Kinderen zeggen gemiddeld per dag 378 keer het woord ”MAMA” als ze iets nodig hebben, iets willen of als ze verdrietig zijn en dit tegen de 78 keer “PAPA” per dag. We gooien er natuurlijk even een disclaimer tegenaan, want dit geldt niet voor ieder gezin, er zijn een hele hoop uitzonderingen.
'Als we iets nodig hebben, dan roepen we gewoon heel hard mama'. Het lijkt een geheim pact dat kinderen ergens in hun beginjaren met elkaar sluiten. Dat is hetzelfde pact waarin kinderen afspreken om, als ze dan een keertje uitslapen, dit door de weeks te doen en nooit in het weekend, maar dat terzijde.
Hij wil de wereld verkennen en grenzen opzoeken. Als peuter heeft je kind vaak een voorkeur voor een manier van opvoeding. Je peuter kan nu bijvoorbeeld meer toetrekken naar degene van wie hij het meeste mag. Hij ontwikkelt ook steeds meer zijn eigen karakter en kijkt daarbij naar dat van jullie.
Vragen, vragen, vragen
Het verlossende antwoord is 300. Een kind stelt zijn of haar moeder gemiddeld elke dag driehonderd vragen. Voor de goede verstaander: dit is per individueel kind. Met andere woorden: als je drie kinderen hebt, mag je dat met drie vermenigvuldigen – resulterend in een luttele 900 vragen per dag.
Als je peuter je afwijst betekent dat ook helemaal niet dat hij niet van je houdt. Het betekent dat hij papa en mama tegen elkaar aan het uitspelen is. Dat doen kleine kinderen vaak. Ze doen het vooral als ze weten dat jij je kind toch nooit in de steek zal laten.
Accepteer de keuze van je kind, en zeg tegen je kind dat het goed is. Geef je kind het gevoel en de boodschap mee dat je van hem/haar houdt. Maak duidelijk dat je kind altijd welkom is bij je. Geef je kind het gevoel dat hij/zij bij jou terecht kan en altijd naar je toe mag komen.
Wat is oudervervreemding? 'Bij een verstoorde ouder-kindrelatie is het systeem van het gezin uit balans. Het is een extreem voorbeeld hoe het kind uit beeld kan raken, terwijl zowel vader als moeder juist strijden voor het belang van het kind. Er is dus niet één ouder die het 'doet' of schuldig is.
Hoelang de waarom-fase duurt verschilt per kind. Net als dat het verschilt op welke leeftijd het begint. Sommige kinderen beginnen op hun tweede al vragen op je af te vuren, andere pas in de kleutertijd.
Waarom vragen peuters waarom? Met deze soort vragen brengen kinderen hun gedachten onder woorden. Ook oefenen ze met het stellen van vragen en stillen ze hun honger naar nieuwe kennis. Nieuwsgierig als ze zijn, willen ze het liefst alles weten.
Tijdens de waarom-fase, die begint rond de 2,5 – 3 jaar, leert je kind dat er meer is dan allen het kleine wereldje om zich heen, dat bepaalde dingen bij elkaar horen en dat hij zijn gedachten om kan zetten naar vragen.
Eenkennigheid komt meestal voor als je kind tussen een en twee jaar oud is. Het is in deze fase heel normaal dat je peuter zich aan je vastklampt. Dat hoort bij de normale ontwikkeling.
Ervoor zorgen dat je kindje soms elders in slaap valt kan al heel wat verhelpen. Merk je dat je baby aan het wegdommelen is in je armen, leg hem dan geregeld voor hij in slaap valt al even terug. Dan valt hij daar op een rustige manier in slaap. Daarnaast kun je bewust van heel vroeg een sterk slaapritueel maken.
Wanneer een kind zich niet lekker voelt (bijvoorbeeld bij pijn, ziekte of erge vermoeidheid) of wanneer het bang is, kan het dezelfde tekenen vertonen als tijdens de echte eenkennige fase; het is erg aanhankelijk en wil dat u steeds in de buurt blijft. Soms kan het even duren voordat de balans weer hersteld is.
Het is onderzocht onder 900 kinderen rond de leeftijd van 1 tot 2 jaar. En er is een duidelijk winnaar: er wordt vaker als eerste 'papa' gezegd dan 'mama'. Dat komt met name omdat de klank van de letter 'p', de 'puh' of 'pah', makkelijker te zeggen is voor een kleintje.
Eigenlijk helemaal niet. Dat kinderen vaak eerder 'papa' dan 'mama' kunnen zeggen, is namelijk makkelijk te verklaren. Het woordje 'papa' heeft – in de meeste talen – namelijk gemakkelijkere klanken en is daarom eenvoudiger uit te spreken voor een baby.
Een reden waarom baby's als eerst 'papa' zeggen, is omdat het makkelijker voor ze is. In de meeste talen zijn de klanken van het woord papa makkelijker voor baby's uit te spreken dan de klanken van het woord mama. Dit is een reden waarom je een kind eerder 'papa' zult horen zeggen dan 'mama'.
Bij peuters is de ontwikkelingsvoorsprong al iets duidelijker te herkennen. Zo is een hoogbegaafde peuter zeer ondernemend, motorisch erg vaardig en zelfstandig. Daarnaast hebben ze een goede ruimtelijke oriëntatie en ontwikkelen ze snel het begrip voor bijvoorbeeld kleuren, cijfers en hoeveelheden.
Denken tussen 2 en 3 jaar
Op deze leeftijd gaan kinderen steeds duidelijker beseffen dat ze zelf dingen kunnen veroorzaken. Ze onthouden ervaringen beter en gebruiken die informatie dan in andere situaties. Als je kind bijvoorbeeld weet waar de afstandsbediening voor is, weet het dit niet alleen thuis maar ook bij oma.
De meeste kinderen beginnen zo rond de drie jaar met het stellen van 'waarom-vragen'. Het kind is nieuwsgierig en wil weten en begrijpen. Door middel van 'waarom-vragen' breidt het kind zijn kennis van en begrip over de wereld om hem heen uit door het gebruik van de taal.
De periode waarin kinderen grapjes over poep en plas maken, speelt ongeveer vanaf 3-jarige leeftijd en kan wel vijf jaar duren, tot ze acht zijn.
Vaak beginnen kinderen vanaf een jaar of drie met het stellen van 'waarom' vragen. Je kind is nieuwsgierig en wil de wereld beter begrijpen. Dit is een grote mijlpaal voor zijn taalontwikkeling. Door het vragen stellen, leert je kind namelijk verbanden leggen.
In een gezonde moeder dochter relatie is er sprake van een liefdevolle verbintenis. Er is emotionele betrokkenheid en beide partijen gedijen goed in de relatie. Maar ook in gezonde relaties heb je weleens ruzie. Als ruzie echter vaak voorkomt, kan dit voor een verstoorde relatie tussen moeder en dochter zorgen.
1) Een gezonde ouder-kindrelatie verschaft de jeugdige doorgaans fysieke en emotionele veiligheid en geborgenheid: de ouder fungeert in de relatie als veilige basis van waaruit het kind de omgeving kan verkennen en waarop het altijd kan terugvallen.
Nee, u kunt niet zelf afstand doen van het gezag over uw kind. Het is wel mogelijk om het ouderlijk gezag aan te passen naar eenhoofdig gezag van de andere ouder. De andere ouder heeft dan alleen het gezag. U kunt dit samen met de andere ouder vragen bij de rechter.