Als de grootste omvang van het hoofdje door je vagina gaat is het een heftig gevoel, soms ook 'ring of fire' genoemd. Door het hoofdje rustig geboren te laten worden kan de huid van het perineum goed oprekken. Zo voorkom je zoveel mogelijk schade met uitscheuren.
Latente fase
Ze duren vaak nog kort (30 – 50 sec), komen onregelmatig en wisselen in kracht. Je voelt het vaak als stevige menstruatiekrampen in je onderrug of onderbuik. Het hoofdje van de baby zakt ook langzaam steeds iets dieper het bekken in.
Nageboorte is het verlaten van de placenta (moederkoek) en vliezen uit het lichaam van de moeder aan het eind van een bevalling nadat het kind het lichaam verlaten heeft.
Het begint met weeën
Het voelt als een soort kramp in je onderbuik. Het komt langzaam op en zwakt weer af. De weeën volgen elkaar steeds vaker en regelmatiger op.
De ring of fire is een heftig, branderig gevoel bij je vagina dat je krijgt tijdens je bevalling. Je voelt dit wanneer het breedste deel van het hoofd van je baby wordt geboren. Het gevoel zit precies rondom het hoofdje en kan heel vurig zijn. Daarom wordt het de 'ring of fire' genoemd.
Nieuw-Zeeland behoort tot de 'Pacific Ring of Fire' (Ring van Vuur), een ringvormig gebied rondom de Stille Oceaan waar tektonische platen onder elkaar schuiven. Hier komen regelmatig vulkaanuitbarstingen, zware aardbevingen en tsunami's voor.
Ring of Fire is een nummer geschreven door June Carter en Merle Kilgore en opgenomen door Johnny Cash. Het nummer werd uitgebracht op zijn album Ring of Fire: The Best of Johnny Cash uit 1963. Op 19 april van dat jaar werd het uitgebracht als de enige single van het album.
Je kunt je grieperig of vaag gaan voelen.Ook kun je te maken krijgen met diarree, zuurbranden, misselijkheid door begin bevalling en overgeven. daarnaast kan diarree een teken zijn voor het begin van een bevalling. Last hebben van zware rugpijn is ook een symptoom van een naderende bevalling.
Een wee is een samentrekking van de baarmoederspier. Het voelt als een soort kramp in je onderbuik die langzaam opkomt, erger wordt en dan weer afzakt. Je kunt een wee vergelijken met een golf die aanspoelt op het strand. In het begin voel je de pijngolf aan komen rollen.
De eerste uren van de bevalling beweegt de baby vaak tussen de weeën door. Dit kan pijnlijk zijn. Het bewegen van het kindje maakt het je soms moeilijk om te ontspannen.
Nageboorte: de placenta laat los
Ongeveer 10 minuten tot een half uur na de geboorte van je baby moet je nog even persen. Daardoor komt de placenta eruit, dit wordt de nageboorte genoemd. De nageboorte wordt goed gecontroleerd door je verloskundige of gynaecoloog.
Nageboorte tijdperk
Dit is een prikje in het been dat ervoor zorgt dat de baarmoeder goed samentrekt en de placenta, met zo min mogelijk bloedverlies, wordt geboren. Dit tijdperk mag een uur duren, vaak is de placenta er al binnen een kwartier.
Als je verloskundige de vliezen in overleg met jou breekt, wordt dit met een 'amniotoom' gedaan: een (plastic) stokje met een haakje eraan. Tijdens een inwendig onderzoek zijn hiermee de vliezen te breken. Meestal voel je wel het inwendig onderzoek, maar het vliezen breken geeft geen pijn.Ook de baby voelt geen pijn.
De eerste fase, de ontsluitingsfase, duurt meestal het langst en is ook weer in te delen in drie fases. Als het om je eerste kind gaat, duurt de ontsluitingsfase gemiddeld zo'n 12 tot 14 uur. Bij een volgend kind gaat het meestal sneller.
Persen (de uitdrijving)
Dit kan liggend (op je zij of rug) op bed, maar ook op een baarkruk, handen en kniën, staand of in een bevallingsbad. Bij een eerste kindje duurt het persen gemiddeld een uur en mag maximaal 2 uur duren. Bij een volgend kindje gaat dit meestal een stuk sneller en mag dit maximaal 1 uur duren.
Al dagen tot weken voor je bevalling kun je beginnen met “rommelen”. Hiermee bedoelen wij dat je regelmatig harde buiken hebt die soms ook echt wel een beetje pijn kunnen doen. Met deze harde buiken is je lichaam zich aan het voorbereiden op de bevalling. Je baarmoeder is een spier en die spier is aan het oefenen.
Tijdens de ontsluitingsfase trekken de baarmoederspieren samen en rekt de baarmoedermond uit. Hiermee komt er ruimte voor het hoofd van de baby zodat deze indaalt. De weeën kunnen pijn veroorzaken in bijvoorbeeld de buik, de rug, de billen, het stuitje, de anus, de vagina of de ruimte hiertussen (het perineum).
Het oxytocinegehalte is het hoogst als de zwangere het meest ontspannen is.Dat is in de regel als ze slaapt. Dit is de verklaring voor het feit dat weeën vaak 's nachts beginnen.
Het is lastig om te omschrijven wat nu precies een wee is, daarom een globale omschrijving: Een wee is een pijnlijke, steeds terugkerende samentrekking van de baarmoeder. Je buik wordt hierbij hard en je kunt de pijn voelen in je buik, in je rug en soms ook in je bovenbenen.
Vaak worden baby's kort voor de bevalling rustiger. Ze slapen veel en dan bewegen ze soms wat minder. Zo sparen ze energie voor de bevalling, want ook voor baby's is dat een hele inspanning.
Deze fase van bevallen begint al tijdens de laatste weken van je zwangerschap en eindigt dan ook als de actieve fase van de bevalling begint. Dit kun je merken doordat je krampen in je onderbuik voelt, maar soms merk je er niets van. Normaal gesproken is de baarmoedermond een stug tuutje en staat deze wat naar achter.
Het is goed mogelijk dat je niks merkt van het indalen van je baby, omdat het geleidelijk aan gebeurt. Soms kan het echter ook resulteren in harde buiken of indalingsweeën.Dat voelt als een trekkende of stekende pijn in je liezen of krampen in je onderbuik.
Als het hoofdje staat geeft dat vaak een brandend gevoel, dat wordt ook wel de 'ring of fire' genoemd. Een warme of koude washand tegen je bekkenbodem kan dit gevoel een klein beetje verlichten. De branderigheid is vervelend, maar bedenk dat je baby er nu echt bijna is!
De Ring van Vuur (Engels: Ring of Fire) is een hoefijzervormig gebied rondom de Grote Oceaan dat gekenmerkt wordt door het veelvuldig optreden van aardbevingen en vulkaanuitbarstingen, veroorzaakt door diverse subductiezones van tektonische platen in de regio (zie ook platentektoniek).
De belangrijkste aardbevingszone ligt rondom de Grote Oceaan. Deze zone heet de Circum-Pacifische gordel, of wat poëtischer 'ring van vuur'. Hier liggen onder andere de Filipijnen, Japan, Alaska, Californië, Mexico, Peru en Chili aan. Deze landen worden regelmatig door catastrofale aardbevingen getroffen.