Soms is dat dichtbij hun rustplaats, soms tot wel 60 kilometer ver weg. Soms is het dicht bij de kust, soms in heel diep water (tot ongeveer 500 meter). Een zeehond kan zijn hartslag en ademhaling zo regelen dat hij wel een half uur onder water kan blijven.
Zeehonden kunnen hun adem veel langer inhouden dan wij. Ze kunnen zelfs onder water slapen. Gewone zeehonden kunnen in rust 19 minuten onder water blijven, grijze zeehonden wel een half uur. Een actieve duik duurt korter, omdat het dier dan meer zuurstof verbruikt.
Zij kunnen dit tot een afstand van wel 100 meter! Daarnaast voelen ze ook op afstand aan hoe groot de vis is en wat voor vorm hij heeft. Zeehonden hebben geen sterke voorkeur voor één soort vis. Ze vangen vooral vissen die dicht op de bodem leven, maar eten ook andere zeedieren, zoals inktvissen, garnalen en krabben.
Zeehonden in het water
Een zeehond zwemt net zo makkelijk op zijn buik als op zijn rug, rechtop of ondersteboven. Tijdens het zwemmen gebruiken zeehonden de voorste flippers als roer; met het lichaam en de achterste flippers maken ze snelheid. Zeehonden kunnen honderden meters diep duiken.
Zeehonden kunnen zowel op het droge als in het water slapen. In het water slapen ze rechtop drijvend als een grote dobber, of horizontaal drijvend aan de oppervlakte. Omdat ze tijdens het slapen niet actief zwemmen, kunnen ze lang zonder adem. Er zijn gevallen bekend van zeehonden die een half uur onder water bleven.
In het water hebben ze het meest te vrezen van roofdieren als haaien en Orka's. Maar eigenlijk is de mens de grootste vijand van zeehonden. Zeehonden werden vroeger in Nederland vaak bejaagd als schadelijke diersoort. Vooral vissers zagen zeehonden als hun concurrenten, omdat ze allebei op vis jagen.
De gewone zeehond wordt gemiddeld 20-30 jaar oud. Vrouwtjes worden ouder dan mannetjes; vrouwtjes worden maximaal 40 jaar oud en mannetjes 25 jaar oud.
Een zeehond kan onder water slapen en houdt dan tot twintig minuten lang de adem in. Ook wanneer de dieren op het droge slapen ademen ze niet tijdens de slaap.
Er drijft een drol in je schone. water ð©ð! Zeehonden poepen net zo makkelijk in het. water als op het droge.
Natuurlijk krijgt een zeehond af en toe zout water binnen, dat is onvermijdelijk wanneer je thuisbasis de zee is. Maar daar hebben ze een truc voor. De nieren van een zeehond zijn namelijk speciaal aangepast om dat zout weer uit te scheiden via de urine. Ze plassen dus wel, maar weinig.
Omdat zeeleeuwen zoogdieren zijn en lucht moeten inademen, kunnen ze niet eeuwig onder water blijven! Maar met de hulp van neusgaten die automatisch sluiten wanneer ze duiken, blijft een zeeleeuw meestal 10 tot 20 minuten per keer onder water.
Zeehonden hoeven niet per se in zout water te zijn om te overleven. Anders dan andere in de zee levende dieren, zijn ze niet erg gevoelig voor het zoutgehalte van water. Het is wel zo dat ze na een tijdje last kunnen krijgen van hun ogen. Afgezien daarvan kunnen zeehonden prima een tijdje in zoet water overleven.
Gewone vinvissen zijn grote walvissen die ruim 20 meter lang kunnen worden. In de zuidelijke Noordzee zijn de meeste gewone vinvissen tussen de 12 en 18 meter lang. Van nature komen gewone vinvissen in de open oceaan voor, waar ze solitair of in kleine groepen leven.
Gedode dieren worden gevild, de vacht wordt verkocht als bont. Het voordeel van knuppelen boven bijvoorbeeld afschieten is dat de vacht niet beschadigt. Het knuppelen van zeehonden is, behalve in Canada, overal verboden. In dat land worden anno 2015 nog enkele tienduizenden zeehonden op deze wijze gedood.
In het water en op het land
Zeehonden slapen wanneer het ze uitkomt, zowel 's nachts als overdag. Ze kunnen zowel op het droge als in het water slapen. In het water slapen ze rechtop drijvend als een grote dobber, horizontaal drijvend aan de oppervlakte of zelfs plat op de bodem.
Zeehonden zijn vaak veel rustiger: ze grommen en kreunen om te communiceren, maar ze blaffen niet zoals zeeleeuwen.
Daar hoeft hij niet voor aan land te komen. Een zeehond kan onder water slapen! Heel lang houdt hij dat niet vol.
Alleen officieel getrainde professionals en vrijwilligers mogen dit. Een zeehondje dat alleen is, hoeft niet meteen in nood te zijn. De dieren kunnen wel acht uur zonder hun moeder overleven. “Zo'n zeehondje ziet er natuurlijk knuffelbaar en zielig uit, maar heeft juist rust nodig.
Zeehonden zijn toppredatoren: in hun leefgebied staan ze bovenaan de voedselketen. Geen enkel ander dier in de Waddenzee eet zeehond. De enige vijand van de zeehond is de mens.
Oud, ouder, oudst
De Nederlandse zeehonden in de Waddenzee worden ongeveer 25 jaar oud. Best oud! Maar de spartelaars in een dierentuin of in de zeehondenopvang, zoals Ecomare op Texel, houden het nóg langer uit. Soms wel 40 jaar!
Ze hebben krachtige kaken en scherpe tanden. Meestal houden ze gewoon afstand van mensen, maar ze zijn niet schuw en wel leergierig en speels. Dat betekent dat een grijze zeehond die bijvoorbeeld gevoerd of zelfs geaaid wordt, gevaarlijke bijtspelletjes kan gaan spelen.
Dolfijnen laten namelijk telkens maar één hersenhelft slapen en houden dus altijd letterlijk één oog open. Dat doen ze zo een 8 uur per dag.
Natuurlijke vijanden van de grijze zeehond verschillen per gebied, maar over het algemeen zijn dit ijsberen, orka's en haaien en soms ook Steller zeeleeuwen. In de Nederlandse wateren hebben grijze zeehonden geen natuurlijke vijanden.
De NVWA benadrukt dat zeehonden 'wilde dieren' zijn. "Zieke zeehonden die worden opgevangen hebben voldoende ruimte en specialistische (medische) verzorging nodig. Daarom mogen zeehonden alleen gehouden worden in professionele opvangcentra met een ontheffing van de overheid."