Zit je toch hoog in een ongewenste emotie tijdens een lastig gesprek, dan zijn er twee mogelijkheden om rustig te blijven: Benoem wat je voelt, door bijvoorbeeld te zeggen: 'Ik merk dat ik hier [verdrietig] van word en ik kan nog even niet goed duiden waardoor het komt'.
Naast het feit dat je jezelf mentaal afleidt, lijkt het erop dat het kruisen van je ogen ook fysiek voorkomt dat er tranen ontstaan . Sluit je ogen. Dit geeft je een moment om je te concentreren op wat er gebeurt. Combineer dat met een paar diepe ademhalingen en je kunt jezelf misschien kalmeren en je concentreren op het niet huilen.
Probeer uw ademhaling juist laag, in uw buik, te voelen en rustig adem te halen. Dit zal ervoor zorgen dat uw hartslag vertraagt, waardoor uw zenuwen afnemen. Ook hierbij geldt: een goed begin is het halve werk. Probeer uw ademhaling al voordat uw begint met speechen onder controle te houden.
Als je merkt dat je vaker huilt dan normaal, kan dit een teken zijn dat je onder zware stress staat.Je lichaam probeert op deze manier de opgebouwde emoties en spanning te ontladen. Mensen hebben vaak de neiging om hun emoties te onderdrukken, vooral in stressvolle situaties.
Echter, frequent, oncontroleerbaar of onverklaarbaar huilen kan emotioneel en fysiek uitputtend zijn en het dagelijks leven enorm beïnvloeden. Huilen zonder duidelijke reden kan het gevolg zijn van een psychische aandoening, zoals burn-out, angst of depressie.Het kan ook voortkomen uit hormonale onevenwichtigheden of neurologische aandoeningen .
Probeer jumping jacks, push-ups of jog op de plek , als je genoeg ruimte en privacy hebt, doe dit dan voor de begrafenis. Anders kan jezelf knijpen al genoeg zijn om te stoppen met huilen. Anderen bijten in hun wang, graven hun nagels in de palm van hun hand of rekken zich uit als afleiding.
Een goede manier om te beginnen is door rustig en respectvol de aandacht van het publiek te vragen. Je kunt bijvoorbeeld starten met een moment van stilte om de overledene te eren en de aanwezigen de gelegenheid te geven om hun gedachten te verzamelen.
Praten over je gevoelens kan je hartslag en angstniveau verhogen, waardoor je lichaam bepaalde hormonen aanmaakt, zoals cortisol, wat emotionele stress en ongemak kan veroorzaken.
Maar een begrafenis is waarschijnlijk de enige plek waar je nooit veroordeeld zult worden voor het huilen. Het oefenen van je speech kan je helpen bepalen waar je het meest waarschijnlijk instort, en kan je helpen om kalm te blijven op andere punten . Haal diep adem voordat je bij de moeilijke delen komt. Kijk naar je steunpersoon als je dat nodig hebt.
Ons lichaam spreekt
Denk aan de impact van verdriet op de fysieke gezondheid. Naast emotionele pijn kan verdriet zich uiten in fysieke symptomen zoals vermoeidheid, spierpijn en zelfs veranderingen in eetlust en slaappatronen. Het delen van je verhaal heeft kracht, maar slechts tot op zekere hoogte.
Als je emotionele overprikkeling ervaart, heb je moeite om je emoties te reguleren. Hierdoor word je bijvoorbeeld sneller emotioneel en/of komen emoties harder binnen. Dit kan ertoe leiden dat je overvallen wordt door intense huilbuien. Tot slot is er nog cognitieve overprikkeling.
Onderzoek wijst namelijk uit dat wanneer je wilt stoppen met huilen, je gewoon even goed op je hand moet duwen. Om precies te zijn: op de ruimte tussen je duim en je wijsvinger. Hoe dat precies in zijn werk gaat, zullen we je besparen.
Huilen dient als eerbetoon aan de impact die ze op je leven hadden en de leegte die hun afwezigheid achterlaat. Verbinding en steun: begrafenissen zijn bijeenkomsten van mensen die een verbinding delen met de persoon die is overleden. Huilen bij een begrafenis kan een krachtige manier zijn om verbinding te maken met anderen die ook rouwen.
Iets anders gaan doen of jezelf afleiden kan ook helpen. Denk bijvoorbeeld aan iets vrolijks als je moet huilen. Als je merkt dat je boos wordt of iets irritant vindt, loop dan even de kamer uit. Vraag om feedback: soms ziet een naaste al sneller dat je boos wordt dan dat je dit zelf door hebt.
Als je afscheid neemt van een geliefde, is het volkomen normaal – en acceptabel – om te huilen . Je rouwt om het verlies van iemand die je kende en voelt je erg verdrietig dat diegene er niet meer zal zijn in je leven. Je hoeft de tranen niet in te houden als ze komen. Natuurlijk huilt niet iedereen op een begrafenis.
Het kan ongemakkelijk zijn als je uit de toon valt bij de andere gasten. Zorg er dus voor dat je niet te veel opvalt. Het dragen van bijvoorbeeld felle kleuren, opvallende prints en sieraden of sportkleding is af te raden.
Zorg goed voor jezelf – Beoefen mindfulnesstechnieken om je gedachten en ademhaling te kalmeren . Neem een warm bad of steek een kaars aan en probeer de stress en spanning die je voelt te verlichten. Doe wat voor jou werkt – Er is hier geen 'one size fits all'.
Benoem wat je voelt, door bijvoorbeeld te zeggen: 'Ik merk dat ik hier [verdrietig] van word en ik kan nog even niet goed duiden waardoor het komt'. Je hoeft niet direct te zoeken of te vragen naar een oplossing, maar door dit aan te geven kan je je al een stuk rustiger voelen.
Begin met het erkennen van je emoties zonder oordeel. Sta jezelf toe om te voelen wat er ook opkomt: verdriet, woede of verlangen. Stel vervolgens duidelijke grenzen om ruimte te creëren tussen jou en de persoon. Dit kan betekenen dat je contact beperkt, triggers vermijdt of ze zelfs ontvolgt op sociale media.