Een satelliet kan in een geostationaire of niet geostationaire baan om de aarde worden gebracht. Een geostationair geplaatste satelliet "hangt" op een hoogte van ongeveer 36.000 km op een vast punt boven de evenaar.
Omdat de satelliet slechts zichtbaar is doordat hij het zonlicht weerkaatst, mag hij zich niet in de schaduwkegel van de aarde bevinden. De lichtstralen die worden weerkaatst door de satelliet, moeten voldoende helder zijn om te worden opgemerkt met het gebruikte waarnemingsinstrument.
Dat is ongeveer zo groot als een voetbalveld, vooral door de enorme zonnepanelen. Het ISS suist met een vaartje van 27.600 kilometer per uur langs de hemel, op een hoogte van zo'n 400 kilometer. Eens per anderhalf uur voltooit hij een rondje om de aarde.
Normaal gesproken is voor een cirkelvormige baan op een hoogte van 300 km boven het aardoppervlak een snelheid nodig van 7,8 km/s (28.000 km/h). Bij deze snelheid zal een satelliet een rondje om de aarde in 90 minuten afleggen.
Eigenlijk zijn alle satellieten verschillend van elkaar, maar er zijn ook overeenkomsten: Satellieten zijn ongeveer net zo groot als een stadsbus. Satellieten hebben grote zonnepanelen. Die gebruiken ze om stroom op te wekken.
Wil je 'm in een lage baan rond de aarde hebben, dan kost dat je zo'n 3000 dollar (ongeveer 2600 euro). Het satellietje zelf kost enkele honderden dollars om te maken. Dat betekent dat je voor 3000 euro in staat zou moeten zijn om je eigen satellietje in een baan rond de aarde te plaatsen.
Een satelliet kan in een geostationaire of niet geostationaire baan om de aarde worden gebracht. Een geostationair geplaatste satelliet "hangt" op een hoogte van ongeveer 36.000 km op een vast punt boven de evenaar.
Zo hoog boven de evenaar lijkt een satelliet vanaf aarde stil te staan: hij is stationair ten opzichte van de aarde (geostationair). Geostationaire banen, op zesendertigduizend kilometer boven de evenaar, zijn het bekendst vanwege de vele satellieten voor televisie en allerlei andere telecommunicatietoepassingen.
Er zijn 7500 satellieten in een baan om de aarde geplaatst. Daarvan zijn er op het moment nog 4300 in de ruimte. Slechts een derde (1200 satellieten) functioneert nog. Ruimtepuin met een minimale grootte van 10 centimeter is te volgen met radars vanaf de grond.
De kosten van één satelliet, inclusief lancering, lopen al gauw op tot honderden miljoenen euro's. Het bouwen van een satelliet, afhankelijk van de grootte, duurt gemiddeld 30 maanden. De levensduur kan variëren tussen de 12 en 15 jaar, afhankelijk van hoe snel de brandstof van de bijsturende raketjes op is.
Van de satellieten die rond de aarde draaien kunnen we stellen dat de verste satellieten zich op een afstand van 1.5 miljoen km van de aarde bevinden.
Elke satelliet weegt 227kg en het totale gewicht vormt volgens SpaceX de zwaarste lading die ooit met een Falcon 9-raket is gelanceerd.
Omgerekend is dit 44,4780 uur.
Satelliet(en)
Satellieten zijn op een heldere nacht vaak te zien als een bewegend “sterretje”, een puntje met de helderheid van een ster. Ze bewegen langzaam (veel langzamer dan meteoren) en zijn vaak minutenlang te volgen. De helderheid kan lange tijd constant zijn, maar ook variëren.
Vallende sterren zijn SNEL. Heel snel. Ze schieten de dampkring in met snelheden die tot 100,000 kilometer per uur kunnen oplopen. Vallende sterren lichten dus in een fractie van een seconde op.
SpaceX heeft zijn grootste satelliet ooit de ruimte in geschoten. De satelliet is van het Spaanse Hispasat. Met behulp van de nieuwe satelliet wil Hispasat zijn breedbandaanbod in Europa en Noordwest-Afrika uitbreiden, meldt CNBC.
Eenmaal deze satellieten niet meer operationeel zijn, kan ze men ze ofwel laten opbranden in de atmosfeer van de Aarde of naar een speciale baan om de Aarde brengen. Beide opties worden algemeen aanzien als een 'kerkhof' voor satellieten.
Omdat de sateliet zich voortbeweegt wil hij rechtuit gaan. Dat is een natuurwet. Alles beweegt in een rechte lijn zolang er niet aan wordt getrokken. Er is dus een kracht nodig om hem als het ware constant de bocht om te trekken, zodat er een cirkelbaan ontstaat.
Hele wereld toegang tot internet
"Musk wil uiteindelijk een netwerk van 12.000 satellieten", vertelt Langbroek. Sinds 2019 zijn er meer dan 3.100 Starlink-satellieten gelanceerd. Daar zijn er nu ongeveer 2700 van in de ruimte.
De Geostationary Earth Orbit (GEO)
De positie van een satelliet in en geostationaire baan bevindt zich recht boven de evenaar en de kunstmanen in dergelijke banen bevinden zich op een hoogte vanaf 35.786 kilometer.
Verder draait de Aarde heel snel om haar as, net als een tol die een beetje schuin staat. De mensen rond de evenaar verplaatsen zich van west naar oost met een snelheid van 1.670 km per uur. (Bij de polen is die snelheid lager.)
Om een kunstmaan in een cirkelvormige baan rond de aarde te houden, moet je ervoor zorgen dat hij op een bepaalde afstand beweegt, met de 'goede' richting en snelheid. De aantrekkingskracht (gravitatiekracht) van de aarde zorgt er dan voor dat de satelliet niet wegvliegt, maar steeds richting de aarde 'valt'.
De 1e Nederlandse militaire satelliet is vandaag met succes gelanceerd. De nanosatelliet BRIK II is door het bedrijf Virgin Orbit in een baan om de aarde gebracht. BRIK II is een experimenteel project van de Koninklijke Luchtmacht. Defensie betreedt hiermee het ruimtedomein.
Nog leuker: je hoeft er zelfs geen telescoop, camera of wat dan ook voor te kopen, gewoon je ogen opentrekken en naar boven kijken! Er cirkelen blijkbaar zo'n slordige 7.533 satellieten rond de aarde waardoor de kans dat je zo'n kunstmaan of een Iridiumflits ziet, heel groot is.
In 2020 waren er 114 lanceringen waarbij 1.300 satellieten de ruimte in werden gebracht. Een flinke toename in het aantal satellieten dus. In 2021 werden dat er nog meer: toen waren het er in september al 1.400.