Aambeien zijn zwellichamen aan de binnenkant van de anus, bij de sluitspier. Iedereen heeft ze, maar niet iedereen heeft er last van. We hebben ze nodig om vocht en ontlasting tegen te houden. Aambeien zijn echter gevoelig voor druk en kunnen vervelende pijnklachten veroorzaken.
Er zijn inwendige en uitwendige aambeien. U heeft dan last van slijm of bloed in de ontlasting, pijn of jeuk bij uw anus, of een branderig of drukkend gevoel. Vaak is de stap om hiermee naar de huisarts te gaan best groot. Toch krijgt ongeveer de helft van alle mensen in Nederland wel eens last van aambeien.
Aambeien zijn meestal onschuldig en gaan in de meeste gevallen vanzelf over. Om klachten te voorkomen of aan te pakken is het belangrijkste om er voor te zorgen dat je stoelgang regelmatig is en de ontlasting zacht. Dit kun je doen door: Voldoende te drinken: minimaal 1,5 tot 2 liter per dag.
Aambeien ontstaan door een hoge druk rond de anus. De druk kan ontstaan door hard persen (zoals bij de ontlasting of bij een bevalling) of door langdurig hoesten.
Meest voorkomende klachten bij aambeien
Aambeien kunnen bloedverlies, jeuk, pijn of een branderig gevoel aan de anus veroorzaken. Als aambeien naar buiten zakken, kan dit een drukkend en pijnlijk gevoel geven. Het kan dan aanvoelen alsof er iets uit jouw anus komt en je kunt moeite hebben met het afvegen na het poepen.
Soms verdwijnen aambeien na een paar dagen, soms duurt het weken tot zelfs maanden voordat de aambeien weg zijn. Dit is afhankelijk van de grootte van de aambeien, de klachten en wat je zelf doet om de aambeien te verhelpen. Zo helpt het om vezelrijk te eten en voldoende water te drinken.
Stress kan voor spijsverteringsproblemen en overbelasting zorgen. Als gevolg daarvan kunnen aambeien ontstaan. Probeer daarom stress te voorkomen of zo veel mogelijk te verminderen. Elke vorm van oefening en lichaamsbeweging zorgt al voor stressvermindering.
Probeer de anus slap te laten en de billen te ontspannen; richt de druk op de anus. Komt de ontlasting echt niet, terwijl u wel aandrang heeft, dan is het aan te raden van het toilet af te gaan en ongeveer tien minuten intensief te bewegen (wandelen, huishoudelijke taken).
Voel je een opgezette bult bij de rand van je anus, of kun je een opgezwollen ader zien met behulp van een spiegel? Als de symptomen alleen tot pijn, jeuk of bloed in de ontlasting beperkt blijven en niet erger worden, of met andere symptomen gepaard gaan wijst dat eerder op aambeien dan op kanker.
Sudocrème: sommige mensen zeggen dat dit goed werkt tegen aambeien. In de praktijk blijkt dit echter slechts voor een enkeling te gelden. De zalf is hier ook zeker niet voor ontwikkeld.
De meeste aambeien kun je behandelen met een crème die de aambeien doet krimpen en die jeuk en irritatie bestrijdt. Met een meer vezelrijk dieet kun je constipatie voorkomen, wat vaak een veelvoorkomende oorzaak van aambeien is.
Blijft u last houden van aambeien, dan zijn de volgende behandelingen mogelijk: Kleine ingreep tijdens een protoscopie (onderzoek) Barron ligation (behandeling) Laserbehandeling (Laser Haemorrhoid Plastiek LHP) (behandeling)
De functie van zwellichamen is het lucht-en waterdicht afsluiten van het laatste stuk van de endeldarm. Aambeien zijn dus eigenlijk gezwollen bloedvaten. U kunt ze het beste vergelijken met spataderen. Ze zitten alleen op een vervelende plaats: binnen de sluitspier van de anus.
Ongeveer 85% procent van alle zwangere vrouwen krijgt last van aambeien. Sommigen zullen er meer last van hebben dan anderen. Schaam je niet om naar je huisarts te gaan, je bent zeker niet de enige met dit ongemak.
Als de aambeien in de anus afknellen, zwellen ze verder op en bestaat de kans dat ze kapot gaan. Hierdoor verliest u wat helderrood bloed na of op de ontlasting. De sluitspier van de anus en de huid rondom dit gebied raken daarvan meestal geïrriteerd, wat een branderig gevoel en jeuk tot gevolg heeft.
Bij een anale prolaps betekent dit dat een gedeelte van de endeldarm door de anus naar buiten is uitgezakt. De dikke darm gaat over in de endeldarm (rectum). De endeldarm ligt vlak boven de anus en is een tijdelijke opslagplaats voor ontlasting. Als er ontlasting in de endeldarm komt, ontstaat het gevoel van aandrang.
Bij een endeldarmverzakking is de endeldarm verzakt. De endeldarm stulpt meestal eerst inwendig in zichzelf en kan, in een verder gevorderd stadium, helemaal naar buiten komen. Dat kan tijdens het persen optreden, maar ook spontaan. In ernstige gevallen is de darm niet meer terug te duwen.
In de meeste gevallen is dit een goedaardig gezwel. Een poliep kan tijdens de ontlasting naar buiten komen. Dit zorgt ervoor dat het op een aambei lijkt. Een anale poliep blijft aan de binnenkant zitten terwijl een aambei aan de buitenkant van de anus blijft zitten als deze eenmaal aan de buitenkant zit.
Soms is het een rode bult. Die kun je met een beetje vaseline op je vinger zelf voorzichtig terugduwen voorbij de kringspier. Dan komt de doorbloeding weer op gang en verdwijnen de pijn en de aambei. In sommige gevallen komt hij de eerstvolgende keer dat je moet poepen weer naar buiten.
Bloedverlies uit de anus door aambeien of scheurtjes verdwijnt vaak vanzelf als u ervoor zorgt dat uw ontlasting zacht blijft en u niet meer hoeft te persen of hoesten. Is de oorzaak van het bloedverlies niet duidelijk? Dan is verder onderzoek nodig.
Vermijd zeep en vochtig toiletpapier waar alcohol of parfum in zit, omdat dit jeuk en irritatie verergert. Soms kan de pijn verminderen door uitgezakte hemorroïden voorzichtig naar binnen te duwen.
Beperkt de hoeveelheden koffie en thee: deze veroorzaken irritatie van de anus en leiden tot jeuk en huiduitslag. Ook pikante voeding en alcohol worden best vermeden.
De aambei moet vervolgens zelf genezen. Bij pijn en irritatie kunt u Lidocaïne zalf of Lidocaïne vaselinecrème rond de anus smeren, of een lidocaïne zetpil gebruiken. Heeft u veel last van jeuk, dan kan de arts een andere zalf voorschrijven, zoals hydrocortisoncrème.
Een getromboseerde aambei is een uitgerekt adertje bij de anus waarin een klein en ongevaarlijk bloedstolsel zit. Het adertje rekt uit, zwelt op en is hierdoor pijnlijk. Een getromboseerde aambei kan zich aan de binnen of aan de buitenkant van de anus bevinden. Soms ontstaan er meer bloedstolsels.