In grote gezinnen is het percentage ouders dat met ten minste één kind wekelijks contact heeft groter dan in kleine gezinnen. Om een voorbeeld te geven: in een gezin met vijf kinderen heeft 83 procent van de ouders wekelijks contact met ten minste één kind; in gezinnen met één kind is dat slechts 57 procent.
Er kunnen verschillende redenen zijn waarom het contact met je vader en/of moeder verbroken is. Na de scheiding zie je de ene ouder niet meer. Je ouders hebben je het huis uit gezet na een heftige ruzie. Je bent zelf weggelopen en kunt of durft niet terug.
En 33 procent van de moeders met kinderen onder de 18 jaar vond dat volwassenen hun moeder minstens één keer per dag zouden moeten bellen. Maar er zijn ook generatieverschillen, want slechts 14 procent van de babyboomers zegt één keer per dag hun ouders te bellen.
Accepteer de keuze van je kind, en zeg tegen je kind dat het goed is. Geef je kind het gevoel en de boodschap mee dat je van hem/haar houdt. Maak duidelijk dat je kind altijd welkom is bij je. Geef je kind het gevoel dat hij/zij bij jou terecht kan en altijd naar je toe mag komen.
In een gezonde moeder dochter relatie is er sprake van een liefdevolle verbintenis. Er is emotionele betrokkenheid en beide partijen gedijen goed in de relatie. Maar ook in gezonde relaties heb je weleens ruzie. Als ruzie echter vaak voorkomt, kan dit voor een verstoorde relatie tussen moeder en dochter zorgen.
Kenmerken “giftige” moeder. Schuldgevoel en manipulatie. Je moeder zet manipulatie in om haar zin te krijgen en zorgt ervoor dat jij je schuldig of verantwoordelijk voelt, voor haar slechte gedrag. Ze speelt in op je zwakke plekken en emotionele kant, ze weet precies waar jij gevoelig voor bent.
Het moedergevoel schijnt iets fysiologisch te zijn, vergelijkbaar met een heftige verliefdheid. Moedergevoelens zorgen ervoor dat je voor jouw baby wilt zorgen, hem of haar wilt beschermen en onvoorwaardelijke liefde wilt geven.
Gedrag van de controlerende ouder:
Uitsluitende negatieve informatie over de andere ouder delen met het kind. Met smoesjes het contact tussen het kind en de andere ouder beperken. Niet of moeizaam nakomen van de (gerechtelijke) contactregeling. Ex-partner niet informeren over het welzijn en de ontwikkeling van het kind.
Ouderverstoting heet ook wel oudervervreemding of Parental Alienation Syndrome (PAS) genoemd en is eigenlijk een vorm van kindermishandeling. Een kind dat te maken krijgt met ouderverstoting kan hier vaak levenslang last van houden.
Tip: wanneer je het contact wilt verbreken, vertel het aan niemand of alleen aan iemand die het snapt en jou kan steunen, verwijder alle contact die tot jou kan leiden: telefoon, social media, etc.
Ouders hebben vrij veel te zeggen en zijn ook nog eens verantwoordelijk voor het kind. Kan je dan afstand doen van de ouders? Afstand doen van ouders kan in principe niet. Wel zijn er mogelijkheden om in de buurt te komen.
Een kind van een vader of moeder die narcistisch is, is ten minste een deel van zijn leven afhankelijk van iemand die vooral op zichzelf gericht is, voortdurend applaus nodig heeft en zich niet kan inleven in anderen. Ieder kind heeft een ouder nodig om te leren vertrouwen op zichzelf en een eigen identiteit te vormen.
Wat is symbiosetrauma? Een complex begrip: letterlijk betekent dit dat er een trauma is ontstaan tussen ouders en kind in de symbiose. Met als gevolg dat het kind de traumagevoelens overneemt van de ouder.
Het gebrek aan contact tussen het kind en zijn ouder [1]
In het Engels noemt men dit het PAS syndrome (Parental Alienation Syndrome). In de praktijk is het PAS syndroom een gecontesteerd begrip en het syndroom is dan ook niet als dusdanig psychologisch erkend door de American Psychiatric Association.
Dit kan bij de kinderen leiden tot een laag zelfbeeld, verwarring, een identiteitscrisis, angsten, depressie en alcohol- of drugsmisbruik. Niet alleen bij de kinderen, ook bij ouders heeft ouderverstoting grote gevolgen. De buitengesloten ouder heeft soms jarenlang geen contact meer met de kinderen.
De gevolgen van PAS kunnen voor het kind zeer ernstig zijn, van kleinere psychische klachten tot depressie, identiteitsproblemen, het niet kunnen aangaan van eigen relaties, angst, depressie, drugs- of alcoholmisbruik, valse inschattingen van de werkelijkheid, verwarring, laag zelfbeeld.
In de rechtspraak, maar ook zeker in de media, wordt er steeds vaker gesproken over de termen ouderverstoting, ouderonthechting en parental alienation. Daar worden situaties mee bedoeld waarin een kind aangeeft minder of geen contact te willen met één van de ouders na scheiding.
De raad adviseert berusting in de situatie om het kind (en de situatie) rust te geven. De raad adviseert het kind uit huis te plaatsen bij de verstoten ouder (of mogelijk eerst bij een derde, terwijl hulpverlening de band tussen het kind en de verstoten ouder tracht te herstellen).
Ouderverstoting komt vooral voor bij vechtscheidingen. Eén van de ouders maakt de andere ouder (on)bewust zwart. Vaak maakt de moeder de vader zwart, maar andersom komt ook voor. Het achterliggende doel is dat het kind het contact met die ouder verbreekt.
Het feit dat je de liefde voor je kind nu niet voelt, betekent niet dat die liefde er niet is. Het betekent ook niet dat jij niet in staat bent om je te hechten aan je baby. Je kunt alleen op dit moment niet/te weinig bij je positieve gevoelens en dat is een symptoom van je depressie.
Knuffelen, praten tegen je kindje, je kindje dicht tegen je aanhouden, zodat ze je geur zullen ruiken; het zijn allemaal dingen waardoor de hechting op gang komt. Je kindje zal al deze dingen herkennen en hierop reageren door bijvoorbeeld heerlijk in slaap te vallen tegen je borst.
Misschien denk je bij moederliefde aan het overweldigende gevoel van liefde dat je ervaart wanneer je je kindje na de geboorte voor het eerst in je armen hebt. Een heel ander gevoel van liefde dan je tot dan toe ooit ervaren hebt. Dat is moederliefde!
De narcistische moeder vindt jou lastig en heeft geen interesse in jou of wat jou bezighoudt. Of het nu gaat over je werk/school, je vrienden, je favoriete eten, ..... ze stelt nooit een vraag, toont nooit belangstelling, je wordt volledig genegeerd. Wat ze wel doet is invullen.
Je kan een narcistische moeder definiëren als iemand die erg bezitterig is en zich bezighoudt met het beconcurreren van haar kinderen. Ze wilt in alles beter zijn dan haar kinderen en ziet haar kinderen niet als een individu, maar als een verlengde van zichzelf.
Wanneer de band met je ouders of familie jou (emotionele) schade oplevert, of ervoor zorgt dat jij je niet op een gezonde manier kunt ontwikkelen, kan het, in sommige gevallen raadzaam zijn te breken met je ouders (of familie). Dit is een ingrijpend proces en aan zo 'n beslissing gaat heel veel vooraf.