Stadia van littekenvormingIn de eerste fase wordt het litteken dikker en roder en voelt harder aan. Vaak wordt het oppervlak wat oneffen. Ook de omliggende huid verstijft en wordt gevoeliger voor druk. Gedurende deze periode trekt het litteken ook samen, waardoor het af en toe een stekend gevoel kan geven.
Een litteken en het gebied er omheen kan na verloop van tijd pijn gaan doen. De oorzaak is in veel gevallen een beschadiging van een zenuwtak of een zenuwtak die vastzit in het littekenweefsel. Er kan ook neuroomvorming (een goedaardige uitstulping van een zenuwtakje) optreden.
Verminderde orgaanfunctie: Littekenweefsel kan de normale werking van interne organen verstoren, wat kan leiden tot symptomen zoals pijn, ongemak, verminderde mobiliteit of verminderde orgaanfunctie .
Littekenpijn voelt vaak brandend, tintelend of stekend aan. Het kan ook zijn dat u een soort elektrische schokjes voelt. De huid rond het litteken kan overgevoelig zijn voor aanrakingen of kleding. De huid kan ook juist minder gevoelig zijn en verdoofd aanvoelen.
Er verschijnt een litteken dat doorgroeit, en na maanden tot jaren een harde, rood tot bruin verkleurde streng of knobbel wordt. Een keloïd is meestal niet pijnlijk. Het kan wel jeuken of de beweging van de huid beperken. Het kan vooral de huid ontsieren.
Als het bindweefsel verstijfd of verkleefd is, geeft dit pijnklachten. Dit komt omdat het weefsel tijdens het bewegen niet goed meer mee rekt met de spieren en de huid. Het is te vergelijken met een trui. Wanneer u een trui aantrekt die lekker zit, kunt u prettig bewegen en voelt het goed aan.
Verklevingen kunnen voorkomen rond de baarmoeder, de eileiders en de eierstokken, of op andere plaatsen in de buik. Meestal geven ze geen klachten. Een aantal mensen krijgt wel klachten. Zij krijgen bijvoorbeeld last van buikpijn, een opgezette buik en verstopping.
Bij sommige mensen kan littekenweefsel pijn, strakheid, jeuk of moeite met bewegen veroorzaken. Vanwege de manier waarop littekenweefsel in de loop van de tijd rijpt, kunnen deze symptomen jaren na een verwonding optreden . Het helpen van littekenweefsel om thuis te rijpen en te genezen kan deze symptomen verbeteren.
Littekenweefsel is stug bindweefsel, waar geen of weinig voeding in komt. Daarom zien littekens er verschrompeld uit en treedt er verkleving en verharding op. Na een borstverkleining voelen je borsten ook pijnlijk aan.
Waarom voelt mijn litteken hobbelig aan? U kunt bulten en bobbels onder de huid voelen. Dit is normaal en komt door de oplosbare hechtingen onder het oppervlak . Ze zullen met de tijd verdwijnen.
Intern littekenweefsel zal nooit verdwijnen . Echter, als het goed behandeld wordt, kunt u werken aan het herstellen van de beweging en het minimaliseren van de pijn. Er zijn verschillende behandelingen voor littekenweefselpijn – sommige effectiever dan andere.
Tijdens de hysteroscopie kijkt de gynaecoloog met in de baarmoeder, om te achterhalen of er inderdaad verklevingen zijn. Hiervoor wordt een buis met een klein cameraatje via de vagina ingebracht in de baarmoeder. Het is hierbij mogelijk een plaatselijke verdoving of een roesje te krijgen.
Het onderhuids littekenweefsel voelt hard aan en is meestal rood van kleur door een verhoogde bloedvoorziening.
Met een fibroscan onderzoeken we met een echo of er littekenweefsel in de lever zit. Ook meten we hiermee mogelijke vervetting van de lever. We doen dit onderzoek om te zien of iemand littekenweefsel in de lever heeft. Door het littekenweefsel wordt de lever minder soepel.
Litteken, hypertrofisch (litteken hypertrofie) Littekenhypertrofie (hypertrofisch litteken) is bindweefselproliferatie beperkt tot de oorspronkelijke laesie. Litteken hypertrofie verdwijnt meestal spontaan na 6-12 maanden, in tegenstelling tot keloïd.
Een litteken dat goed geneest is in het begin wat roder en onderhuids wat verdikt. Na een paar weken of maanden wordt het litteken steeds zachter.Uiteindelijk, na één jaar, wordt het een wit en zacht litteken. Bij mensen met een gepigmenteerde (gekleurde) huid is de kleur van het litteken vaak wat donkerder.
Naarmate het littekenweefsel rijpt, kan het dikker en steviger aanvoelen, wat vaak een trekkend of rekkend gevoel in de omliggende weefsels veroorzaakt . Sommige mensen beschrijven het gevoel als een doffe pijn of druk, met name tijdens bewegingen waarbij de borst- of schouderspieren worden aangesproken.
Littekens in de borst (fibrose) Harde en pijnlijke weefsel-strengen aan de binnenkant van de bovenarm. Zenuwpijn.
Wanneer er littekenweefsel in de longen wordt gevonden (CT-scan), kan dit in een later stadium bijvoorbeeld ná 2 à 3 jaar ook muteren (kwaadaardig worden?).
Behandelingsopties
Milde gevallen kunnen worden opgelost met massagetherapie, compressiekleding of liposuctie om lipofibrose aan te pakken. Ernstigere gevallen kunnen medische interventie vereisen: Steroïde-injecties: Verminderen ontstekingen en verzachten vezelig weefsel. Ultrageluidtherapie: Breekt verhard weefsel af.
In de eerste fase wordt het litteken dikker en roder en voelt harder aan. Vaak wordt het oppervlak wat oneffen. Ook de omliggende huid verstijft en wordt gevoeliger voor druk. Gedurende deze periode trekt het litteken ook samen, waardoor het af en toe een stekend gevoel kan geven.
Overmatig littekenweefsel wordt eerst door de plastisch chirurg verwijderd. Dit gebeurt onder lokale of algemene verdoving. Tijdens de ingreep is ook de radiotherapeut aanwezig om in het litteken een dunne katheter in te brengen. Deze katheter wordt later gebruikt voor de inwendige bestraling.
Klachten die vaak voorkomen bij een vernauwing zijn een opgezette buik, gerommel in de buik, een vol gevoel, misselijkheid en braken. Vernauwingen kunnen soms uitmonden in een darmafsluiting (ileus); dit kan een ernstige situatie zijn.
Omdat DIE en daarmee samenhangende verklevingen en vergroeiingen veelal in het kleine bekken, diep onderin de buik zitten, kunnen deze vrij vaak met echoscopie worden opgespoord. Met vaginale of rectale echoscopie kan van onderen zo'n 6-8 cm diep in de onderbuik worden gekeken.