspannen zijn bij je, stil staan als je ze borstelt, hun hoofd laten zakken en likken en kauwen.
Wanneer je de stal binnenkomt en je paard je hoort, zal hij hinniken of hinniken als begroeting. Paarden kunnen direct naar hun geliefde toe draven wanneer ze hem voor het eerst zien. Soms blazen paarden lucht in je gezicht door hun neusgaten om te laten zien dat ze om je geven, zoals ze dat bij andere paarden doen.
Geef hem een lekkere poetsbeurt of ga in de wei zitten om hem te bekijken. Zo leer je hem kennen, zowel in gedrag als in zijn lijf. Ook zal je paard door zijn goede, rustige ervaringen met jou beter kunnen ontspannen in jouw bijzijn.
Een onzeker paard zal naar je toe duwen voor veiligheid, of kan proberen zich van je af te trekken om naar een veiligere locatie te gaan - zoals bij de rest van de kudde. Dit kan gebeuren als je paard last heeft van verlatingsangst, of als ze in een nieuwe omgeving zijn.
Ze vragen om ruimte – geef ze die. Doe een paar stappen achteruit en haal diep adem om te laten zien dat je ontspannen bent. In veel gevallen is dat alles wat je hoeft te doen om je paard het vertrouwen te geven om zich weer naar je toe te draaien en je aan te kijken, omdat ze nu weten dat je zult luisteren als ze zeggen dat ze zich ongemakkelijk voelen.
De meest voorkomende redenen om nudging op mensen te richten, zijn meestal het trekken van aandacht of het nastreven van een voordeel .
Het hinniken lijkt een zoekende roep te zijn die sociaal contact op afstand vergemakkelijkt .
“Paarden kunnen zich zeker aan elkaar hechten”, vertelt gedragsdeskundige Machteld van Dierendonck. En ze kunnen uiteraard een seksuele relatie aangaan (anders kwamen er ook geen veulentjes) en hebben daarin vaak ook een voorkeur.
Zijn hoofd is verlaagd en zijn oren onbeweeglijk met de nek gestrekt (open kaak-nekhoek) en op hetzelfde niveau als de rug . Dit wordt beschreven als een 'teruggetrokken' houding en verschilt aanzienlijk van die van een paard dat zijn omgeving observeert, wiens nek hoger wordt gehouden en wiens oren nieuwsgierig bewegen.