Piekeren over wat je verdriet geeft, is dan niet nodig. Door via de muziek dieper in het gevoel te zakken, kan je verdriet een weg vinden naar buiten, en zul je het gaandeweg kunnen verwerken. Ook een ontspannende massage, een warm bad of een lekkere sauna kunnen je in contact brengen met je gevoel.
Leg aan hen uit hoe je je voelt. Praten lucht vaak op en het gevoel van steun is vaak van groot belang in het verwerken van je verdriet. Leer actief te ontspannen en situaties te accepteren met een cursus mindfulness. Vind je het moeilijk om erover te praten, schrijf het dan van je af.
Laat gevoelens niet opkroppen, want opgekropte emoties worden ontspoorde emoties en uiten zich vaak in moeilijk en extreem gedrag. Geef ruimte aan boos zijn, schaamte, angst, verdriet. Het zijn normale emoties. Vaak zit er een belangrijke boodschap en behoefte achter die gehoord wil worden.
Als je je dus verdrietig voelt, is het verstandig om gezond te eten, meer te gaan sporten en voldoende te slapen. Precies het tegenovergestelde dus van wat je misschien geneigd bent om te gaan doen als je verdriet hebt.
Oefening baart kunst
Dit is een nieuwe manier van omgaan met onprettige gevoelens en doorloop je keer op keer. Hoe vaker je dit doet, hoe makkelijker het wordt en je zult steeds meer innerlijke rust ervaren doordat het onprettige gevoel en het verleden jou loslaat. Het zet zich niet meer vast in je lichaam.
Als je je bewust wordt van de kern van de pijn, geef je het objectieve aandacht – zonder het te bagatelliseren of het te overdrijven. Erken de pijn, en kijk er gewoon naar zoals het is. Je hoeft het niet 'beter' te maken of te veranderen. Accepteer de pijn zoals deze is, met rustige aandacht.
Als je je lange tijd somber voelt, dan kan het zijn dat je een depressie hebt. Bij een depressie voel je geen of weinig emoties, soms ook geen verdriet. Je hebt geen plezier meer in je leven, niets is nog leuk en je hebt nergens energie voor. Je komt slecht in slaap, of je kan juist moeilijk uit je bed.
Herstellen van de schok
Mensen met stress kunnen minder eetlust hebben, slechter slapen, maag- en darmklachten of hoofdpijn krijgen. Daarnaast zijn er allerlei mentale klachten zoals gevoelens van angst, onzekerheid, een opgejaagd gevoel en negatieve gedachten.
Rouw hoort helaas bij het leven en mensen kunnen zich er echt ziek van voelen. Uit recent onderzoek blijkt ook dat 1 op de 10 mensen die een dierbare hebben verloren, een burn-out krijgt door de combinatie rouw en werk.
Rouwreacties zijn normale, menselijke emotionele reacties. Normale rouwreacties zijn reacties op de dood van een dierbare; en deze normale menselijke reacties komen overeen met de logische verwachtingen die men heeft over dat soort rouwreacties. Toch zijn er vormen van abnormale rouwreacties, ofwel gecompliceerde rouw.
Als je rouwt, heb je vaak ook lichamelijke klachten. Grote vermoeidheid, uitputting en concentratieproblemen horen er vaak bij. Je kunt je gespannen voelen, hoofdpijn hebben of hartkloppingen. Je kunt moeite hebben om goed te slapen en je eetlust kan sterk verminderen of juist erg toenemen.
Een emotionele blokkade ontstaat door een conflict tussen verstand en gevoel. Wanneer emoties steeds onderdrukt worden, is het op den duur bijna niet meer mogelijk om deze emotie te uiten, dit is een emotionele blokkade.
Na verloop van tijd worden het onverwerkte emoties. Dat uitgestelde en onverwerkte emoties op de achtergrond veel energie vragen, wordt vaak minder goed beseft: het zijn verborgen energieslurpers en kunnen leiden tot een lusteloos gevoel en allerlei ander ongemak.
Wat zijn de vijf fasen van rouw? De genoemde fasen van rouw; Ontkenning, (onderdrukte) woede, onderhandelen, depressie en aanvaarding. Zijn in 1969 beschreven door Elisabeth Kübler-Ross. Zij beschreef deze fasen toen ze werkzaam was als stervensbegeleider.
1- Veel praten over het verlies is de beste manier om het te verwerken. Praten over het verlies is een van de vele manieren om om te gaan met het verlies. Je beperken tot praten is echter niet de meest effectieve manier van verliesverwerking.
Hoe lang rouwverwerking duurt is door de verschillende factoren moeilijk te zeggen. Uit Amerikaans onderzoek is gebleken dat mensen na drie maanden na het overlijden van hun partner, pas de ergste fase van rouw doormaken. Na gemiddeld ruim een jaar beginnen partners zich vaak weer beter te voelen.
Van plotseling verlies naar fysieke klachten
Daarnaast brengt rouwen ook vermoeidheid, lichamelijke pijn en bijvoorbeeld hoofdpijn met zich mee. Lichamelijke klachten door rouw zijn te verklaren door de schok die het plotselinge verlies bij je teweegbrengt. Zowel psychisch als fysiek heb je een klap te verwerken.
Meestal wordt rouw langzaam minder. Hoe lang het duurt is voor iedereen anders, maar na een jaar voelen de meeste mensen zich beter. Soms gaat de rouw niet vanzelf over. Het is dan na een jaar nog (bijna) net zo erg als in het begin.
We rouwen om verlies van wat ons dierbaar is. Rouw is de achterkant van de liefde. Als rouw niet wordt genomen, ontstaat er gestolde rouw met als gevolg dat de hechting stagneert en de liefde niet meer voluit kan stromen.
Zo zijn er volgens de Zwitsers-Amerikaanse psychiater Elisabeth Kübler-Ross 5 fases van rouw. Het rouwproces begint volgens haar met ontkenning en wordt opgevolgd door woede, het gevecht aangaan / onderhandelen, depressie en uiteindelijk aanvaarding.
Rouwverwerking therapie
Een luisterend oor kan heel belangrijk zijn in het verwerken van je verlies. Een psycholoog kan dat luisterend oor bieden. Ook cognitieve gedragstherapie kan helpen bij rouwverwerking. Bij deze vorm van therapie leer je anders naar dingen te kijken.
Als u zich echter vaak verdrietig en somber voelt, en de klachten langer dan twee weken voortduren, kunt u te maken hebben met een depressie. Het is belangrijk de depressieve klachten tijdig te herkennen. Zodra u weet wat er aan de hand is, kunt u er zelf iets tegen ondernemen of u kunt hulp zoeken.
Zorg ervoor dat je wat tijd voor jezelf hebt.
Focus op de dingen die jou beter doen voelen en vraag jezelf af wat je in deze fase van je leven precies wil. Anderen om je heen hebben kan voor afleiding zorgen. Ja, dat is goed, maar je moet wel meer dan genoeg tijd voor jezelf overhouden.
We noemen niets voelen of geen plezier meer beleven ook wel anhedonie. Iedereen heeft dit weleens en het gaat vaak gewoon weer over. Als het lang duurt en erg is, kan het ook onderdeel zijn van bijvoorbeeld depressie, trauma, psychose, persoonlijkheidsproblemen.