De ziekte van Pfeiffer komt door een virus. Mogelijke klachten zijn: keelpijn, koorts en dikke, gevoelige halsklieren. Pfeiffer gaat vanzelf over, meestal binnen een paar weken. Bij erge keelpijn kun je paracetamol nemen.
Klachten / symptomen cytomegalie
De verschijnselen van cytomegalie wisselen sterk. Bij gezonde volwassenen leidt het soms tot verschijnselen die op Pfeiffer lijken: dagenlang koorts, keelpijn, vermoeidheid, lymfeklierzwelling en soms een leverontsteking.
Wel is het verstandig om je hand voor je mond te houden bij hoesten en niezen. Aangezien het virus misschien door zoenen wordt overgebracht, kun je beter niet zoenen met mensen die Pfeiffer nog niet gehad hebben. Hoe lang je besmettelijk blijft voor anderen is niet helemaal duidelijk.
Hoe kun je de ziekte van Pfeiffer krijgen? Het speeksel van iemand met de ziekte van Pfeiffer is besmettelijk. Besmet raken kan door knuffelen en zoenen met iemand die de ziekte heeft. Ook door het samen gebruiken van bekers, glazen en bestek kan iemand besmet raken.
De ziekte van Pfeiffer is een infectieziekte dat door een virus wordt veroorzaakt. Dit virus wordt ook wel het Epstein-Barrvirus genoemd. Iedereen raakt wel een keer besmet met dat virus. De meeste mensen hebben geen klachten als ze besmet zijn, maar zijn dragers.
Het is niet nodig om thuis te blijven. Veel rust nemen of veel slapen heeft weinig zin bij lichte klachten. Als je je ziek voelt en koorts en pijn hebt is het wel goed om thuis te blijven en rust te nemen. Er zijn geen specifieke voedingsadviezen.
Een volwassene met ziekte van Pfeiffer die zich goed voelt, kan gewoon werken. Soms moet je overleggen met je werkgever, bijvoorbeeld als je zwaar werk doet.
Antistoffen tegen EBV-EA zijn in het algemeen enkele weken na infectie aantoonbaar, en kunnen tot enkele maanden na infectie detecteerbaar blijven.
Ziekte van Pfeiffer Epstein Barr virus
Deze ziekte kan, als de lever niet wordt ontzien, ontaarden in ontsteking van de lever (hepatitis). Voor het aantonen van een EBV infectie worden 3 bloedtesten gedaan: EBV Epstein-Barr virus IgG antistoffen (oude besmetting)
Bij jonge kinderen kan rode huiduitslag, koorts en longontsteking optreden. Bij tieners en jongvolwassenen begint de ziekte vaak met vermoeidheid, hoofdpijn, keelpijn, koorts en rillerigheid. Na een week is er meestal een combinatie van keelontsteking, koorts en gezwollen, pijnlijke lymfeklieren.
Als je kind de ziekte van Pfeiffer heeft, krijgt het eerst last van keelpijn, koorts en opgezette klieren. De symptomen houden alleen veel langer aan dan bij een normale keelontsteking of verkoudheid. Meestal zijn er ook kleine bloeduitstortingen te zien boven in het gehemelte in de mond.
Bij sommige patiënten worden de symptomen van klierkoorts chronisch. Bij andere personen flakkert de ziekte regelmatig op, terwijl ze tussendoor geen symptomen hebben.
Veel mensen vinden de vermoeidheid extreem. De vermoeidheid kan samengaan met lichamelijke klachten, zoals hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, keelpijn, pijn in de ogen, het koud hebben, klappertanden, rillen, jeuken of gloeien van de huid, grieperig of koortsig zijn.
Doorlooptijd/uitslag: 2 dagen.
Er zijn geen medicijnen tegen de ziekte van Pfeiffer, bij je kind of bij anderen. Het is een kwestie van uitzieken. Meestal gaat het vanzelf over en verdwijnen de meeste symptomen binnen twee tot vier weken.
Epstein Barr virus
Dit virus is de veroorzaker van de ziekte van Pfeiffer. Soms kan bij deze infectie de lever ook ontstoken zijn. De ontsteking kan variëren van mild tot vrij ernstig, waarbij ook geelzucht optreedt. Er is geen specifieke behandeling noodzakelijk.
Mocht je toch iemand besmet hebben, duurt het 2 tot 14 dagen voordat diegene mogelijk klachten krijgt. Dit noemen we de incubatietijd.
Moeheid komt meestal door slaapproblemen. Maar ook psychische of lichamelijke oorzaken zijn mogelijk. Psychische oorzaken hebben te maken met hoe u zich voelt en waar u aan denkt. Lichamelijke oorzaken hebben te maken met wat u aan uw lijf voelt (jeuk, pijn) en met allerlei ziekten.
Medicijnen. Er bestaan geen medicijnen tegen de ziekte van Pfeiffer. Omdat de ziekte door een virus wordt veroorzaakt, hebben antibiotica geen zin. Een keelontsteking kan veel pijn doen.
De ziekte wordt ook wel chronisch vermoeidheidssyndroom of myalgische encefalomyelitis genoemd. De Gezondheidsraad gebruikt de naam ME/CVS. Het is nog onduidelijk of het om één ziekte of om meerdere verschillende ziektes gaat. Artsen, wetenschappers en patiënten erkennen dat de ziekte ernstig en langdurig is.
Het is af te raden om alcohol te drinken als je de ziekte van Pfeiffer hebt. Als je alcohol drinkt vindt er een heel verwerkingsproces plaats in de lever. Bij elk standaardglas alcohol dat je drinkt, heeft de lever één tot anderhalf uur nodig om dit te verwerken en uit te scheiden.
Wie de ziekte eenmaal heeft gehad, draagt het virus voor de rest van zijn of haar leven bij zich. Het komt echter praktisch nooit voor dat je klachten door de ziekte van Pfeiffer voor een tweede keer krijgt.
Andere redenen kunnen zijn: 's Nachts heb je weinig tot geen afleiding als bijvoorbeeld het kijken van je favoriete Netflix-serie; Liggen kan ervoor zorgen dat het slijm zich ophoopt in de achterkant van onze keel; 's Nachts drink je minder en kan snot kleveriger worden en je neus en luchtwegen verstoppen.