In sommige studies zijn GLP1-agonisten geassocieerd met een verhoogd risico op pancreatitis en pancreascarcinoom. Bij subcutaan semaglutide komt acute pancreatitis bij 0,1 tot 1% van de patiënten voor (SmPC, 2024).
In zeldzame gevallen kan Ozempic pancreatitis (ontsteking van de pancreas) veroorzaken . Dit kan acute (kortdurende) pancreatitis of chronische (langdurige) pancreatitis zijn. Uw pancreas is een klier die enzymen (eiwitten) en stoffen, zoals insuline, vrijgeeft die nodig zijn om voedsel te verteren en energie te gebruiken.
Medicijnen Ozempic en Wegovy kunnen blindheid veroorzaken. Het medicijn semiglutide, beter bekend onder de merknamen Ozempic en Wegovy, kan non-arterische anterieure ischemische optische neuropathie of NAION veroorzaken.
Zoals bij elk medicijn kan Ozempic bijwerkingen veroorzaken. De meest voorkomende zijn maag- en darmklachten zoals misselijkheid, diarree, overgeven en constipatie. Ernstigere bijwerkingen zijn zeldzaam maar kunnen betrekking hebben op de galblaas, pancreas, maag en lever.
Onderzoek: Ozempic is ook goed voor de nieren. Ozempic maakt zijn naam als 'wondermiddel' steeds meer waar. Het diabetesmedicijn maakt niet alleen slanker en is goed voor je hart, maar beschermt ook de nieren van patiënten met diabetes type 2, blijkt uit nieuw onderzoek.
Het diabetesmedicijn semaglutide, ook bekend als Ozempic, heeft een positief effect op patiënten met chronische nierschade en obesitas . De hoeveelheid eiwit in hun urine nam af, evenals de mate van ontsteking van hun nieren en hun bloeddruk.
Ozempic is van oorsprong een diabetesmedicijn, het positieve effect op obesitaspatiënten werd pas later ontdekt. Dat het geneesmiddel nu ook voor hartpatiënten zeer gunstig blijkt, verbaast cardioloog Pedro Brugada niet.
Samenvatting: Ozempic en andere GLP1-agonisten worden in verband gebracht met een verlaagd risico op het ontwikkelen van cirrose en leverkanker bij mensen met diabetes type 2 en chronische leverziekte , zo blijkt uit een landelijk onderzoek.
Ozempic bevat de werkzame stof semaglutide, die het hormoon GLP-1 nabootst. Je darmen maken dit hormoon aan nadat je gegeten hebt. Medicijnen met semaglutide stimuleren de afgifte van insuline bij mensen met diabetes type 2. Ook zorgen ze ervoor dat je minder honger hebt, en verminderen ze de trek in vetrijk voedsel.
Een veelgehoorde klacht op internet, namelijk een rimpelig gezicht dat bekend staat als de 'Ozempic Face', komt volgens Meijer door het afgenomen lichaamsgewicht: 'Er verandert op zich niets in de huid, maar als het onderhuidse vet afneemt, dan kunnen rimpels beter zichtbaar worden.'
Naar aanleiding van de bevindingen van de Harvard-studie van juli 2024, gepubliceerd door JAMA Ophthalmology, lopen gebruikers van semaglutidegeneesmiddelen zoals Ozempic nu een verhoogd risico op het ontwikkelen van niet-arteriële anterieure ischemisch oogzenuwlijden (NAION), een ernstige oogaandoening die verband houdt met plotseling verlies van het gezichtsvermogen.
Ozempic belooft een gemiddeld gewichtsverlies van 15% van het lichaamsgewicht bij 68 weken gebruik en het zou een positief effect hebben op cardiovasculaire gezondheid (hart en bloedvaten) bij patiënten met een zeer hoog risico op hart- en vaatziekten (volgens SCORE-tabel).
Semaglutide is een geneesmiddel dat momenteel bij diabetes type 2 gebruikt wordt onder de merknaam Ozempic. Het verlaagt je bloedsuikergehalte en je eetlust door respectievelijk in te werken op je pancreas (alvleesklier) en je hersenen. Doordat je eetlust afneemt, daalt je energie-inname en dus ook je lichaamsgewicht.
Acute en hevige buikpijn waardoor patiënten de neiging hebben om voorovergebogen te zitten met de knieën op de borst. Uitstralende pijn naar de rug, linkerzij en linkerschouder. Bijkomende klachten als misselijkheid, braken, koorts en een versnelde ademhaling.
Semaglutide mag niet worden gebruikt bij patiënten met diabetes mellitus type 1 of voor de behandeling van diabetische ketoacidose. Semaglutide is geen vervanger voor insuline.
Obesitas kan uw risico op het ontwikkelen van pancreatitis vergroten. Als u eenmaal pancreatitis heeft, is gewichtsverlies echter het grotere probleem . De pancreas is een orgaan dat een belangrijke rol speelt in uw metabolisme door verschillende hormonen en spijsverteringsvloeistoffen te produceren.
Uit het onderzoek blijkt dat patiënten die medicijnen als Ozempic gebruiken een 9,09 groter risico lopen op pancreatitis (alvleesklierontsteking).
Begin met het eten van kleinere, frequentere maaltijden gedurende de dag in plaats van drie grote maaltijden . Dit vermindert de druk op uw maag en helpt voedsel gemakkelijker in uw darmen te komen. Concentreer u daarnaast op zachte, goed gekookte voedingsmiddelen die gemakkelijker te verteren zijn, zoals aardappelpuree, gepureerde soepen en smoothies.
Het diabetesgeneesmiddel semaglutide, ook bekend onder de naam Ozempic, heeft een positief effect voor patiënten met chronische nierschade en overgewicht. Ze hebben minder eiwitten in hun urine, minder ontstekingen in hun nieren en een lagere bloeddruk.
Ozempic verlaagt risico op hartaanval met 20 procent, volgens nieuw onderzoek: 'Medicatie op grote schaal voorschrijven'
Vanaf het begin hebben Ozempic-gebruikers gemeld dat ze last kregen van galstenen, galziekten en acute galblaasziekten na het innemen van het medicijn. Onderzoekers denken dat Ozempic de cholesterolproductie kan verhogen , waardoor de galblaas gedwongen wordt meer gal te produceren om overtollig cholesterol af te breken.
Er is gemeld dat zowel nateglinide als pioglitazon leverschade veroorzaken, maar het tijdstip waarop de hepatitis begint, lijkt het meest op metformine.
De Amerikaanse Food and Drug Administration (FDA) heeft Ozempic goedgekeurd om het risico op hartproblemen (zoals een hartaanval of beroerte) of overlijden bij patiënten met diabetes type 2 (ook bekend als hartaanval, beroerte of overlijden bij patiënten met diabetes type 2) te verminderen .
Ja, uit onderzoeken naar obesitas is gebleken dat deelnemers die incretine-mimetische middelen zoals semaglutide (Ozempic, Wegovy) of tirzepatide (Mounjaro, Zepbound) gebruikten, 10% of meer van hun spiermassa verloren in klinische studies die 68 tot 72 weken duurden. Volgens deskundigen komt dit neer op ongeveer 20 jaar spierverlies door veroudering.