Vervoeging: ik google / googel, jij googlet / googelt, wij googlen / googelen. ik googlede / googelde, wij googleden / googelden. ik heb gegoogled / gegoogeld.
Door de dominantie van de Google-zoekmachine is to google een transitief werkwoord geworden. Het neologisme verwijst doorgaans naar het zoeken naar informatie op het World Wide Web, meestal met behulp van de Google-zoekmachine. De American Dialect Society koos het als het "meest bruikbare woord van 2002".
Dat is allebei goed: volgens de officiële spelling zijn googelen én googlen juist. Als je van een naam zoals Google een werkwoord afleidt, vervalt de hoofdletter van die eigennaam. Het werkwoord googelen/googlen betekent in het algemeen 'zoeken op internet'.
In iedere zin staat een werkwoord. Als er maar één werkwoord in de zin staat, is dat de persoonsvorm. De persoonsvorm kan in de tegenwoordige tijd (ik werk) of in de verleden tijd (ik werkte) staan; hij geeft enkelvoud of meervoud aan. Bij de vervoeging van werkwoorden ga je altijd uit van de ik-vorm of de stam.
In het Engels wordt dit meestal gedaan door het meest geschikte achtervoegsel toe te voegen: -ed (voltooid deelwoord) of -ing (tegenwoordig deelwoord, ook wel gerundium genoemd) . Verder zijn er verschillende subcategorieën van werkwoordvervoegingen op basis van hun tijd en aspect.
Vervoeging: ik google / googel, jij googlet / googelt, wij googlen / googelen. ik googlede / googelde, wij googleden / googelden. ik heb gegoogled / gegoogeld.
Google moet met een hoofdletter geschreven worden als je naar het bedrijf verwijst, net als elk ander eigennaamwoord. Het mag niet met een hoofdletter geschreven worden als je het hebt over het googelen (opzoeken) van informatie, net zoals je geen enkel ander werkwoord met een hoofdletter zou schrijven .
Google Feud heeft vier categorieën: cultuur, mensen, namen en vragen. Eén ronde bestaat uit één zoekopdracht en drie keer raden. Daarna kun je een nieuwe categorie kiezen of bij de bestaande blijven. Elke juiste gok wordt beloond met een aantal punten tussen 1.000 - 9.000.
transitief werkwoord. : de zoekmachine Google gebruiken om informatie over (iemand of iets) op het World Wide Web te verkrijgen .
De werkwoorden googelen en googlen schrijven we met een kleine letter, zoals andere werkwoorden die van een eigennaam zijn afgeleid.
Googelen, ook wel geschreven als googlen, betekent volgens de Dikke van Dale het zoeken naar informatie op internet. Het Amerikaanse bedrijf Google is het niet eens met deze uitleg en stelt dat de term specifiek van toepassing is op het gebruik van de zoekmachine Google.
Hoeveel zoekopdrachten verwerkt Google per dag? Google verwerkt een grote hoeveelheid zoekopdrachten per dag. Elke seconde voeren we zo'n 40.000 zoekopdrachten uit via de zoekmachine. Dat zijn 3,5 miljard zoekopdrachten per dag en 1,2 biljoen zoekopdrachten per jaar.
Over het algemeen moet je het eerste woord, alle zelfstandige naamwoorden, alle werkwoorden (zelfs korte, zoals is), alle bijvoeglijke naamwoorden en alle eigennamen met een hoofdletter schrijven. Google als werkwoord mag niet met een hoofdletter worden geschreven .
Wi-Fi is een eigennaam en een geregistreerd handelsmerk. Gebruik hoofdletters en koppeltekens wanneer u specifiek verwijst naar Wi-Fi-technologieën . Gebruik geen WiFi, wifi of Wifi. Neem het symbool voor geregistreerd handelsmerk (®) niet op.
Hoofdletter Engels voor “I”
Het voornaamwoord “I” (ik) wordt altijd met een hoofdletter geschreven, ongeacht de positie in de zin. De hoofdletter “I” zorgt voor consistentie, leesbaarheid en benadrukt het onderwerp van de zin.
De stam van stressen is stres. Daaraan voegen we het voorvoegsel ge- en de uitgangen toe. Vervoeging: ik stres, jij strest, wij stressen.
ik delete, jij deletet, wij deleten. ik deletete, wij deleteten. ik heb gedeletet. de gedeletete bestanden.
Vervoeging is de verandering die plaatsvindt in een werkwoord om tijd, stemming, persoon enzovoort uit te drukken. In het Engels veranderen werkwoorden als ze worden gebruikt, met name met verschillende mensen (jij, ik, wij) en verschillende tijd (nu, later, eerder). Vervoeging van werkwoorden betekent in wezen dat ze in verschillende vormen worden veranderd om context te bieden.