De plantafstand in de rij bedraagt 40 cm, de afstand tussen de rijen bedraagt 80 cm. De kiemblaadjes mogen niet onder de grond terechtkomen bij het uitplanten en de planten moeten worden gesteund. De kluit komt 1 cm boven de grond uit. Na het planten worden de paprikaplanten water gegeven.
Laat in iedere bladoksel slechts één bloem staan en verwijder de rest. De vruchten worden zo groter. Een stuk of vier paprika's per plant is al heel mooi. Als je meer vruchten laat ontwikkelen, belast dat de plant te veel en dat gaat ten koste van de kwaliteit.
Opbinden. Aangezien de hoofdstam van een paprika zeer dun is breekt of knakt deze gemakkelijk en het is dan ook belangrijk om de plant al vanaf een vroeg stadium op te binden. Plaats na het uitplanten direct stokken bij de plant waar je de uitlopers (de kleine takken) en hoofdstam (de moede-tak) tegenaan kunt binden.
Een paprikaplant heeft heel veel water nodig om zijn vruchten te kunnen vormen. Vooral in de zomermaanden kan het gebeuren dat de potgrond sneller uitdroogt. Daarom raden we je aan om steeds met je vinger de vochtigheid van de grond te controleren. Als de grond nog vochtig is, hoef je geen water te geven.
Mocht je zelf zaden willen oogsten van je zelf geteelde paprika's zorg dan dat je een goede afstand aanhoudt tussen je paprikaplant en peperplant – in principe zullen gekruiste nakomelingen altijd pittig zijn (omdat heet 'dominant' is over niet heet).
Paprika is, in tegenstelling tot tomaten, niet gevoelig voor regen en hoeven niet opgebonden of gediefd te worden. Soms is het wel handig om de planten van een centrale steunstok te voorzien, zeker wanneer ze zwaar beladen zijn met vruchten.
Alle peper -en paprikaplanten zijn meerjarige planten. Echter in ons klimaat worden ze meestal gehouden als een eenjarige plant. Maar je kan ze ook laten overwinteren. De soort annuum is de grootste groep van het capsicum geslacht.
Paprika planten blijven nogal klein en hoeven daarom niet te worden gesnoeid. Na het overwinteren is het raadzaam de paprika te snoeien. Alle planten tot op het eerste oog na een vertakking terugsnoeien en verrotte en gele bladeren verwijderen. De planten kunnen dan in het voorjaar weer goed groeien en gedijen.
In de zomer kun je paprikazaadjes uit goed gerijpte vruchten halen. Strooi de losse paprikazaadjes op een stukje keukenpapier in een bakje en laat het één tot twee weken drogen. Daarna kun je weer opnieuw beginnen met zaaien!
Paprikaplanen houden van veel licht en warmte. Kweek je ze te donker op, dan worden het iele, slappe zaailingen die het waarschijnlijk niet lang volhouden. Is het te koud, dan komen de zaden überhaupt niet uit of krijgen de planten later een groeistop. Paprika's kiemen bij een temperatuur van rond de 22-24 graden.
De paprikaplant is eigenlijk struikachtige plant die houdt van ongeveer 25 graden. Aangezien in ons klimaat de teelt ongeschikt is voor buitenteelt, vindt de productie plaats in kassen. In de volle grond wordt de plant circa 1 meter hoog, in de kassen tot 4,5 meter.
Paprika- en peperplanten toppen
Je knijpt of knipt de top eruit. Op deze manier zie je binnen een week in de okseltjes van de bladeren nieuwe scheuten ontstaan. Hierdoor wordt het een vollere plant en krijg je meer bloemen en meer oogst. Paprika's en pepers groeien bij mij in de open lucht en dat gaat prima.
Paarse paprika's worden rozerood. Let alleen op bij de chocoladekleurige vruchten, want die bestaan ook in een onrijpe kleur die later rood wordt. Eigenlijk is het dus simpel: is de vrucht nog niet van originele kleur veranderd, dan is hij in principe nog niet rijp maar wel eetbaar.
De groene paprika is de minst rijpe variant. Wanneer een paprika rijper wordt, verandert deze naar geel, oranje en rood. Dit zorgt ervoor dat de smaken veranderen.
Neem de dief vast tussen jouw duim en wijsvinger, en buig deze voorzichtig om tot hij afbreekt. Doe dit met zachte hand zodat je de dieven niet helemaal scheurt want dan krijgen schimmels vrij spel. De kleine dieven aan de bovenkant van de plant (bovenste top) laat je beter staan.
Paprika's uit eigen tuin oogsten
De zelf geweekte paprika's zijn rijp zodra deze volledig uit één kleur bestaan en je het vruchtvlees niet meer kunt induwen. Besef dat wanneer je rode paprika's wilt kweken, het volledig rijpen naar de rode kleur de plant veel energie kost.
De oogst vindt bij een buitenteelt plaats in september en oktober. In de (ongestookte) kas kun je de eerste vruchten in de meeste gevallen vanaf halverwege juli oogsten. Oogst paprika's door ze voorzichtig van de plant te breken en de vrucht omhoog langs de stengel te buigen.
Overwinteren in huis
Peper- en paprikaplanten zijn eigenlijk heesters die niet winterhard zijn. Je zou ze daarom zelfs in huis kunnen laten overwinteren. Dat is niet gemakkelijk want ze zijn gevoelig voor diverse soorten luis en schimmels.
Capsicum cultivars zijn een groep planten die iedereen kent als peper- en paprikaplanten (paprika's worden ook bell peppers genoemd). Wat niet iedereen weet is dat deze groep eigenlijk vaste planten zijn. Je hoeft ze niet jaarlijks terug te zaaien.
De soort komt oorspronkelijk uit Midden-Amerika, en is door Spanjaarden omstreeks 1500 naar Europa gebracht. Na Spanje en Portugal was het in Europa aanvankelijk vooral Italië waar de paprika als cultuurgewas gewaardeerd werd.
Een paprikaplant zal de eerste twintig centimeter als één stengel uitgroeien. In dit stadium moeten we enkel de zijscheuten verwijderen, bloemen zijn er op dat moment nog niet. Na een tiental bladeren krijgen we de eerste splitsing van de scheuten. Deze scheuten zullen op hun beurt na ieder blad opnieuw splitsen.
De tomaat is eigenlijk een meerjarige plant, maar kwekers gebruiken hem vaak eenjarig. Ook in Nederland kun je prima tomaten kweken: in de zomer buiten en het hele jaar door in een kweektent. De plantenvoeding en substraten van CANNA bieden je tomatenplant precies de basis die ze nodig heeft.
Bij tomaten kan je ook nog paprika, meloenen, pepers, en komkommers planten. Wel te verstaan als ze groot genoeg is .
Je kunt in principe alle tomaten in pot kweken, als ze minstens acht uur zon per dag kunnen vangen. Tomaten in de tuin moeten een (doorschijnend) dakje boven hun hoofd hebben; van regen op hun bladeren krijgen ze immers de 'plaag', een agressieve schimmel die de planten doet rotten.